Alle inzendingen over pappot

Die vindt hij bij moeders pappot.…

Ik droomde dat ik eeuwig leefde maar ik werd wakker in de tijd: de blauwe, weidse eeuwigheid waarin ik als gewichtloos leek te zweven duurde maar even. En even had ik hevig spijt, en heimwee naar die flard van vlinderleven. Wist ik dan bloemen, wind of regen? Bestond dat alles in oneindigheid? Geluiden, vormen, alles was mij vreemd. Traag…

Alles kavel en veel Akzo, Shell veel tolueen en afgraafwijken nog wachters op de dijken en nog altijd matigen ondergelopen uiterwaarden de waterhoogten, spiegelen ze tijdelijke rietbeemden en een twijfelachtige lucht. Gaat eigen aard (wat was dat, ooit: tastbaar en zuiver? Twee miljoen inwoners en veel wild en gevogelte, slavenhandel, ongewisheid…

wat een verrassing! jongen, kom binnen! wat ben ik blij dat ik je eindelijk nog eens springlevend zie. ik hoor je af en toe wel aan de telefoon, maar zien en voelen en kussen is toch veel warmer nog! bloed van mijn bloed wat doet dat me goed! je komt als geroepen, mijn jongen. al is het dan totaal onverwacht. je bent hier, dat weet…

van moeders pappot alleen op een kot. 's zondags met lief even aanlopen met een berenhonger voor tien. dagelijkse herinneringen bijkleuren en straks weer terug naar de stad. waarschijnlijk tot volgende zondag als er niets tussenkomt. groeien is vooral loslaten soms met pijn in het hart om verder op eigen benen te kunnen gaan.…

hoe dikwijls zocht ik niet vergeefs naar klank en kleur maar vond ik slechts verkeerde woorden hadden wij maar fado in ons land dan kon ik mijn gevoel vertolken en schrijven over donkere wolken van opklaring en zonneschijn maar calvinisten zoals wij kiezen uit de grijze brij die in de pappot staat te gisten bij toeval tref ik soms…

'k Wil met eigen ogen dit en Alles zien wat dienen kan; Wie bij moeders pappot zitten Daar groeit nooit een kerel van.…

Ik (is de worm in het wonder) ben de dertiende uit het dozijn; de vroeg al van mammon en pappot weggevluchte, vele malen ten hele verdwaalde Cino zonder luit, zonder duit, Doderik van Duisterhuize, wanderder van het oude lied, kenner van kou, haker naar jou hartenvrouw hartenvrouw. Ik kom van het land toen het land er nog was.…