Alle inzendingen over planeet red

niet smoor het fijn stof in de kiem draai de CO2-kraan dicht red onze planeet, zo zijn er geen twee red onze planeet, dood aan CO2 ‘t is al hoge zee en dat valt niet mee alle hens aan dek, trek samen aan de bel dood de CO2, of jaag hem naar de hel red onze planeet, duw samen op de rem!…

Wij maken ons zo druk om de reden van het bestaan, om verdieping te vinden alvorens wij vergaan. Misschien is het gewoon toeval dat jij en ik hier zijn, uitgerekend op deze planeet, en voor hetzelfde geld een dolfijn.…

Een traan rolt van de aarde Een stille hete traan Het is alleen de maan Die de traan ziet gaan Red onze mooie planeet! Niet morgen maar vandaag Want wie weet Kan het nog vandaag…

Die planeet bestaat voor twee derde uit zee! OK, laten wij daar dan eens gaan kijken! Misschien hebben ze wel behoefte aan dijken… Oh, ze hebben ze al, zelfs kunstmatige eilanden! Is er nog wel reden om te landen? Ze halen hun drinkwater nog uit rivieren en meren… Ja, maar het lijkt er ook op dat ze zich tegen ons zullen keren!…

Ik trachtte jou te bellen, in de cel die je een uitzicht op het kerkhof biedt. De zon brak door. De stenen blonken wit. Cipressen. De verbinding lukte niet. Het ijzer van het hek ontsloot zich wel. De kindergrafjes liggen hier apart. Er waren een paar ééndagsvliegen bij. Geen omber* foto's in een blikken rand. Ik struikelde over zo'n klein…

Als zij, mijn glans-planeet, draag ik een volk van zorgen, toch vindt mij elke morgen tot strenge gang in heldre vreugd gereed. Wat bergt zij, wonder-ster, voor vreemd, gestaltrijk woelen? Kent zij mijn licht bedoelen? Eens ken ik 't hare - als is zij nóg zo ver.…

Onbeschrijfelijk Mooi De planeet Maar ongelofelijk verwoestend Raadselen dwarrelen De wind Is soms hard En soms zacht Net of zij alle geluiden hoort…

De wereld, planeet in het universum vol van liefde en verlangen naar vrede... de wereld: ìs het reden genoeg om te stoppen met haat en oorlog? Is het nog op tijd om elke oorlogsvoering te beëindigen... tussen jou en mij?…

brokjes die wij op weten te vissen smaken voortreffelijk in de nasmaak zit een passionele gloed die ons culinair stukjes paradijs beloven van hemelse hoogte wij zijn even gestopt kijken elkaar diep in de ogen willen onze ervaringen delen in een diep geloven wij hebben het mooiste geproefd van wat de wereld te bieden heeft deze planeet…

Ruimtetelescoop Kepler heeft op een afstand van 600 lichtjaar een planeet ontdekt waarop leven mogelijk is.…

Is er leven op een andere planeet mensen, die net als wij zo leven hoor ik dan soms een vreemde kreet wie weet, komen we dat eens te weten? M'n gevoel, het laat me niet los jij bent ver weg maar ook dichtbij genieten van de omgeving en het bos is het een land, onbedorven en vrij?…

op het laatst leefden we jij en ik op verschillende planeten jij verhuisde naar de ziekte-planeet en ik bleef maar liggen in mijn bed het verliezende lichaam de herinneringen aan wie we waren de onbereikbare planeten alles ging teloor het moest zo zijn misschien toen de tederheid uit de hemel viel…

Stevig in het zadel van het heden Gaat het oude ik hoop tegemoet Denkbeelden waar Kairos nog op broedt Zorg om de planeet, met recht en reden Zelfinzicht, de horizon verbreden Plannen die de mens nog niet bevroedt Stevig in het zadel van het heden Wordt het gouden kalf verwoed aanbeden Nieuwe geestdrift wordt nog niet begroet Neem het voortouw…

Nee, redden kan ik je niet, je bent té ver heen, ik moet je laten gaan, maar écht achterlaten, dat lukt me dus nog niet, je blijft in m'n hoofd en in m'n gedachten, wat kan ik verder nog verwachten?…

ook al is mijn nek gekroond met een hoofd het leidde niet tot zuivere rede de schepper had mij dat trouwens ook nooit beloofd Gode zij dank…

Een onzin is een zin Die niemand hoeft te schrijven Het is zo zonde van de tijd Want hij zal niet beklijven De rede daarentegen Heeft zo veel meer betekenis Het begrijpend onderscheiden Dat gezonde mensen eigen is…

Heerlijk dromen vrijheid zonder schuld zonder zonde madeliefjes rijgen bomen beklimmen spellen spelen één tot zeven wie zal mij een kusje geven spel en nooit te oud hoepelen, tollen, verstoppen dropveters stelen er touwen van vlechten droptouw springen volwassen overgeven aan passie los van rede irrationeel zonder schuld.…

Uithollend je betoog is daar nog het geslepen tegenargument dat woorden niet konden weerleggen, het ongehoorde, ondermijnend al wat vertrouwd je zinnen zeggen. Afwezigheid voorwendend tot je zwijgt houdt het zich klaar. Wat je aan leven maakt zo bagatelliserend tot een speech voor lege stoelen, niet iets wat je met overtuiging houden kan.…

kijk ik lach de heelheid van mijn tanden vertelt een verhaal uit ooit toen knekels nog een huis waren bovengronds scharen zeven vogels en een blauwe lucht…

Vanuit het riet Openbaart zich een lied het refrein gaat zo het leven krijg je kado Iedere dag is het feest als je maar tussen de regeltjes door leest Meer Goedemiddag dan vaarwel ik lees je en zie de vrede ontiegelijk snel alles komt goed En alles heeft een reden…

Net voorbij de rede komen Goden voorbij die zo lang Monddood zijn gemaakt, Maar die zich in het zicht Van de eindstreep duchtig roeren…

de reden van het lijden is het leiden van de rede…

met de snelheid van een gedachte vlieg ik van planeet naar planeet moeder aarde vader zon laat mij terugkomen naar waar alles begon.…

'rot op naar je eigen planeet!'…

"Geraniumrasp boven evenknie, De Witte Huisbaas hinkelt uitgehonderd." Als u dit leest, denkt u beslist verwonderd: Verdraaid, dit is moderne poëzie! Nee, dit gedicht mist alle zin en vorm, want ook in uw pc woekert een worm.…

Na al die eeuwen zijn wij nauwelijks bekend gebleken met de éénzaat onder de planeten. Nog kleiner is de kans dat haar equivalent zich meldt, opdat wij ons met deze mogen meten.…

Het is zomers buiten zonnestralen verlichten de lucht toch zo koud van binnen diep in mij en slaak een zucht wat is de reden dat jij bent weggegaan naar het dal van de doden of juist de tunnel des lichts zo ver weg bij mij vandaan misschien was het je tijd wel zoals je zelf zei maar ik heb je nooit gelooft enkel de kou die jij hier…

Jij ben degene die niet ziet, ik geef me over, aan jouw angsten voor het donker red mij niet.…

De mensheid is totaal bescheten en gebeten door de Rede die U aan ons laat knagen!…

Je ogen zijn geopend het einde komt in zicht je weet dat je gaat verliezen toch heb je je altijd op winnen gericht Je hebt ervoor gevochten je hebt er alles aan gedaan maar niemand kon je redden je moet de hoop nu laten gaan Tranen in m'n ogen tranen van de pijn die pijn die ik zal voelen wanneer jij er niet zal zijn het einde is…