103 resultaten.
Pandemie
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 65 Teruggebracht als populatie
Tot celdeling in de relatie
van dier tot dier
Gestuit in het plezier
om mens te zijn
zijn we niet meer
dan uitbraak
Wereldwijd
In het koude universum
zijn we verdacht
Worden we opnieuw
in kaart gebracht
Alles wat ons toebehoort
wordt twijfelachtig
is verstoord
Misschien hebben wij ontdekt
hoe de aarde…
Pandemie
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 132 Binnen is het, buiten adem
Van de luchtweg die spelonkend
De vleermuis in recordtijd aflegt,
Nauwelijks nog uit te houden.
Nog eenmaal ondersteboven
En gierend ontsnapt en ruist het
En geheel onkundig rekent het
De hele wereld tot zijn grot.
Met een onversperbare vlucht
Werpt het zijn schaduw, sleurt de nacht,
Duikt op in het geringst…
Pandemie
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 44 Ik zeg dank aan Moeder Aarde
die mij en alle leven baarde,
die ons behoedt, koestert en voedt;
want dat is wat een moeder doet.
Gaya geeft gul
alles waarvan ik smul:
vega, vogels, vlees en vis,
al wat lekker en goed voor me is.
Wolven eten herten eten gras,
wormen worden gegeten door de das,
buizerds eten muizen eten graan,
vossen eten…
Pandemie
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 146 We zijn half februari gepasseerd
maar het lijkt
alsof de lente is
begonnen
Ik loop door de kamers de zon in de ruiten
lokt mij naar buiten
uit mijn
afgesloten beschermde gebied
Een horde mensen
voor het plein
staan in een lange rij te wachten
Om een ijsje te kopen
horentjes en wafels met slagroom
binnen kopen
en buiten…
Een hongerige God?
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 145 Het nachtgetij ligt als mozaïek
te straten in de nacht, ‘k dacht
dat ik niet mank was geboren
maar toch lispel ik zoals
het kreukelhout door de wind
wordt geteisterd
‘k ben niet bang om mijn ogen
te sluiten en het krakend beuken
te horen braken van het vuur
waardoor het wordt verteerd
neen, het einde van de wereld
kent geen vorm die…
Blijf thuis, samen tegen corona
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 112 pandemie
Ik heb veel moeten overleven
In mijn gegeven en verleden leven
En verzon steeds maar wat structuur
In wat mijn creatieve dagritmes werden
Ik pas ze toe in de nog lang blijvende Corona pandemie
Ik kan mijn structuur hevig laten beven
Door van de hak op de tak mijn 7 W’s te beleven
Maar ze houden me in het gareel
De W’s van, zie…
Geruststelling
snelsonnet
3.0 met 14 stemmen 276 Corona valt onmogelijk te keren,
de epi- wordt geheid een pandemie,
het wordt de dood van minstens een op drie.
Aldus de lui die onheil profeteren.
Geen kapjes meer? Dat lijkt me geen bezwaar:
de muilkorf is nog volop leverbaar.…
Een nare droom
snelsonnet
3.0 met 7 stemmen 175 Ik heb weer eens zo naar gedroomd vannacht
Ik droomde van een klein, gezellig land
Maar daar was iets ellendigs aan de hand
Een virus trof dat land met brute kracht
Premier ten tijde van die pandemie:
Een man met selectieve amnesie…
To BN or not to BN
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 69 ,
roepen klimaat- en pandemie-ontkenners.
Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na:
Komt influencer van influenza?…
de klok vooruit
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 165 de klok een uur
vooruit gezet
het uur verdwenen
in 't niets
zo zou het eigenlijk
ook met de pandemie
moeten gaan
laten verdwijnen
in het niets
doch als alles
zó simpel was
verdwenen
alle zorgen en
angsten in 't niets
maar ik weet wel
aan mijn dromen
hebt u ook al niets…
“Blijf thuis”
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 32 Niet onbewogen, stil
zitten, staan, het lukt
niet zo lang
in dezelfde houding, maar het lukt
me eindelijk, zonder bemoeienis
gaat alles buiten me om
door, het licht, de wolken
geuren, planten en dieren
ik weet ongeveer wat er zal
Afwachten volstaat, wachten
op wat terugkomt, als herinneringen
die zich herhalen, de geluiden
elke…
Pandemic panacee
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 212 Zo hebben overstromingen en de pandemie veel met elkaar gemeen.…
1,5m aarde
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 15 We staan dicht bij elkaar
zonder elkaar aan te raken
dat doen we ondergronds
in het luchtige wormenbed
ver van de kwetterende eksters
op onze armen, de pijlen
van de piepende parkieten
met het nieuws van de dag
en de schreeuwende meeuwen
We doen het in het donker
likken aan elkaars sappen
en verstrengelen ons
Mieren dulden we niet…
1,5m vuur
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 28 Hé, je bent er weer
Toevallig. Net als ik dus
Nou ja, net als gisteren
Zijn dat afwikkelschoenen?
O, dat is een moedervlek
hier, bedoel je, je wijst
toch naar hier? nee
niet dichterbij komen!
.....Je schroeit me nu al!
.....je steekt mijn fantasie aan
.....er breken brandjes uit
.....de rook benevelt me
.....en ik wil daverend laaien…
Pandemie twee
netgedicht
4.0 met 50 stemmen 64 de hoekigheid
is verdwenen
geen geschop
meer tegen schenen
rust en rondheid
in gebaren is op dit
moment de grote must
een pas ontdekte
pandemie heeft de
wereld in zijn greep
twee bekende namen
zonder ziektebeeld
hebben de tradities
ronduit weg geveegd
geruststellend lijken
de woorden stress
en adrenaline die
het immuunsysteem…
Pandemie 2020
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 168 COVID-19 Pandemie 11 maart 2020
Stil buiten
Volle huizen
Informatie via media buizen
Strijd in ziekenhuizen
Hectiek in de politiek
Hoeveel zijn er vandaag ziek
Wie staan er met te veel in een portiek
Geen sportschool maar thuis gymnastiek
Een onzichtbaar virusje laat ons verlammen
Corona is de naam, en proberen het in…
bevrijdend vaccin
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 70 onbeperkt naar en met elkaar
laat oma en opa dat knuffelen
wat doorgegeven liefde oogst
in het geschenk van het leven
zo smekend hardop biddend
klinkt onze roep om redding
luider dan regerend de angst
die verdwazend verwarrend is
door het gemis aan de logica
die gelijk een duivels engeltje
door hoofd en hart schreeuwt
verlos ons van deze pandemie…
Nat land
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 121 In de verte hoor ik zingen,
het is gedaan, de pandemie is over!
Gooi de luiken open,
het virus is verdronken!
Door de aarde opgezogen.
Laat nu je donkerste gedachten verlichten
door duizend regenbogen.…
lentenvirus
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 83 terwijl vroeger dan hiervoor
fris van groen en bloemen
de nieuwe lente zich kondigt
spint zich een nieuw virus
wereldwijd een eigen web
dat overal alles en iedereen
verlamt in het doen en laten
dat ons altijd vanzelf spreekt
geen kruid is nog gewassen
dat weerstand bieden kan
aan wat onzichtbaar nestelt
in de haarvaten van ons zijn
dat…
Staatshysterie
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 128 In WO II gingen er 25.000 per dag
Alle leeftijden, 6 jaar lang
Nu overladen we de wereld
met schulden, leed en dwang
om aan levens van vetzakken en
doorleefde wrakken
nog wat dagen vast te plakken
Een krachtmeting van staten
in dwingelandij van doen en laten…
Wat een gedoe
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 179 Wat een gedoe.
De maskerade houdt maar aan.
Mondkapjes in de straatgoot,
in de struiken langs de wandelpaden,
bungelend aan het fietsstuur,
losjes om de pols,
weggezakt tot in de nek.
Wat een gedoe.
Soms kruisen,
bij nader toezien,
goede kennissen elkaar.
Vanuit de onderarm
ontstaat een beweging
richting handdruk.
Een bruuske counter…
Golf
snelsonnet
3.0 met 21 stemmen 158 De eerste golf corona is geweest,
En het is niet gelukt mij af te slachten.
Nu zit ik op de tweede golf te wachten,
Die vrezen wetenschappers nog het meest.
En overleeft Wim Overweg ook die,
Dan gaat ie zitten wachten op golf drie.…
C klein
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 218 C KLEIN
Alle zangkoren
Zwijgen nu
In C groot
Maar gaan uiteindelijk
In klein
Weer beginnen
Te zingen!!…
Black friday
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 218 Opwinding bedekt de stad beperkt
het verstand van de opgewonden meute met
het oog gericht op de vriendelijk
verlichte etalages
dat gebied om te kijken
Kijk daar; op rood fluweel ligt
een schitterend juweel
voor de helft van de prijs wordt het jouw deel
de zorgen verdwijnen als men het sieraad in
gedachten onder de vrolijk versierde
boom…
lied van hoop
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 52 van daken wil ik de belofte horen laten
dat de deuren weer langzaam opengaan
die het dodelijk gevaar van de pandemie
ons de wereld tot een postzegel maakte
het is tijd een lied van hoop te zingen
te midden van de historische dreiging
als bewijs dat licht de tunnel eindigt
die ons al zo lang van elkaar berooft
omarmd door de liefde van de…
Disbalans
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 59 hedenochtend over onze vredelievende hoofden neergedaald zesregelig kwikzilverig razend snelsonnet van de hand van onze zondagswoordenaar,
maestro Jan Bontje
ZOMERTIJD
Het lijkt al mei en toch is het
pas maart
Al kruipen IJsheiligen uit hun holen
Voor krokussen de dood of gladiolen
En naweeën, als küren van de staart
Al heerst er pandemie…
Rode bessen
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 70 nog groent
de herfst in
krachtig blad
en rode bessen
omgeven met
prikkels en stekel
wordt leven
maandenlang bewaard
wij winterslapen
niet maar vieren
onze feesten vol
verwachting en hoop
met sneeuw en
ijskoude regens
blijft ons binnen
veel ellende bespaard
toch houdt
de pandemie mensen
kort omdat bij iedereen
er aan de…
Vaccinatiestraat
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 47 Ik zie een pandemie de straten legen,
angst en onmacht beheersen het land,
het R-getal stijgt, krant na krant;
ik kan er niet meer tegen.
Er staan nauwelijks nog files op de wegen,
die wandelen nu langs de waterkant;
ik spreek slechts collega’s die, vierkant omrand,
over het beeld van ‘zoom’ bewegen.…
Winterfolklore
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 90 ‘t Is alles foetsie tot aan het ontwaken
Voorlopig is het Winterwonderland
Zijn pandemie en wanbeleid bevroren
Vanuit zijn werkplek in de Catshuistoren
Ziet een premier met ogen roodomrand
Een regiment van sneeuwpoppen verrijzen
Oranje neuzen die één kant op wijzen!…
Tussen oud en nieuw
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 92 neemt tussen alles
door in de ochtendzon verborgen
tussen de roze bloesem op een tak
in de boom
haar ochtendconcert ten gehore brengt
in het licht
waardoor we weer tot leven komen
dat alles is er nog
in het dagelijkse leven
met de vernietigende angst waar we
elke dag mee geconfronteerd
worden meer dan ooit voor ondergang
door pandemie…