De houten kist krijgt al kleur
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 
87
87Ze rust veel op haar zijde
al het blijde van de diverse zangvogels
de bloeiende bloesem in zich opnemend.
In ’t echt en in gedachten loopt ze soms in de tuin
bezoekt vertraagt aan zee menig duin en stiltegebied
dat alles met haar euthanasie in het verschiet.
Ik zie een stuk onbetreden daar beneden.
Hoe verder ze wegloopt van deze plek…
Bezig met laden