Alle inzendingen over pinkelen

Toen dan toch tenslotte de kassa ging rinkelen, Dacht ik opgelucht, zo, nu eerst maar eens pinkelen. Ik wilde op huis aan, zij wilde nog verder, Passeerde zodoende Maison Van den Herder. Haar ogen begonnen heel vrolijk te twinkelen, En vol schrik besefte ‘k: nog immer geen pinkelen.…

Slaapt, slaapt, kindje slaapt, en doet uwe oogskes toe, die pinkelende winkelende oogskes daar, ‘k ben ’t wiegen al zo moe: ‘k en kan u niet meer wiegen, ‘k en ga u niet meer wiegen, slaapt, slaapt, toe!…

Rood en blauw en groen en geluw, peers en purperwendigheid siert, in onderling gespeel, uw pinkelende uitwendigheid! Hei da, heldere lichtkrystalle, diamanten waterding, moet ge op de aarde nedervallen uit is ‘t met uw flonkering!…

Sterren die pinkelen. Veel kleine lichtjes. Een kerstboom. Kerstfeest Twee mensen die een verre reis maken. Niet zoals nu, even kunnen winkelen. Want in haar buik een kleine Jezus. een herbergier die de deur dicht zonder schroom. Kerstfeest Een groep herders die over hun kudde waken. Schapen die om hen heen drentelen.…

Ze slefferen op hun sloffekens* voort, Daar spreekt geen één een luttel woord, Hun paternosters rinkelen; Een vale schijn vergeelt hun wang: Aan 't einde van de zwarte gang Staat er een kaars te pinkelen.…

Ginds pinkt, verdooft, pinkt weer één pinkelende ster. "Pâle étoile du soir, messagère lontaine," zo zingt ons zwellend hart de grote zanger na; is 't mooglijk dat uw oog van reine ontroering wene, daar ik u, bevend, smeke om liefde en om gena?…