Alle inzendingen over plein

fluisteren de stenen van het Rode Plein; Revolutie, Revolutie, Revolutie! twitteren de mezen, de merels en de mussen elkaar, ze pikken kruimeltjes van de drommen toeristen die rusteloos dwalen langs de oude glorie van het plein. Het is stil en het gromt in het hart van de Beer.…

Ik sprak die taal vroeger ook De taal die ze op dat plein spreken, De taal van al die pleinen De pleinen overal ter wereld Waar we spraken in de taal van het verzet, de stenen, de opstand de revolutie, de vrijheid, Die sprak ik ook, die taal Dat sprak ik, vroeger de taal van het plein Nu spreek ik de taal van de angst De taal van het…

Ik sta hier nu als joker op het plein het standbeeld "Jan gips van Stavoren" ja hoor, de mensen lachen en hebben gein had ik alles maar geweten van te voren.…

Op het plein zijn vier mannenbillen Uit een lawaaiige nacht In het onstuimige licht van De dageraad gevallen Scheepstoeters vanaf de Maas Schetteren in dolgedraaide oorschelpen Hun twee blote torso's detoneren Bij het zondagochtend klokkengelui Bierblikkend turen de nachtbrakers Een nieuwe dag tegemoet krakkemikkige knikkebollers Op…

Hier in de ruimte om ons heen in lege stilte van gebarentaal een prullenbak met conversatie de vogel met een oud verhaal en kale kruimels voor de natie in laatste regen van de dag een druppel die om aandacht vraagt gedachten aan een serene brief een plein om even alleen te zijn wat doemgedachten voor de variatie.…

Je hoeft er het plein niet te vrezen Alleen de klinkers klinken onder schoenen De ochtend valt er af te lezen aan de huiver van muren De mensen schuchter morgen haalt met hen adem niemand en niets nog echt op dreef Muzikant met z'n muziek is er tweemaal te geef Echo van accordeon tegen muren van kerk en paleizen…

IN THE SQUARE In the square, she came running I was lucky to be there In her hair, she wore flowers The scent it filled the air She must leave, not returning I was sadness standing there A silent square, bus of silver With my vision disappears OP HET PLEIN Ze kwam met een vaart aangerend op het plein Ik had geluk - magic time…

Het Rode Plein ademt nog in dezelfde sferen voor nieuwe leiders, boven, die nu iets anders beweren.…

Over een plein klinkt een schreeuw. Dat de eeuwigheid lijkt te verstoren. Mensen staan voor even stil bij het leven dat voorgoed lijkt te hebben verloren. Voeten gaan in rijen vooruit. Maar soms schuiven er twee voeten tussen uit. Over het plein klinkt een gekrijs. Dat de eeuwigheid lijkt te verstoren.…

Daar kwam een lelijk plein. Nu in 2004 mag ik kiezen uit twee ontwerpplannen, ´Bastion´ en ´Plein voor iedereen´.…

de stad, stel ik mij als dichter het "Toekomstplein van Rotterdam" als volgt voor: Toekomstplein van Rotterdam Een plein is pas een plein als 't een plein is met 'n fontein als je je handjes en je voetjes kan laten voelen zacht en zoetjes in schoon springend spetterend water meimerend over vroeger, heden en later als je met acceptabel…

Tijdens het voetbal daar een plein bezetten als een oranje, kolderieke kliek met infantiel gedrag ‘en plein public’, dat wil men ons in Wenen gaan beletten. Géén Hollands stukje Wenen, aangezien ze daar het standpunt hebben: Wien bleibt Wien.…

Al is het vliegje nog zo klein het werpt zijn schaduw op het plein.…

Bordjes op het plein, naar Berlijn, Parijs, Rome – ja, hier ben ik thuis.…

Tieners op het plein spelen graag met de ballen -- van het verliefd zijn.…

een verlaten plein in de avondschemering geluidloos overmeesterd door de zachte sneeuw een vermoeide passant die plotseling stilstaat het hoofd draait naar het plein toeschouwer van een verstilde wereld dan wendt hij zijn blik af en herneemt met trage tred zijn reis in de verte krast een vogel…

Bevolkten eens straat en plein, bevlogen de stad, waren bekenden, gevleugelde vrienden voor groot en klein: de duiven... Stil is het nu op straat en plein, als bewijs slechts een veer hier en daar, beslissing van het stadsbestuur: God spelen in het klein...…

Nergens wind. Toch hield een man een vrouw stevig beet, een vrouw een kind. De beentjes bewogen zelf. Daarboven aan touw een ballon als een vis. Daarboven de zon, laaiend. Het kind hield de vis niet meer. Keek hoe hij steeg, zwaaide hem na. Wat is er? Wat is er? De man liet de vrouw los, holde de lucht in, haalde die helemaal leeg. -----…

'Het pleintje' wordt nu dagelijks herhaald Een serie over zo'n gezellig buurtje Elk deel hieruit toont ons in 'n klein uurtje Waar de moderne mens niet meer naar taalt Want van dat lief, saamhorig pleingevoel Rest hoogstens nog een schone-schijn-gevoel…

De stad dompelt zich in plezier tassen en winkelende etalages terrassen vol riet van lentebomen het plein met overvolle kraampjes de straat bezaaid in volle glorie badend in zonlicht en opgejaagd ik zie vrouwen met holle ogen de begeerte is hen voorbij geraasd mannen met vergadergezichten witte hemden en grijze sokken op het bankje aan de…

water polijst steen het ijs sloopt steile bergen de druppel holt uit dwaze moeders op een plein ze zullen overwinnen…

Op de voorgrond een verzamelplaats van lege jassen, een teruggekeerd plein waar in het weekend weer allerhande hartelijkheden kunnen worden uitgewisseld iemand kijkt naar wat hij waarschijnlijk de best gelukte benen vindt, iemand al plannen aan het smeden slaat maar de eerste stap nog moet zetten, iemand even een paar passende woorden…

wij zijn hele leuke jongens die elke dag op het plein druk bezig met niets doen dan zo koel mogelijk zijn wij zijn leuk met de katjes en met de ober van het terras al zou het een stuk gezelliger zijn als hij net zo vriendelijk was wij leven van de bedelstaf maar dat is geen probleem er is altijd wel een bot of been of doppertjes met winterpeen…

het lied bruist van passie vuur op haar podium viert kunst hoogtij mensen zijn blij op een plein ondersteboven in de verf vaart een schip voorbij de rivier blaast zijn stoom af…

De ruimte van een plein. Het is al nacht. De hele dag liep ik door nauwe stegen Waar ik verdwaasd mijn leven overdacht: As, stof en zaagsel om bijeen te vegen. De ruimte, eindelijk. Een klok die luidt. Het is het stadsplein van een oude prent. Tientallen stegen komen er op uit. Poort, boog en standbeeld, alles is present.…

' en wijs naar het plein Hij stopt Zijn gang en wijst - mijn versteende blik sturend - naar een sober, doch levensgroot ruwhouten kruis op een lege en vergrendelde kerk aan het eind van mijn blikveld dan stapt Hij zwijgend verder over betraande kasseien op weg naar een volgend wit laken op een ander plein.…

Geruisloos vallen drie vier bommen op het plein en drie vier huizen hijsen traag hun rode vlag.…

en toekomst daar is nu het plein te groot…

Je hoeft er niet voor te reizen Op pleinen en in perken Kan je het bemerken In eigen straat of plein Zal de belofte er zijn De krokussen bloeien Hoop en verwachting groeien Geeft fundament voor het leven De tere twijg wordt weer een tak voor het oog met het grootste gemak Knoppen worden tot bloem verheven wanhoop verandert in hoop voor…

bloemen kleuren het plein waar duizenden tranen de stenen verbleken Italia piange…