Alle inzendingen over parallel met Jan Cam

De duizend doden Die ik ben gestorven Liggen begraven Ver achter mij In de wereld van Vergetelheid, Alle momenten Die mij van mijzelf Vervreemdden - Aan de einder lang En breed verdwenen - Zijn niet meer, Want in het verleden Is de tijd niet meer…

ik hou van jou denk ik ik denk dat je van me houdt zwijgend wacht ik tot je spreekt maar je zegt niets omdat ik zwijg wij leven eenzaam verder evenwijdig aan elkaar…

(Berlijn, Beijing en Westoever-Barrière*) Evenwijdig toen aan die Muur reed ik in een taxi allang was die reeds gevallen in mijn gedachten niet Grote blokken bekleed beton zowel gekliederd als oprecht poëtisch beschreven met de mooiste woorden Nieuwe opgetrokken muren scheiden de verhalen kotsen op pure poëzie die zich niet opnieuw…

ik ken een dorp dat zich parallel voegt naar de slingerende dijk die zich kromt naar het belendende water, zo een eenheid te zijn..…

Cultuurbarbaren zijn het, die van IS Een beeldenstorm in ’t oude Nineve Het enige wat telt, is hun MOSKEE Een parallel in de geschiedenis? Jawel, wat ‘KUIP-vandalen’ zijn gekomen en hakken in op een fontein in Rome!…

Maar…, als ik vertrek, voorgoed, zeg niet tot-ziens, maar laat me gaan onze wegen lopen niet parallel sla geen arm om me heen, geen traan.…

Maar…, als ik vertrek, voorgoed, zeg niet tot-ziens, maar laat me gaan onze wegen lopen niet parallel sla geen arm om me heen, geen traan.…

na elke aanval probeert ze met een glimlach haar mondhoeken uit symmetrie stelt gerust laat de grimas verdwijnen een gemeende lach gaat leven zweemt naar haar ogen parallel in opluchting…

na elke aanval probeert ze met een glimlach haar mondhoeken uit symmetrie stelt gerust laat de grimas verdwijnen een gemeende lach gaat leven zweemt naar haar ogen parallel in opluchting…

Wíe ziet nog wie jij bent zonder de cam In hollywoods vervlogen hof van eden Icoon dat in een tape verankerd zit Wie zíet nog wie jij bent meer dan je stem Van ooit eergister gisteren en heden Marlène blauwe engel in zwart wit Wie ziet nog wie jij bènt - een donkere stem Onder de hills van beverley's verleden…

tegenstrijdig evenwijdig parallel in de knel deze kant of die waarheen waarvoor waarom met wie tegenstrijdig zijdelings tijdig op tijd te laat verward en kwaad om de hoek en op zoek proberen te vinden het leven verslinden verslonden en gevonden…

.' Twee zaken met eenzelfde parallel, De broertjes en het volleyballend stel.…

we trokken de onzichtbaarheid over onze oren nog voor we werden gezien waren we weg zijn en niet zijn de flinterdunne parallel in het universum van het spiegelpaleis vanaf de maan gezien brandde het licht dag en nacht in het spiegelpaleis van verlangen…

Parallel leven we rakelings langs elkaar Jij in jouw wereld ik in de mijne Zo nu en dan zijn er raakvlakken Dan ben je dichtbij Ik voel je maar ga aan je voorbij Probeer je te negeren Je te passeren Kan je toch niet bereiken Dat ben ik gewend Maar het verlangen gaat niet weg…

Het meisje slikt de knoop van angst door haar hart zit onder het knarsen van haar tanden heeft ze haar tong doorgebeten? De wereld is dood in fractie van een seconde ze heeft de keuze van onvermijdelijkheid gemaakt de keuken laat een levenloos wezen achter in een polsslag reist ze een miljard lichtjaar en flitst weer tot leven Groen…

Alleen tastbaar in bewustzijn zijn zij parallel, altijd hier en daar. Nou kan niet worden ontkend wat is gebeurd, en het causaal verband van actie en reactie. Maar zonder de gedachte beslaat tijd helemaal niets. Het niet weten maakt dat het er niet is, het niet zien zegt dus wel degelijk iets.…

Niet helemaal met mezelf en de wereld tevreden Stap ik na zeven kilometer te hebben gereden Van mijn fiets en schakel over naar beschouwen Me in mijn malaise houen zou me zwaar berouwen Ik bevind mij op de parallelweg oost van de A44 Tussen Wassenaar en de provinciestad Leiden Ik kijk om me heen en laat me door natuur verleiden Naar links zie…

verticaal haaks op horizontaal valt de regen op de grond akker weiland bomenlijn liggen wel parallel plat fel spatten druppels erin snel van grote hoogte weg met droogte het drinkt in doorweekt en de aarde kweekt…

Ina teisterde die dag al Bas zijn zintuigen door sensueel te strippen voor haar cam ze stuurde tergend geile blikken naar hem en begon hem daarna virtueel af te zuigen In plaats van tissues een sigaret en luchtverfrisser had Bas voldoende aan een beeldschermwisser ('Seks voor webcam leuk, spannend en opwindend'.…

mijn blik wordt getrokken naar de man op het scherm ik voel mijn adem stokken merk dat ik zachtjes kerm zijn naakte lijf is zichtbaar opgewonden voor de cam hoewel op afstand weliswaar klinkt er passie in zijn stem ik laat me graag verleiden tot een spel van fantasie maar eventjes terzijde de man in kwestie hij is bi ook dat kan me…

Jan bezoekt zijn vriend Jef en belt aan: De echtgenote van Jef (Annie) doet open. Jan: - Hé dag Annie, is Jef thuis? Annie: - Neen Jan, hij is verleden week te voet vertrokken naar Santiago de Compostella! Jan: - ’T is niet waar hé, alweer? Annie: - Ja, Jan, je kent hem hé! Jan: - Hoe is ’t in Godsnaam toch mogelijk?…

Ernst Jan en Jan Jos in de kroeg Ze dichten er talloze stukken Men hoort er maar zelden, ‘genoeg!’ Ze hangen al uren op krukken De kroeg met Jan Jos en Ernst Jan Vaak wil er wel eens wat mislukken Men roept dan vertwijfeld ‘hoe dan?’…

is Jan Jacob Krediet dood en spreekt en zingt men in koor ja Jan, oh ja, Jan Jacob, het was een moeilijke jongen, man, mens!!!…

jouw lente binnen en de winter buiten een pril begin in teder groen mijn blindzijn kon er jaren niets mee doen ik heb je kleur ontdekt het groeien in de warmte je hebt een geur gelekt die voorjaar zacht omarmde we stuiven mails hopen op bevruchten maar msn is niet zo snel zij speelt met onze lusten het is weer zuchten als de cam…

De wegen lopen parallel geen tijd zal het besparen waar mensen zoeken paden langs sluikse route. Mensen roepen hun taboes vanaf hoge torens luisteren naar de echo die vanaf beneden klinkt. En vanuit verre oorden wordt geen geluid gehoord dat is veel te ver voor begripvolle woorden.…

behoedzaam hebben wij rustpunten aangebracht in de opvoeding van kinderen bij toeval lopen deze parallel met hun ontwikkeling maatschappelijke setting en talent maar ook wij hebben in deze drukte rust nodig en niet alles mag en kan worden uitbesteed of afgekocht geld en macht kunnen verantwoordelijkheid niet ongedaan maken…

Ik vind het lastig, hoe schrijf ik dit op De RJ-woorden wil ik niet gebruiken Dat zou voor velen naar racisme ruiken Behalve als ik het in hiphop stop Ron Jans Ron Jans je zong het n-woord n..... Ron Jans Ron Jans je kreeg flink op je fl.....…

Op de cam wil je steeds meer, Niet van haar, maar van mij. Wie wil je, Wil je haar of mij? Die keuze is toch niet zo moeilijk, Kies nou alsjeblieft. Het geeft mij een gevoel, Een gevoel dat ik niemand anders gun! Dit, Dit alles, Dit alles geeft, Dit alles geeft mij, Dit alles geeft mij verwarring. VERWARRING!…

Jan malde wat met Nel, en 't was wel met haar wil; Nochtans en deed ze niet als roepen: Stil, Jan, stil. Maar Jan kon meer dan Diets en hield haar bij haar pak: Nel was van Londen, en 't was Engels dat ze sprak.…

edelmetaal van blank- glanzende kleur trilt miljoen x miljoen x miljoen keer in een goede conditie parallel verbonden rompen met fluweelachtig bekleedsel koesteren hun inrichting waar men allerlei melkdranken kan krijgen onder de poort waardoor ik ga regent het in met toegevoegd vermogen nog groter wordt de omvang: omdat, daar, aangezien…