Alle inzendingen over petale schoonheid - Baccara roos - doornen.

gedachten sluimeren in beeld van lach het onderstreept schoonheid in beroering…

Er zijn vogels die je niet gevangen moet zetten in een kooi vanwege de schoonheid van hun verentooi…

Ik treur om schoonheid Die ik in m'n haast miste Op weg naar nergens…

Als de zon niet schijnt schijnt hij toch voor mij De schoonheid van zonlicht mijn lief dat ben jij…

slijtagelagen zelfs in stokoude wrakken stoelt trage schoonheid…

Ruisende halmen een vogel vliegt op en zingt volmaakte schoonheid.…

Dat is de schoonheid ervan!…

toppen van struiken geschikt in water gezet schoonheid afgemaakt…

Ik fluister tegen de groene kop van een eend: 'Ik zie jouw schoonheid!'...…

Aarde, je schittert met je natuur vol schoonheid in alle kleuren…

weer breekt een zomer aan zonder ons praten van weleer in de tuin blik ik over de krant aan m'n tequila nippend naar m'n vrouw mijn blik glijdt naar de glanzend- blauwe pot met witte roos die jij haar schonk met een stamelende brief - met z'n drieën was toch wennen eigenlijk was het een teken van ons verbond, nog samen waren we: zij…

Moederlief, zie daar een roosje Van uw Coosje Wijl gij heden jarig zijt. 'k Heb vanmorgen al gezongen En gesprongen, Zo verlangde ik naar die tijd Maar ik kan geen rijmpje dichten, Moet ik zwichten Voor mijn broer in poezij Neem dan, moeder, slechts dit roosje Van uw Coosje, 'k Heb u toch zo lief als hij.…

Voor jou... o mijn, mijn zonneschijn heb ik gekozen dozijnen rozen dozijnen rozen heb ik gekozen voor jou... o mijn, mijn zonneschijn ze schoten terstond op het sein voor de start uit de grond van mijn hart dozijn na dozijn na dozijn voor jou... o mijn, mijn Valentijn…

De dag gaat open als een gouden roos; ik sta aan 't raam en zend mijn adem uit, het veld is stil, en nauwlijks één geluid breekt naar het koepelblauw bij tussenpoos. En in mijn kamer, als een donkre doos, waarvoor de parels hangen aan de ruit, ga 'k heen en weer, tot waar mijn wandling stuit, en ik bij donkre wand diep peinzend poos.…

De laatste eer doet erg zeer Afscheid voor de laatste keer De baar, de kist de pianist speelt: afscheid nemen hoeft niet Maar het verdriet verloochent niet Een boeketje en een roos... Leven is zo erg broos verdwijnt straks in een houten doos Als dit geen afscheid is?…

Ananas in Champagne! Ananas in Champagne! Verbazend lekker, fonkelend en pittig zeer! Ik ben helemaal Noors! Ik ben alsof uit Spanje! Onbesuist inspirerend! En ik pak mijn veer! Het geknetter van vliegtuigen! Het geren van wagens! Windgefluit van expressen! Ijszeilers` vleugelvlucht ! Hier is iemand gekust! Daar is iemand geslagen! Ananas in…

En stel, dat een ieder mij verkoos ook dan is voor jou mijn rode roos…

In de bladen van een roosje Vindt gij, o mijn zoete Troosje, Kleene gift. Waar' zij zo groot Als de gunst, te kleen een doosje Waar' de ganse wereldkloot.…

– En de ontlokene, de rozen, waar zijn de rode rozen, waar? triomf en lof en opperst blozen van het voldongen zomerjaar. Een levenstoppunt uitverkozen van voorrecht is hun toegestaan en op hen ligt het sprakeloze van hoogste invervullinggaan. Maar ook, hoe is in dit ontplooien een nadere erkentenis bereid: verwelken wordend uit voltooien…

Het standbeeld zal ik zijn van de wandelaar die ieder jaar -voor mij dus om de haverklap- een roos aan zijn voeten krijgt. Dan voorover neigend zie ik net wat rest van de steel vergaan.…

'Mijn ideaal van zaligheid en deugd, 't Volmaakte, waar ik immer naar zal streven,' - Zo spreekt de roos - 'is een kortstondig leven, Vol kleur en geur en tederheid en jeugd.' 'Is dàt me een ideaal!…

' fluistert de roos, de nachtegaal geeft antwoord: 'een dag gelachen en een jaar geschreid'. 10. Hoe lang nog zal ik om mijn toekomst beven? Hoe lang om mijn geluk in zorgen zweven? schenk in, ik weet niet eenmaal of ik thans de ingehaalde lucht weer uit zal geven. 14. Waarover klaagt de vroege kakelhaan?…

Leest gij zijn verzen zo eens even, Zo tussen droom en waken in, Dan speurt ge er in geen licht, geen leven, Zelfs geen begrijpelijke zin. ’t Blijft alles flauw en scheemrig, donker; - Doch kom eens binnen, rust een poos: Gij ziet er beeld- en kleurgeflonker En op zijn tafel geurt een roos!…

(Overleden de 28 van Zomermaand 1636) Hier sluimert Isabel le Blon, Die, als een roosje met de zon, Blijgeestig op haar steeltje stond, En riep met een bedauwde mond: Wat is de schoonheid? wat 's de roem Der jongheid anders als een bloem? Dit was haar eerste en laatste leer, Toen zweeg ze stil, en sprak niet meer.…

Streel mij teder in de morgen wieg mij zachtjes op jouw kracht ik zal mij hunkerend ontvouwen na een maanheldere nacht in de morgendauw ontwaak ik fier mijn hoofdje naar de zon dronken van de nieuw kansen zou ik bloeien zolang ik kon mijn hart staat open naar de wereld schoonheid is zo klein en puur wie het ziet mag het beminnen hou…

------------------------------------------------------- De Corts gedicht is een vertaling van een gedicht van Robert Burns uit 1794: A Red, Red Rose O my Luve's like a red, red rose, That's newly sprung in June: O my Luve's like the melodie, That's sweetly play'd in tune.…

Vraag niet, waarom de roos zich heerlijk opent, En geurig bloeit bij zomerzonneschijn, Waarom de wind het kleinste blad doet trillen: Er is een stem, het groot heelal doorlopend, Die onverstaanbaar en onverklaard wil zijn, En toch de dorst van ’t hijgend hart kan stillen…

's Avonds in mijn rozenhof Blijft het avondlicht gevangen In de duizend roosjes hangen, Rodend roos en rozelof. ----------------------------------- uit: Laatste Verzen (1923)…

ik zou je willen beschrijven maar hoe beschrijf ik een bloem als mijn inkt al begint te vloeien zodra ik je naam maar noem…

Elegant glijden vingers langs lippen van satijn een zoete kus van zondaars ontvalt een blik mijn lief te zijn En langzaam smelten wij ineen een rode roos gewild -ik blijf een hartendief besteelt mijn hartstocht vreemde schokken in mijn lijf Al ik geef is nog te min voel ik meer nog vaar ik klem zweet ik rollend in mijn…