Alle inzendingen over pijn moe nacht

als zand mijn huid bekrast het bloed uit de wonde rijkelijk vloeit, pijn onbeheersbaar mijn adem ment is er niets meer wat me aan het leven bindt…

20 jaar geleden nog 300 nachtjes 10 jaar geleden nog 100 nachtjes Al 6000 nachten verder Hoeveel nachtjes slapen God Hoeveel nog? Wanneer hoef ik niet meer alleen te zijn. Hoeveel nachtjes nog? Ik ben zo moe God Ik ben zo moe...…

Moe van het leven Moe van het moe zijn Wie zal het zeggen Niemand die het kan Gewoon moe van alles Moe van het doorzetten Moe van het altijd blijven lachen Waarom zien ze het niet Waarom zie ik het niet Moe van de pijn Moe van de verantwoordelijkheden Waarom is het leven moeilijk Waarom kan ik niet gelukkig zijn Moe van alles…

Wat ik voel Is de pijn Van wat niet is Maar had kunnen zijn Afstand als schuld Liefde voorbij Pijn in ruil Voor de liefde in mij…

De boot is aan maar zij vaart van kade naar kade niet wetend waar aan te meren de kracht van de vooruitgang vast geketend onrust in haar hart doet weten vergeten de pijn moe gestreden laat stormwind razen wolven maken plaats voor een hemel vol sterren in de nacht…

De pijn is ondragelijk Het zijn je laatste uren Een strijd van ongelijk Kan niet lang meer duren Zacht praat je in raadselen Over het vale licht op het pad Je ogen laten zich sluieren Moe gestreden en afgemat De dood nevelt om je heen Je leven brokkelt nu weg Voelend koud als steen Langzaam glij je zachtjes weg...…

Doet het te veel pijn en herinnert het je aan het oude zeer van lange dagen gekweld van uren vol geweld of ben je moe en geef je uiteindelijk toe: "ik wil niet meer."?…

een moeder is ten einde raad moe gestreden veel zorg gedragen vlucht ze in de nacht het huis blijft heel alleen ze schreeuwt verdriet echo kotst in haar gelaat pijn verkrampt zo van de pijn een moeder denkt ik kan niet meer genoeg gemoederd ik sta nu even stil adem hijgt en loopt haar achterna ze voelt zich zo belazerd de foute…

liefde is niets meer dan na een nacht samen moe weer op te staan…

Op zoek naar mijn God In het land van oneindig Verdwaald in zijn wegen Verward door de nacht Op zoek naar het lot Stil en soms eenzaam Te moe en te kwetsbaar Beperkt in mijn kracht Op zoek naar mijn dromen Mijn passie, mijn pijn Vertrouwen, verlangen Mijn ik om te zijn Mijn God, geef mij de liefde Laat me vrij, laat me gaan…

Op zoek naar mijn God In het land van oneindig Verdwaald in Zijn wegen Verward door de nacht Op zoek naar het lot Stil en soms eenzaam Te moe en te kwetsbaar Beperkt in mijn kracht Op zoek naar mijn dromen Mijn passie, mijn pijn Vertrouwen, verlangen Mijn 'ik' om te zijn Mijn God, geef mij Liefde Laat me vrij, laat me…

doch, ik schuw deze ruwte niet want in mijn weten ligt er een schelp aan mijn gehoor die me zegt dat het morgen héél misschien een wind zal waaien uit een richting die de nacht zal gaan bepalen…

Ik ben te moe, ik ga nu dus naar bed Het waren flinke volle zware dagen Het nieuws kan ik nu even niet verdragen Het spijt me maar er komt geen snelsonnet Ik val haast om, kan bijna niet meer schrijven Oké dan, hier: Die Mauro…

De nacht wiegt me zacht Door het duister heen Waarheen? De nacht dekt me stil Met witte lakens toe Moe? De nacht dooft me uit Het licht van de dag Ach!…

Te moe om verder te gaan Deuken worden gaten van pijn Ziek van verdriet Men zegt dat het leven verdergaat Hoe kan ik leven als ik jou niet meer zie Gaten worden gevuld met mooie herinneringen Maar dat verzacht de pijn niet…

moe moe moe verduiveld nog aan toe; een wekker met alarm, wekt me op zonder veel tam tam. 'k ontwaak nu zachtjes uit m'n slaap, toch heb ik nog steeds veel vaak. moe moe moe verduiveld nog aan toe; 'k dacht nu word ik wakker met die wekker, 'k vergat toch wel de stekker?…

nacht kort nog wat moe begroetend ochtendgloren dag koren hai koe…

De details bevatten mijn liefde en mijn pijn die ik leer kennen in het alledaagse moe zijn, willen weglopen of omhelzen wie mij lief is wat ik vaak niet doe…

Moe, Intens moe, Ma, moe lief Was jij maar hier moederlief. Tranen sust. Dan rust…. Moeder lief De rust is steeds weg Verdriet tot in mijn nek Een eigen stek, Verrek. Echter zo stil. Wat ik niet wil Niemand om me heen. Wat fijn, Hoort het te zijn. Nee, pijn Eenzaamheid Maakt zo klein. De roep naar jou is er. Steeds.…

Ik ben moe En de dagen zat Ik wil in de nacht Ik wil slapen en dromen Ik wil in de nacht blijven en Eeuwig slapen en eeuwig dromen Over het mooiste van het mooiste over het schoonste van het schoonste Over het liefste van het liefste Wat ik niet dromen kan overdag ben ik vooral toe aan de nacht Dus daar ben ik aan toe!…

De maan was moe sloot de ogen toe gelukkig waren er nog verre sterren om de nacht te verlichten onze dromen bij te lichten…

Alles wat je voelen moet, doet alleen maar pijn. Er is niets maar dan ook niets, maar zelfs dat is nog teveel. Leven lijkt op martelen, en dat is ook mijn deel. Moe zijn is niet moe, boos zijn is niet boos. Het is veel meer dan dat, een afgeknakte roos.…

Moe ... moe ben ik van het denken moe van het strijden elke dag moe van het elke dag weer opstaan moe van telkens die gemaakte lach een keuze door mij gemaakt nu een jaar geleden als ik het had geweten had ik het dan vermeden? toch weet ik ook dat het niet anders kon maar is mijn nieuwe keuze wel van een zuivere bron?…

Moe en uitgeput, Maar voldaan, Sta jij hier met in je oog een traan, Alles heb je op moeten geven, Alles laten staan, Maar nu het einde er is, Na zoveel ellende en pijn, Kan je eindelijk door met leven.…

Ik voel hoe je kijkt met je lieve lach Mijn gedachten verrijkt Zoete woorden Pijn verdovend en abstract van veraf gehoord Al ben ik nu wat moe Ik weet niet wie je bent Ik kom naar je toe.…

Moeder, weet je nog hoe vroeger Toen ik klein was, wij tezaam Iedre nacht een liedje, moeder, Zongen voor het raam? Moe gespeeld en moe gesprongen, Zat ik op uw schoot, en dacht, In mijn nacht-goed kleine jongen, Aan 't geheim der nacht.…

Iedereen kent het waardeloze gevoel Zoveel pijn met wat voor doel. Ooit sprongen de vonken er vanaf En nu voelt het doods als een graf. Maar deze eerste liefde vergeet je nooit En er komt ooit weer iemand die je hart ontdooit.…

ik zou nog niet willen sterven maar ik ben moe, zó intens moe ik ben niet bang als de nacht ín mij komt als bode van het Licht…

Ik ben moe, moe van het leven. Is er dan niemand, die mij dat ene kan geven. Dat ene is vreugde, vreugde en liefde om mijn leven door te zetten. Zodat ik niet meer moe ben, en alles even op een rij kan zetten. Ik ben moe, moe van het leven. Ik wacht tot diegene komt, die mij dat ene kan geven.…

Ze is moe, zo moe... Ze kan geen pap meer zeggen want ze is moe heel erg moe De kracht trekt uit haar lichaam haar energie is op 't is moeilijk voor haar uit te leggen want ze is moe zo vreselijk moe... Ze is te moe om zelfs te slapen, om te kijken, alles is teveel Ze is moe... Ik voel haar moeheid...…