inloggen

Alle inzendingen over pendule

28 resultaten.

Sorteren op:

Pendule

gedicht
3.0 met 15 stemmen aantal keer bekeken 22.051
Alomtegenwoordig vol minachting hamerde ze bescheidenheid in onze hoofden. Nu en dan nam grootmoeder een stoel, klom er op, opende het patrijspoortje en zette de wijzers naar haar hand. Lichtjes duizelig gleed ze terug naar beneden alsof haar vingers daarboven in het kraaiennest iets onwerkelijk hadden beroerd. Onder het slaan verstomden…

De pendule

gedicht
2.0 met 29 stemmen aantal keer bekeken 11.070
Tik, tik, tak, zegt de pendule, 'k voel me zwak, zegt de pendule, ik ben bijna van echt goud, maar ook zoveel eeuwen oud. Ik ben oud en ziek geworden en dus echt antiek geworden. Ik loop uren achter, maar niemand kijkt daar werklijk naar.…

pendule

netgedicht
3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 470
Met ferme slagen geeft zij in onze kamer de hele en halve uren aan. Alsof zij zichzelf hervonden heeft, haar huiselijk getik mij ook hier vertrouwd in de oren klinkt. Wanneer zij slaat, mijn kindertijd zo nu en dan aanwezig lijkt. Wat en wie ik gaandeweg verloor in wazige beelden en klanken weer zie en hoor. Een zweem van heimwee…

Pendule

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 100
Als een pendule zwaai ik heen en weer tussen de beide polen van mijn wezen, om nu te hopen en dan weer te vrezen of U nu echt wel bent, God, wie U bent. Zo ga ik eindeloos van links naar rechts, en slinger van geloof naar ongeloof.…

Naast mijn pendule zit, in koncentratie

poëzie
3.0 met 14 stemmen aantal keer bekeken 1.550
Naar de een, naar de ander beurt'lings rijst de slinger, Als wees, prijzend, de tijd met wijze vinger Mij Halkuon's en Boeddha's zekerheid; De groep van tijdloosheden en pendule Leert zwijgend, tikkend, de duist're formule: In 't stilstaand Eeuw'ge rust, rennend, de tijd.…

Geur en galm

netgedicht
2.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 74
boeren protestanten De ene kerk stond hier, de andere daar In spot verdoemd, veroordeeld tot elkaar Tot in der eeuwigheid verdeeld in kampen Spoorloos de eigen geur in tijdcapsule Betoverd door de chic en elegance Odeur en klankkleur, engels douce france Verloren galm voorgoed uit de pendule…
Maxim22 september 2023Lees meer…

Kamermuziek

netgedicht
3.0 met 18 stemmen aantal keer bekeken 431
de ochtend is al laat als hij spreekt voor eigen publiek de kamer kent nog een nachtelijke staat de bejaarde pendule is achtergrondmuziek toch start hij met goede morgen al jarenlang door niemand verstaan wel wordt de echo van deze geringe rede eeuwig in stilte geborgen daar heeft hij weet van stilaan…

zij en ik

netgedicht
4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 85
zij was oud en ver- de tafel tussen ons in- haar hart was zacht zeker niet te min ze gaf in stilte alles wat zij bracht doorheen het tikken van de pendule keek ik naar buiten aaide onderwijl het zachte tafeltapijt ik was aan mijzelf gewijd en keek daardoor te vroeg in weerspiegelende ruiten…

De prijs van de overgave

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 1.249
Ik kan je zo niet aanzien omdat ik in de erfenis van mijn eigen sterven kijk beroer mijn pupillen niet deze overgave is duur genoeg Een pendule heb ik niet maar had ik hem ik sloeg hem stuk om de raderen van de tijd over je rotte lichaam uit te spreiden Stiekem toch in je ogen gekeken en aan gene zijde beland hoor ik je lachen en zingen…

Het mag niet gebeuren

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 64
Als het tijd is dat mijn klok, mijn pendule (nog van de schoorsteen van mijn oma), opgewonden moet worden, als het daarvoor tijd is geworden, raak ik gespannen. Vrees kruipt in mij omhoog.…

De klokkenhater

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 445
in een verschrikkelijk ogenblik op een onheilspellend uur sloeg ik - blind van woede- de Friese staartklok van de muur daarna veegde ik resoluut met mijn linker mouw - in een vloeiende beweging- de antieke pendule van de schouw nu lig ik gebonden op een bed mij onnoemelijk te vervelen soms opent een wrede zuster het raam als een beiaardier…
erik10 augustus 2006Lees meer…

Strak omlijnd

hartenkreet
2.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 210
op Franse ramen bleef jij tegen mij praten en ik luisterde de oude pendule aan de muur tikte zijn seconden strak omlijnd zijn het momenten uit je leven van heden en verleden waar stilte zwijgt in alle talen bied poëzie troost uit licht en schaduw waarover je niet schrijven kan het blijft zich hullen in nevels van stilzwijgen……
Quicksilver13 november 2008Lees meer…

Aan het klavier

netgedicht
2.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 666
.: De pendule tikt en koffie staat te dampen. Geen wanklank wordt vernomen. In zulke uren knopt ze open, koppig en ongenaakbaar. Gezeten op de kruk is het alsof haar een huivering door de leden voert.…

zieltogen

netgedicht
2.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 1.138
een mens zingt zijn zwanenzang rochelt, roffelt het golft in hem nog even zich voortslepend hoor, de voeten van de dragers de pendule slaat, luid wat straks voor hem het klokkengelui niet meer telt het rochelt, roffelt golft in hem zijn trommelaar blijft aan zijn zij het doodsfloers hangt reeds voor zijn ogen vingers graaien…

middagoverpeinzing

netgedicht
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 197
enkel de winterzon die naar binnen sijpelt de tafel en kast met ‘n zijden glans bekleedt louter ‘t huiselijk getik van de oude pendule die de tijd meer ruimte geeft, de uren lichter en wat langer duren laat alsof er niets meer bestaat noch telt dan dit ene verstillend moment dat ook mij omhult zo roerloos omvat terwijl mijn pen op…

de bidder (haibun)

netgedicht
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 266
Haar stem tinkelde als de pendule thuis en sierlijker nog dan het paardje van mijn oom stapte zij het schoolplein af. Ik moest en zou haar mijn liefde verklaren maar hoe? De bel rinkelde en de School met den Bijbel braakte haar leerlingen uit.…

Ronding

netgedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 165
soms zie ik in je ogen de schemerende einder als grens van het heelal waarachter woorden vallen al mateloos matig in getal traag verdampend in een onzichtbare meander en kennelijk onlogisch slingerend rijgend; de vlakke echo spiegelend van wie dan ook of jij, de ander op de schouw tikt de pendule weer de herinnering uit jonge jaren…

Basisgod

netgedicht
2.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 634
Dat is de magische formule: Geboorte geven- Onderhouden- Doel een blauwdruk die voor ieder schepsel geldt Wie haar gebruikt ontsnapt aan de pendule van dit of dat, zijn denkmagneet blijft koel, hem wordt geen hooiberg op de mouw gespeld…

Ontspannen veer?

netgedicht
2.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 134
Daarop te wachten is bedrog, om met vaste regelmaat de vastgelopen pendule met voorbestemde richting te ontlasten. Het draaiwerk - naar vermogen - te strak werd opgedraaid, de verlichte wijzerplaat de draaikolk beschrijft waar we ons bevinden en alleen de liefde zich geruisloos door de tijd heenslaat..…
pama26 oktober 2009Lees meer…

Na het middagmaal

netgedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 465
mijn oma sliep in een fauteuil naast de kolenhaard, vol overgave, ongehaast zij was mijn uitzicht als ik opkeek van het slaapverwekkend gewicht dat de school voor mij voor morgen had vergaard de pendule tikte de stilte vol terwijl ik steunde op mijn elleboog en die weer op zo'n zacht tapijt met een rood-zwart gekleurd figuur die mij…

Perpetuum Mobile ?

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 34
vanzelfsprekendheid ontstaat niet zonder reflectie van de eigenheid dus laten we hossen en uitbundig zijn, dat we uitverkoren zijn te hopen, omdat wat we hadden kunnen zijn maar soms niet kregen, deelbaarheid als willig doel van op - en neergang, een oneindige beweging van een perpetuum mobile in duurzaamheid, een denkbeeldige pendule…
Pama27 mei 2019Lees meer…

Een koffer verhalen

netgedicht
3.0 met 17 stemmen aantal keer bekeken 536
vlammend rood en op de gloeiende plaat pruttelt een koffiepot opa stopt zijn pijp, hij puft tevreden voor zich uit terwijl oma een wrong draait in heur wolkenwitte haar de kleine ramen in het huis van golvend groen glas met sanseveria en begonia op de smalle vensterbank tekenen verschoven bomen op het dressoir met kanten kleed laat de pendule…
Hanny17 april 2008Lees meer…

Draadjesvlees

hartenkreet
4.0 met 17 stemmen aantal keer bekeken 818
Ik kwam het kleine huisje binnen waar het naar mottenballen rook een geur van veel te oude koffie zo sterk en bijna aan de kook Op het dressoir een oude pendule die jaren niet meer had geslagen wie er op die foto ernaast stond dat durfde ik niet te vragen Een oude krant voor de geraniums als bescherming tegen de felle zon wat oude tijdschriften…
Moeke13 juni 2007Lees meer…

Sint-Niklaas-versje bij een kalender

poëzie
3.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 627
Maar dat nog 'n oudre dan de Bisschop schrijdt Over ons hoofd heen, rustloos, nimmer zwak, Geregeld tredend als 't gerikketak Van 'n pendule, is voor groten 'n zekerheid. Die dat gestaag bepeinst, kan 'm 's nachts zien gaan, Uit neevlen tredend tègen 't donker aan, Plechtig en hoog in 't witte licht der maan.…

Uur van de waarheid

netgedicht
4.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 163
zie mij als dichter bij de nacht, gedachten van de dag zijn bevlekt en bevracht maar eindelijk zonder gezag lossen op in het dagelijks zweet zout, zuur, vreugd en leed ik maak van de hemel gewag de plek waar niets er toe doet enkel de pendule tikt zijn gang er is even iets wat niet moet behoudens de letters die ik nog even niet bevroed…

stervensuur

netgedicht
4.0 met 23 stemmen aantal keer bekeken 1.540
petemoei vergeten stof en spraak van jaren her nog koesterend in vouwen van haar pauwblauwe volanten zich altoos warmend aan vergulde stralen van wat late middagzon bedekt het lege venster waardoor geen bundel lachend ochtendlicht nog langer leven binnenwaarts tot aan de sponde loodst vergleden uren tellen kan in 't spieg'lend oog van de pendule…

Heimwee

gedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 3.185
hoor haar stem nog vaak in mijn gedachten en vraag dan raad en voel weer dieper pijn omdat ik 't antwoord hier niet kan verwachten noem mij niet dweperig, gun mij dit stil verdriet aan moeders leven had ik geen eind gedacht het zwarte vest, het onaf breiwerk heeft gewacht en ligt nog, zoals zij 't achterliet uw foto op de schouw naast de pendule…