2696 resultaten.
Dat wat komt
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 270 de koude struikelt
over grond en verwachting
hij kent zijn plek
geboeid aan de gouden ring;
een vlek,
waarover ik weldra weer zing
na een laatste ijselijke overnachting
het is niet aan mij
al sturend of trekkend
een hand te verheffen
of warme wind te verspreiden
ik kan het niet zien
dan wel, nu al
voelbaar beseffen…
Het kamp
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 284 Prikkeldraad
wachttorens
grijze barakken
staan somber in de lentezon
ijzeren deuren
ijzingwekkend
de muren
zijn gestolde angst
Hier was de zon
van het lichte tedere weten
die aldoor straalt
gedompeld
in asgrauw
Hier verkrampte
het leven in het sterven
tot een verstard gelaat
Buiten
rond de plek der gehangen
bloeien…
omlijsting
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 134 hij legt zich neer
in wind, in de tijd waar hij om
vroeg
en in die dagen reist hij
door het leven, luistert naar alles
wat stilte hem geeft
het gras verstaat zijn verlangen
het lief en leed, het hebben en houwen
het geruis van het heelal en al de andere plekken
die in een antwoord naar binnen keren
vogels, zwartglimmend, krullen zich…
De kracht van water
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 598 Zo zorgvuldig met
Bloedend vaderhart
Verstopt op een
Onderaardse plek
Die met infra-rood
Niet te vinden was
Handen bedekt met het
Bloed van intens verdriet
Levend in de gedachte
Hier vinden zij ze niet
Brengt de overvloedige regen
Van het moment een waterstroom
Op gang die het laat gebeuren,
Die als enige de kracht heeft wat…
Haar liefde
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 192 Langzaam weekt ze los
uit een nacht
die nauwelijks leek te blussen
Wat rest zijn smeulende emoties
Haar liefde is
onbaatzuchtig, onvoorwaardelijk
Voor hem, onbegrijpelijk, ongemakkelijk
Haar liefde zit
in elke vezel, in elke cel
Voor hem, te dichtbij, te overweldigend
Haar liefde is
op elke plek, ten alle tijden
Voor hem niet te…
een ongeklede cirkel
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 192 we vullen kasten
sjouwen meubels naar de plek
waar een antwoord ligt
het maakt ons rustig, zowat overal
en als het nacht is, na de lakens
doen we het licht aan tot we weer uitgeput
naast de vragen slapen
we lopen een eindje om
met het zonlicht in de kamer
en hier en daar en overal
het houdt ons warm, alleen daarom…
Een straffe zenuwpijn
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 251 heb eindelijk
de vinger gelegd
op de zere plek
gevoeligheid en
irriteren een andere
houding uitproberen
mijn geest zocht
naar excuus werd
meester in negeren
totdat het lijf
in opstand kwam en
heftiger ging reageren
een straffe zenuwpijn
door merg en been
begon te genereren
met pillen fysio en
wat gebed heb ik mijn werken…
Overstekend wild
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 100 Vermomd als weerbare held
zwaar getand en gehelmd
heeft hij nog niet te vrezen
van laagvliegende jagers
loerend op een zwakke plek
Tot ze uiteindelijk ontdekken
dat het slechts een façade is
dan slaan ze genadeloos toe
hem verscheurd achter latend
als aas voor gieren en jakhalzen
Tot die tijd vecht hij door
vanuit de ijdele hoop
die…
Een daglang
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 85 Wat was de dag weer mooi
Ik heb er van genoten
Van ’t nog groene veld
En van de herfsttooi
En ook van de vers geoogste noten
Dan was er ook zo nu en dan
Zonneschijn tussen het wolkendek
Hield ons het luchtruim in de ban
Tussen het grijs een lichte plek
En nu in d’ avond zie ik
aan de hemelkoepel bij toeren
de flonkerende sterren staan…
afscheid
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 438 O hij heeft gezocht, een leven lang
naar een plek onder de appelboom
maar wat hij vond was veel te wrang
hij gelooft niet langer in die droom.
Dus broeders, zusters treur toch niet
al gij hem dra mocht vinden
Besef, al brengt zijn dood verdriet,
niets kon hem hier nog binden.…
Rijk
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 151 Ze groeide uit een simpele stek
die bloem nog niet ontloken
en bloeide op de verkeerde plek
niemand had haar geur geroken
ze was zo voorbestemd helaas
en belandde in een vieze bak
in plaats van een vergulde vaas
vooroordelen voor het gemak
verspillen vaak latente talenten
en minachten de praktijk
dat kost de overheid veel centen…
Het telhuis
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 40 Zal ik op reis gaan
naar een mooi verhaal
en die plek veroveren?
Zal ik uitvaren over de zeeën
van gevoelens of er overheen
vliegen en me bezinnen
waar ik wil landen
waar een taak ligt
voor mijn wensen
en daar een ruimte scheppen
die ik nu nog niet ken
zodat ik ergens aankom
waar ik niet naartoe ben gegaan?…
openbare ruimte
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 41 ik loop alvast vooruit en herzie
mijn beweeglijkheid, misschien
ben ik blijven steken in
falend beleid, in ontbrekende
witregels als lucht tussen
beschreven adem
eenmaal buiten voelt deze plek
aan als aanwezigheid waar ik
niet ben, een stilstaande ster
in vallende ruimte, elke
stap dichter bij afleggende verte
achter het oog…
Terwijl ze woelde
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 72 Terwijl zij woelde en woelde
van rug naar zij en weer terug
sponnen haar hersenen
starre stekende spinsels
de een na de ander
en ze stapelden een hoge
Ijzige ondoordringbare brij
toen sprong de kat op ‘t bed
perste natte neus tegen
haar koude arm en
legde zachte voorpootjes
midden op die grote zere plek…
Nostalgie
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 50 Ik zal de plekken
van mijn verleden
niet meer betreden,
want ik houd
de betovering intact.
De bezieling
gaat verder
en laat een spoor
van leegte achter.
Alleen in mij
dansen de herinneringen
als onverwoestbare
filmbeelden.
En in anderen anders,
maar ook dat gaat
voorbij, waarna zelfs
het verlangen het opgeeft.…
Ik lag wakker
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 66 leven, mijn lot
voorgesorteerd of toevallig
pech binnenin
mijn begeerde lichaam
bemind
zonder blijvende interesse
in mij, mijn aanwezigheid
mijn begerige geest
die wakker lag
van hen, hun dromen
die ik niet volgen kon
die mij versmaadden
bang
voor de moeite die het kost
om te veranderen en
niet te blijven drukken
op de blauwe plekken…
Lichaam IX
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 74 Eén ding is zeker
deze plek is geen blijvertje
Het raderwerk zal gaan haperen
De wouden van mijn longen zullen vroeg of laat verzuren
Als tiener was ik al bang voor de dood
en steeds de vraag
Wie ben ik, wie ben jij?
Zijn we fantomen van onze eigen opera?…
Mijn land
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 39 Ik werd wakker in een ander land
Gisteren nog liet ik het achter
met het beeld van een bekende
Het beeld van thuis
Het onnadenkend weten dat voor mij
een plek is gereserveerd
Een stoel met mijn naam
Nu is alles anders en
weet ik niets meer zeker
De wissel verschoven
Voorgoed een ander pad
Ik weet niet of ik daar nog wil lopen
In…
Best Zwaer
snelsonnet
3.0 met 12 stemmen 918 Zoals eertijds de zeilen van een schip
begonnen ze het standbeeld op te hijsen.
Je hoorde om hem heen de meeuwen krijsen.
Daar ging de zeventiende-eeuwse vip.
En toen hij van z’n sokkel werd gelicht
bleek Bestevâer een echte zwaargewicht.…
Brief uit 1981
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 1.136 Heerlijk is nochtans die eerste kou,
haar donkere plek in vreemde straten.
François!
Moet je eens proberen: één oor sluiten.
Als ik het doe, dan hoor ik jou,
rank als in die Bachpartita
terug de winterprelude
in c spelen,
ebbend in mijn kale lanen,
nergens.…
Steeds weer
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 654 Onder blauwe tranen cirkelt
mijn hand,woorden razen
tot in de kleinste plekken.
Verkleumd en onnavolgbaar zoekt
mijn schrijven de windstilte in de
striemen van de onophoudelijke vlekken.
Wat blijft er van me over
als mijn zinnen
enkel verlatenheid vinden..…
in de mantel van mededogen
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 275 in de mantel van mededogen
waar geluk zich voortbeweegt
in speelgoed van eigen taal
op aftandse zwenkwielen
schoorvoetend stomend stuivend
op de tast bijeen gedreven
in straten van sprookjesdorpen
waarin je vrijuit mag spelen
daarin leef je op de plek waar
je schuilt in onwezenlijk
schreeuwen en kraaien
in het pretpark van jouw…
Vallen en opstaan
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 790 en zo snel als hij viel
met al zijn voetjes weer
de witte muur opgerend
roetsj naar boven tot
ja, precies de plek waar
hij zat. Niet gevallen,
niks gebeurd.
Kleine gekko grote meester?…
Ik kan je niet vergeten
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.260 Je foto, geprint in mijn hoofd,
Zie ik steeds als ik mijn ogen sluit
Alleen aan jou denken geeft me moed
om verder te leven
Die steek in mijn hart
van toen we afscheid namen
kan ik alleen genezen
door weer bij jou te zijn
Door liefde omgeven
wil ik zweven
naar een plek
waar ik alleen met jou
kan zijn
Waar ik mijn gevoelens
met…
Ver weg van jou
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 1.651 een lange weg
weet niet waar naar toe
ben gewoon ingestapt
in een geel monster
een lange weg
wie zegt me waar het mij brengt
want ik durf niet te kijken
door de verharde onzichtbaarheid
een lange weg
ver weg van jou
stapte in het monster met m'n ogen dicht
het bracht me naar een plek
ver weg van jou…
aan sarah
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 1.084 hebt verleerd
als je kijkt door een nevel van onverschilligheid
je handen niet meer kunnen liefhebben
als je moe bent van het vechten
het eindeloos praten uit een lege doos
als je geleefd wordt in luchtledige ruimte
en bewust geen weg meer zoekt
dan komt een klein meisje
met wapperende vlechtjes
en drukt een zoentje
op die grote zere plek…
zandspiegel
netgedicht
4.0 met 53 stemmen 5.685 misschien was het
een wolkenloze dag
in elk oog, helder als antwoord
diep in het vieren
van verrassing, je naam die de dag
dichtte vol betovering
en klank, duikend naar
geboorte op beide wangen
een open plek in het licht
als vrucht van liefde
gedragen
door bloemen die nog steeds drijven
over het spiegelzand
en waarin…
Mishandeling
hartenkreet
4.0 met 16 stemmen 1.642 Je bent nog zo klein
je kunt je niet verweren
Een snauw en een grauw
moet je elke dag trotseren
Nooit een aai over je bol
of een vriendelijk woord
Jij krijgt een pak slaag
je denkt dat dit hoort
Je zit onder blauwe plekken
niemand die het ziet
Je huilt zonder tranen
stikkend in golven van verdriet
Opgedragen aan alle kinderen die mishandeld…
de Rups
hartenkreet
1.0 met 5 stemmen 410 Hij pakte de rups, keek om zich heen
vond een plek en streek meteen
als trotse vinder neer.
Maar de rups, zich eigenlijk nooit bewust
dat hij zo graag werd gelust,
wordt nooit een vlinder meer.…
roep ik mij terug
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 285 wie ben ik - is de vraag
die hopeloos mijn buik bevolkt
navel-diep daal ik af
naar die plek aan het water
waar mijn bron ontspringt
het rijk van genoeg
en vervulling
daar waar ik mij verloren heb
roep ik mij terug
fluisterend waaieren lichtgroene bladeren
in kronen van zacht wiegende bomen
mijn naam
die ontspringt uit de diepte
en…