Alle inzendingen over patronen;

Haar stoel staat nog bij het raam twee handen op een verschoten leuning plukken nog steeds in het niets het tapijt waar voeten rust vonden is versleten, verbleekt en wel kleurrijker dan het laatste mooie boeket rozen haar schaterlach en ondeugende ogen worden gevangen bij het sluiten van de lange velours overgordijnen die de grond net niet…

De tekening van je leven in lijnen en patronen. Ze maken je tot de mens die je bent maar vaak niet wilt zijn.…

My language lingers thou my dear done thee unjust although sincere so fare enough I must confess my inner struggle more or less whilst poetry is not my thing Afresh thou love within my words although a well of pain endures I would not taunt to go along and jibber such in native tongue since poetry is not my thing Thou sees’st my lacking…

Jouw leven een stramien van Bergen en dalen Zoekgeraakte grenzen in Bergen van hopeloos met Dalen door 't stof Met respect voor jouw doen en Begrip voor laten Hoop ik oprecht dat jij voor Later, nu dus wijs besluit Doe dus zeker Echt niets dat jou later spijt Probeer het leven Nú, in later te plaatsen Trek grenzen vandaag. Verleg Ze…

Jouw leven een stramien van bergen en dalen Zoekgeraakte grenzen in bergen van hopeloos met dalen door 't stof Met respect voor jouw doen en begrip voor laten hoop ik oprecht dat jij voor later nu dus wijs besluit Doe dus zeker Echt niets dat jou later spijt Probeer het leven nú in later te plaatsen Trek grenzen voor nu. Verleg ze…

Ons leven een keten van patronen We schuwen onzekerheid pijnlijke verrassingen de uitglijders en fiasco's vinden geen belonen Alleen het honen van de meerderheid.…

De natuur maakt zelf haar patronen De sneeuw 'n beeldend kunstenaar het zal lonen: Als kijker naar de aarde onder mij.…

Opgesloten Afgesloten Buitengesloten als je binnen wilt komen…

caleidoscoop kantelend hervormt zich het patroon…

Zere kaakspieren na bezoek lachgaswinkel, patroon van leegte.…

Een vrije vogel Gevangen in het patroon  Vleugellam gemaakt…

verweven de onder liggende patronen complex het boven gronds bestaan…

lijnen toveren onverwachte patronen fantasie vol kleur…

ingevulde plaatjes oude patronen vergaan klaar en afgedaan…

jouw draden met mij verweven samen één patroon voor ‘t leven…

Kijk Bush, zó doen wij dat hier in dit land: een ieder die ons brengt tot razernij krijgt brieven, en daar wat munitie bij. Zo raken wij hem hard, maar elegant. Je hoeft geen kogels naar Saddam te vuren, beschaafder is het, ze per post te sturen.…

Hobby klossend vlecht de kantwerkster in patronen voort. Wordt met klossen nog slechts een oude traditie in patronen bekoord.…

ik rol de losse draden maar op kluwens het gebeuren in de eigen kleuren bij elkaar ook zijn er lapjes stof ten dele onbewerkt gerafeld en nog lang niet klaar ik zoek naar een patroon in het mozaïek van maanden probeer toch alles af te ronden van het voorbije jaar op het palet van kleuren opent zich de nieuwe tijd geen patroon nog…

gevangen in het patroon van jouw opvoeding is het voor jou dan ook normaal om steeds voor iedereen klaar te staan maar dan onverwacht... een signaal jarenlang borduur je verder nog steeds gevangen in datzelfde patroon het is niet langer vol te houden er moet iets gaan veranderen maar hoe... men zegt gewoon eindelijk zie je zelf in dat…

ieder legt zijn mozaïek de steentjes heb je meegekregen patronen echter niet we voegen ze met groeien laten kleuren bloeien in geluk en harmonie tot de steentjes breken wij het geëigende patoon vergeten niet kunnen volgen onder kritiek worden bedolven door af te wijken van wat gangbaar is ja ook jij wist weet dat jouw patroon…

nog steeds nieuwe kleuren en van voegen wil ik niets weten omdat alle patronen bij mij steeds weer breken…

te geven in een patroon voor verder leven met een geweldig eigen perspectief…

alles dat beschadigen kan Het diepste dat mijn ik genoemd wordt Daarom vraag ik hulp aan jullie Die vakmensen zijn en deze Patronen herkennen, en mij willen Helpen deze te doorbreken…

eens zal het woord niet langer duister zijn het zal zich splitsen in wereld oude dromen de wekker zal gaan het verborgene zal patronen weven in de honger van heimwee…

Het is zo druk in mijn hoofd Ik voel me ellendig en alleen Het is zo mijn patroon overal voor te zorgen en mezelf aan de kant te zetten En nu kan ik het niet meer Ik moet nu mijzelf bijstaan en er gewoon zijn…

Ik ben zo Een lief kind Ik vecht Om gezien te worden Doe alles Wat de ander wil Laat de ander Mijn leven Besturen Zoek bevestiging Van de ander Vind mij lief Zie mij Ik ben geen kind meer En in gevecht Met mijn eigen leven In eigen hand te krijgen Mezelf lief te hebben Met hart en ziel Mijn leven Leren leven…

jij bent van stof hebt ooit jezelf geweven uit genen die je zijn gegeven zij sponnen zich tot draad kleurden tot patronen in veelvuldig delen hun eigen boodschap bracht jou groot van moederschoot tot meerderjarig jouw bestaan is het uniek gebeuren van een leven lang leren tot stof zal jij weer wederkeren…

soms dwarrelt een blad in eigen ritme kleurt zich wat apart daar waar veelheid onze blik niet meer kan richten steelt zij toch mijn hart in het herfsttapijt vlijt zij zich neer in een merkwaardig onderscheid domineert patroon met haar wil ik verschoond van kou tot aan de lente rusten…

We zitten aan zoveel patronen gekkigheden vast dat ze ons meer als last dan gemak dienen zelfs onze huisdieren en planten zijn gewend aan onze rare kanten en gaan daarin gedwee met ons mee gelukkig gaat het weer redelijk zijn eigen gang lijkt het, maar de hele natuur reageert ook op onze gewoonten.…

Sylvana Simons wil niet langer ”Denken” Ze voelt zich bij die baasjes niet meer thuis Het is polariserend hels gespuis Die erop uit zijn anderen te krenken “Artikel 1” gaat dat heel anders doen Discrimineren...doe je met fatsoen…