48 resultaten.
Passage
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 674 Als ketens draag ik de dagen door
de hardnekkige nevel van het heden
waar ik de weg nu mis en het spoor
een smalle plank is. Naar beneden,
door het moeras, worden mijn
gedachten week en vloeibaar
zoekend naar het laagste punt
waar de versluierende pijn
en een glimlach ondraagbaar
geen ruimte word gegund
Mijn gelaat, slechts penseelstreken…
Passage
gedicht
3.6 met 16 stemmen 9.290 In het voorbijgaan zette je
met krijt geheime tekens:
driehoeken, andrieskruisen,
gevleugelde pijlen, ogen.
Ongemerkt bleef weinig.
Eén teken stond jaren later
nog onder een raam, gered
door de vensterbank - een golflijn,
getrokken zonder te bukken.
Zo klein was je toen zag je nu.
--------------------------------
Uit: 'Gedichten 1938…
passage
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 724 het rode zwart
van oude pijn
verscheurt het hart
van wie niet zijn
met trager bloed
dat zwaarder stroomt
dan zoet dat nog
van leven droomt
ontsteekt de vlam
die gaf en nam
de rode gloed
die nooit meer kwam…
Passage
gedicht
4.0 met 10 stemmen 7.026 In de passage krijgt de klank en hoog
weergalmen en omlaag een fluistering
tussen de voeten over het graniet;
rode hartkamer die in elleboog
met drie uitmondingen de stad geniet.…
aankomst (3)
netgedicht
2.5 met 2 stemmen 47 hij reist af
de uitgebluste
Dood een
trage rit
naar Nergensland
even maar
kijkt hij om
naar wat was
heb geen angst
fluistert hij
voor wat komen
gaat het goede
staat je te doen…
oversteek (2)
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 62 de Dood met
hoed getooid
kantelt in de
tollende wind
weggaan is
een beetje
sterven op
ieder uur
en op elke
plek gaat iets
van jezelf
verloren…
transitie (1)
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 87 wanneer het
oude niet
meer is en
het nieuwe nog
niet bestaat
groeit de
turbulente
chaos zoals
de wind zich
het sterkst toont
in de ring
van het oog
van de orkaan…
Ik zie het nu
netgedicht
4.2 met 6 stemmen 309 Of een passage uit het eerste lied.
Ik zie het nu, ik zag het niet.…
Postzegel
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 60 het meest afgelegen eiland ter wereld
stormen, hoge golven en rotsen
onmogelijk te omarmen, een passage
door de diepte van verwijdering
het einde van zee en aarde, verdwenen
in een horizon met gekartelde rand…
nostalgie
netgedicht
4.5 met 18 stemmen 347 door de rimpelingen van tijd
schuimt nostalgie in golven van passage
het verleden zwelgt in geuren van kindertijd
beelden ooit in tastbaarheid gepresenteerd
ingekrast in tijd van geheugen
grove sporen van onuitwisbaarheid
in strelingen van zwoegen
doorzeefd van nostalgische gebaren…
Kamptrauma
netgedicht
3.7 met 3 stemmen 185 Wanneer je rijst eet met een speld
en elke korrel telt
telt alleen nog dat moment,
de smaak van niet gekend
is wat je hele leven kwelt.…
rite de passage
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 132 het verdriet is niet
te stelpen soms
ze haalt het deksel
van het verleden af
ze reist terug naar
zoekgeraakte mensen
ze zweeft van herinnering
naar herinnering
beelden van geliefden
varen stil voorbij
een vage kinderstem
op de achtergrond
haar rite de passage
brengt haar thuis…
Rivier van Liefde
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 132 rivier van liefde
omcirkelt hen die dolende zijn
brengt ze liefdevol dichter
waar kleuren geen naam dragen
gezangen onovertroffen zijn
schoonheid 'n serene rust uitstraalt
is het de rivier van liefde
die hen overtuigde van de passage
daar valt de puzzel op zijn plek…
Universum
netgedicht
3.3 met 3 stemmen 284 Versluiering van zonnetijd
die lichtjaren niet hindert
het is een oneindige passage.
Stille verwondering over
het onmetelijk universum
waar mijn ogen naar reiken.
Me dan afvraag is daar ook
leven zoals wij dat kennen
hier in ons aardse bestaan.…
rites de passage
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 80 ver van het
wereldse lawaai
loopt de jongen
met bel en lantaarn naast
de priester door de
donkere velden
naar een stervende
vrouw voor de laatste
sacramenten
de roep van een
kraanvogel breekt
door de duisternis
rites de passage
vergeten beelden
in zwart en wit
het leven de kunst
van schaduw en licht…
ssst geheimtip
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 384 zo benauwd de wandelgangen
van de trein naar leiden
spanning om te snijden
bij mariahoeve is toen opgevangen
de stad ligt helemaal plat
steek de brand in je van nelle
sirenes dienders gaan meteen af
enige vrijplaats in de stad
in de passage moet je zijn
ssst niet verder vertellen
je staat daar nog paf
één groot rookgordijn…
de kunst van het vallen
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 88 de liefde
rite de passage gemaakt
voor de valkunstenaar
van de bovenste plank
getooid met
vleugels van glas
zweeft ze in
breekbare smeltende tijd om
hemel en aarde te bewegen
geluidloos wekt ze transparante
zielen voor de overtocht
een trage reis die
hen dalend vanaf Eros
naar het eiland van
het broze einde brengt…
Heel stil
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 65 ik heb je laten gaan
in mijn leven
maar in mijn hoofd
blijf je nog kleven
in mijn hart
daar slaap je rusteloos
ik voel je
niet geheel liefdeloos
soms voel ik
je klauwen nog snijden
de littekens gekerfd
ik wil geen medelijden
ik vecht mijn eigen strijd
ik heb nog zelfrespect
je groeit een passage
in mijn traject
al blijft liefde daar…
de tijdloze
hartenkreet
4.6 met 5 stemmen 110 luisteren naar de stilte van de nacht
liggend in mijn veel te grote bed
staren naar de maan die naar mij lacht
o, zalig...sterren dansen mijn ballet
hun witte schijnsels verlichten mijn geest
rustig sluit ik nu mijn bruine ogen
denkend aan al die vervlogen tijden
ik ben tevreden, ik kan niet anders
want een passage die ik nooit eerder heb gekend…
Tegendraadsheid
netgedicht
2.7 met 16 stemmen 1.391 Romeinse en barbaarse steden
waar het paleis van wellust mij verder duwt
naar een punt achter het verleden
maar tegendraadsheid komma’s spuwt
Laat mij hier mijn dromen dromen
tussen het wit van de volle maan
over de bloemen en de bomen bomen
niet doelloos sterven maar verder gaan
Als penseelstreken zijn jouw blikken
over het doek van mijn passage…
de rolverdeling
netgedicht
1.8 met 4 stemmen 272 wanneer ginds het licht achter
de verste einder onder dreigt te gaan
de waanzin halt gehouden op arm afstand:
het briesend paard galopperend op de plaats
trekt het decor in haast voorbij
de rolverdeling berust als vanouds
op louter misverstand en mag geen naam hebben
het beest in mij dat vrijheid ruikt
rukt onrustig aan de ketting…
Trappen
gedicht
3.6 met 7 stemmen 4.015 Er zijn er naar beneden en naar boven.
Ze lijken zo verdomd goed op elkaar
dat men ze meestal met elkaar verwart.
Wel gaat het altijd sneller naar beneden.
Tussen muffe kelders en fier firmament
is waar ik woon, waar het hedendaagse
ondermaanse mij meedogenloos voorbijziet
of mij - trap op, trap af - juist breeduit salueert,
misschien zelfs…
Passage in de schemer
netgedicht
2.3 met 3 stemmen 872 Zelden zag ik zo gaaf een huid, zo glad
het late lentelicht polijstte al het mat.
Het silhouet van het ranke scheepje
ontworstelt zich uit de achtergrond
streepje voor streepje een reepje
dichterbij. Avondstond.
Een scherpe hoek scheurt de rivier
klieft de bodem onder haar buik
rillingen rollen onder het wier
tegen de oever. Eenden in een…
Een vergeten passage
netgedicht
4.2 met 5 stemmen 100 Oostende.
Barcelona.
Boekarest.
Praag.
Er werd gedanst
van vroeg in de morgen
tot vandaag.
We zien kleuren in foto’s.
Slecht geprint.
Waar we misschien eens of nooit meer
onszelf zijn.…
Muziek, zeg je
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 119 Muziek, zeg je,
Alleen maar muziek
Wil ik horen,
Niet die vlakke stem
Met saaie woorden
Waarin de logica
Alleszins redelijk lijkt -
Maar geef me de noten
Van jouw onnavolgbare melodie,
Geef me je klanken
Die op en neer gaan,
Die levensecht klinken,
Waar geen woord meer aan tippen kan -
Muziek, zeg je,
Geef me alleen je muziek…
Onbegrepen offer
gedicht
2.6 met 37 stemmen 7.291 .
----------------------------
Uit: Schaakgedichten
Uitgeverij Passage 2006…
Dancespecial
netgedicht
3.7 met 30 stemmen 1.348 tegen de felgekleurde horizon
dansen schaduwzwarte manen
zuiver gezang klinkt golvenhoog
zilte wind fluit spelend mee
ritmisch klinkt de passage
van lichtvoetige lange benen
volbloedig gestrekte spieren
glanzende schoonheid in cadans
natuurgeluiden volgevangen
laat hen dansen op het strand
majestueus figuren draaiend
zwarte paarden op…
de passage van de twee ravenzwarte vlechtmeisens
gedicht
2.4 met 16 stemmen 4.846 De passage van de twee ravenzwarte vlechtmeisens vuur-
straalogig de diepe straat door brengt de nacht teweeg.
De hengst de merrie bevruchtend, zijn fabelwindvleugels
over haar, de samenhuivering hoef aan hals: uitgeveegd.
Door de lievezoete voedster opgevreten een spijze wordt
het miserabele nest kleverige misgeboorten dat ze kreeg.…
Vloek van het boek
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 232 De vlek van de pen
Gesticht in ‘t zwart
Met de leugen in de wind
Overtuiging vanuit het hart
Schreeuwen zal de leugen
Uit de passage van ‘t boek
De wind laait op
De letters vormen ’t aanzoek
Driftig schrijft de pen door
Met zwart over het wit
De inkt droogt op
Met de leugen, geen exit
Volgeschreven vol overgave
De leugen een souvenir…
Future value
netgedicht
4.7 met 3 stemmen 536 Future exceeds with ease
The borders of dimensions
The unknown variation
Of what has been
Funneling chances
A rapid of time
Creating what we know
As the past of present
Objectivity can only be kept
On the passage of future
Known as present
Becoming a past stray…