7 resultaten.
Pauwenstaart
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 852 Tussen keuze uit twee kwaden
verliezen wij de verenpracht
chemo om ons op te laden
voor onze allerlaatste nacht
bleekjes in het bed gelegen
dat slechts van pijnbestrijding spreekt
maakt de afscheidskus verlegen
alsof de dood de liefde wreekt
bij ons vertrek schrijf ik een kaart
aan allen die ons dierbaar zijn
in kleuren van de pauwenstaart…
gepauw
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 374 hoe beestachtig is het ratelen
met wiekende woorden,
en dan zweven op taalthermiek
naar onbeschreven windstreken
waar ogen niet sluiten
voor de schitteringvan leegte,
maar ons aankijken
vanuit hun pauwenstaarten
waar het geplette gevederte
zinvol hun bestemming pennen
tot ronde vormen loskomen
in een sleep van waaier…
van de duivel bevallen
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 739 mijn liefdevolle hand wil geven
en zo volkomenheid schenken
ik word door onbaatzuchtige
passie gedreven
wil jou met een pauwenstaart zwaaiend
in mijn richting wenken
waar ik het pad alvast
met rozenblaadjes heb gestreeld
opdat je vrijelijk voort kan schrijden
en gratie wordt toebedeeld
om omzichtig tot rijkdom te leiden
toch geraakt…
Straat-BBQ
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 278 verlatingsangst
Senioren happen appels
zonder handen
uit een ton vol water
wie heeft zijn eigen tanden nog
Forse negerinnen
met ogen als wielklemmen
sjouwen halve varkens
de koelcel uit
De voorbodes van een straat-BBQ
hangen dreigend in de lucht
onze hond kauwt voodoo dolls
tot fijn gemalen poppenstront
Aandacht waaiert uit
als ogen op een pauwenstaart…
Door winteravondmist zijn blauw beslagen
poëzie
3.0 met 16 stemmen 2.219 En vlinders, vogels, bloemen, sprookjesachtig,
Repen changeant van zij, exotisch prachtig,
Ze schuiven langs me, eind'loze stalenkaart -
Plots'ling, op 't plein - lugub're, roodpaarse ogen,
Dreigend uit vreemdgesloten regenbogen,
Staan als een ontzaglijke pauwenstaart.…
DE NACHT IS GRATIS
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 89 als een gerafelde pauwenstaart
zet ik nog één keer mijn geloof in de goede afloop op
ik ben mijn woede
en dus mijn kracht aan het verliezen
volgende halte: pantoffels en een warme jas
van oude-mannen sentiment
de dood, die komt
tijd om te gaan slapen…
Ballerinen
poëzie
3.0 met 9 stemmen 1.959 Als een vlucht van mooie duiven, pauwenstaarten, blank van veren,
Strijkend op een mollig grasperk, zacht, met zacht geroekedoe,
Als een golf van schuim, aanzwellend met een ruisen als van kleren,
Borlend, ziedend, bruisend, spattend, schitterblank naar d’oever toe,
Zó de zwerm der ballerinen, als zij, bij ’t gejoel der snaren,
In een licht wolk…