Alle inzendingen over palmtakken

Mensen te Jeruzalem begroetten de verwachte Profeet met wuivend loof. Overal daverde het vrome geloof, brandde in ieder, van kruin tot voeten. Heersende Romeinen zouden boeten voor onderdrukking en belasting vol roof, werden vernederd tot een stoel met stoof; de toekomst moest het Joodse leven zoeten. Was Jezus' intocht groots gebeuren geweest…

op het vreemde veld, een wonde gaapt De verloren hoop als laatste eer een ijsbeer legt de palmtak neer.…

Mijn palmtak is het vredesteken deze neem ik heden mede bovenaards. De tijd is nu nog niet verstreken, Vaarwel ik stijg nu in stilte hemelwaarts.…

heb met palmtakken hemel en aarde bewogen het loflied op vrede gehoord maar mijn hart ziet slechts de bloesem die danst in haar ogen de zon op het blond dat krult in de wind een lach waarin ik weer warmte vind ik geloof in verrijzen maar voor zover ik haar ken wordt zij de hemel die voor mij is bestemd…

Geboren, gereinigt zo ontsmet de plekken gedroogd, als tranen met palmtakken in de hand waar de lammeren ter wereld komen begroet de plaats van de daad, in gereedheid gebracht waar men kritische vragen durfde stellen zo wit steriel gemaakt, geconfronteerd onderdeel daarvan wat zuiver verbleekt moest zijn in eenvoud en schoonheid zichtbaar…

De geur van die kleine blaadjes vult nu nog mijn herinnering en gelukkig wisten we als kind nog niet echt hoe ze een teken zijn van dood en verloochening, naast de vreugde van de intocht als Koning, omdat de Man die met palmtakken werd ingehaald heel kort daarna als een misdadiger werd terechtgesteld omdat Hij liefde proclameerde.…

Waar is de tijd dat ik als kind met mijn vader door de velden ging, met palmtakjes in de hand en speurend naar de hoeken van het land waarop in elk ervan een takje werd geplant? Het zou de akkers vruchtbaarheid geven en bescherming tegen alle kwaad. Die zondagmiddag was me heilig, zo helemaal vervuld van iets wat niet te noemen is, iets…

Jouw levenslied kent geen melodie Een toonloos gehuil over kale vlakten Rollende kille mist voortgestuwd door de wind Gruwelijke afspiegeling van jouw minzaamheid Rottend gaapt je versteende mond in de verte Wellustig kronkel jij voort aanziend mijn leed En verlicht door het vuur van palmtakken Gloort aan de horizon de eeuwige hoop Rust…

Alleen de vredesduif met de palmtak van de vrede vliegt over landen en vindt geen plaats door een oorlog die niet wijken wil. En mensen die zwart zagen van de sneeuw en kinderen die zonder zandzakjes zitten en vluchten voor de vrede of voor de oorlog?…

Wie hier mag zijn, vergeet het niet: palmtakken voor een koningsgroet, verraad wordt in een kus ontmoet, een rechter die zijn dood gebiedt, wie hier gedenkt, vergeet het niet: een kroon strekt niet altijd tot eer en wie men kruisigt, telt niet meer, een naadloos kleed verscheur je niet, wie hier gelooft, vergeet het niet: hier sterft Die…

De intocht van Jezus in Jeruzalem had voor heel wat beroering gezorgd een mensenmenigte stond langs de weg en zij hadden ogen en handen te kort iedereen wilde de Koning aanraken en zien hem een triomfantelijk intocht schenken de weg was met kleren en blaren bedekt met palmtakken gingen ze hem wenken Zijn discipelen liepen naast hem mede…

De geur van die kleine blaadjes vult nu nog mijn herinnering en gelukkig wisten we als kind nog niet echt hoe ze een teken zijn van dood en verloochening, naast de vreugde van de intocht als Koning, omdat de Man die met palmtakken werd ingehaald heel kort daarna als een misdadiger werd terechtgesteld omdat Hij liefde voor iedereen proclameerde…

De geur van die kleine blaadjes vult nu nog mijn herinnering en gelukkig wisten we als kind nog niet echt hoe ze een teken zijn van dood en verloochening, naast de vreugde van de intocht als Koning, omdat de Man die met palmtakken werd ingehaald heel kort daarna als een misdadiger werd terechtgesteld omdat Hij liefde voor iedereen proclameerde…

De geur van die kleine blaadjes vult nu nog mijn herinnering en gelukkig wisten we als kind nog niet echt hoe ze een teken zijn van dood en verloochening, naast de vreugde van de intocht als Koning, omdat de Man die met palmtakken werd ingehaald heel kort daarna als een misdadiger werd terechtgesteld omdat Hij liefde voor iedereen proclameerde…

zegevierend was zijn intocht verlopen had zijn onbekende leven afgesloten met palmtakken toegejuicht getuigt hij de verlosser te zijn een kleine kern volgelingen neemt hij mee naar de koele tuinen van gethsehmane om daar in rust het avondmaal te delen ook judas is daarbij maar vertrekt voortijd verraden wordt hij vastgezet veroordeeld door…

Ze mogen hem koelte toewuiven met palmtakken hem druiven voeren met wulpse zwier. Ze kronkelen tussen de lakens, dragen een lied op aan zijn valse troon. Waarom blijft de keizer onaantastbaar want zijn diepe stem lijkt niet op een geschenk van de Oppergod eerder een verbod op het losbandig genot.…