Alle inzendingen over ploert

Niets behalve zand en stenen Hier word ik geacht te spelen Met een verre neef, een ploert Die mijn mond en alles snoert Daar waar de ploert je zand laat vreten Wordt verderop fijn aangezeten Met toast en prima kelken wijn Voor eventjes geen ouder zijn Pas veel later komt je vader vragen - Niet ziende hoe terneergeslagen Je jezelf hebt…

voor de blonde zon smelt de oppervlakkige ijsbloem de bedoeïen omhult zich voor de koperen ploert…

je schijnt zwak en staat laag toch zend je golfdeeltjes uit om op te slaan in de vlechtplek en de lange winter mee te doorstaan…

Wijs: Ach hoe lekker is het zoenen. A g n i e t. Kijk daar gaat die grootse jongen! Kaatjebuur! kijk over deur, 'k Heb mezelve daar bedwongen, Dat 's de kleinzeun van de Fleur. De oudjes leefden zo bedaardjes, Pieter is een schand op straat, Zie zijn hoed staat op drie haartjes, En hij kijkt als een soldaat. Misselijk zijn…

de zon een onophoudelijke aanzezigheid…

met bliksemse klappen komt de regen ten val de zomer ontsnapt aan dit tranendal maar zij keert terug als de koperen ploert haar met vaste hand naar haar hoogtepunt voert…

. ---------------------------------------------------------- Vader Müller - de Duitse restauranteigenaar in de Breestraat te Leiden oppasser - verzorger van studenten in de 19e eeuw ploert - hospes, huiseigenaar bij wie een student een kamer huurde draagplaats - plaats als lijkdrager (voor de ploert)…

Goudgele koperen ploert je hebt de winter gevloerd daarvoor wil ik je bedanken met je prachtige warme ranken komt de lente in zicht de donkere dagen veranderen en het blijft langer licht.…

Geronde stenen met wrakhout in schuim zeewier, plastic, kwallen Meeuwen op jacht eeuwig en altijd slechts ontevreden kijkend Zon als ploert, hitte terwijl golven blijven ronden, smelt ik plotseling…

het zomert na: we worden erg verwend die ploert van koper weet voorwaar van wanten en dus beheerst hij elke dag de kranten de warmte is voor velen ongekend een paddestoelenweelde annonceert: de zomer sterft maar herfst is niet verkeerd…

Een glazen bol of hete ploert? Dat moet nog blijken, maar opgelucht kan men de sterren vast bekijken.…

Je ligt in scheiding en je wilt die ploert een laatste keer een stevig lesje leren. Dus om hem maximaal te irriteren voer jij een plan uit dat hem zeker vloert: Je koopt het topstuk van zijn kunstdepot, Da Vinci’s Salvator, incognito.…

Navalny is ten slotte wreed vermoord de gangster in het Kremlin lacht gemeen is ongevoelig voor oprecht geween want poetin ploert is vreselijk gestoord WIE NU NOG ACHTER POETIN’S RUSLAND STAAT PLEEGT NET ALS TOEN HET ALLERHOOGST VERRAAD…

Navalny is ten slotte wreed vermoord de gangster in het Kremlin lacht gemeen is ongevoelig voor oprecht geween want poetin ploert is vreselijk gestoord wie nu nog achter poetin’s Rusland staat pleegt net als toen het allerhoogst verraad…

De zon werd weer verwelkomd door ons allen Daar was ie na 'n lange winter dan Maar zondag slaat de vlam ècht in de pan Dat zal ons zeker minder welgevallen Want zijn wij door de hitte straks gevloerd Dan wordt die zon snel omgedoopt tot ploert…

Genadeloos uveet de koperen ploert Hoog in het zenit laaiend door het zwerk Hoogtij vierend, huidverbrandend sterk Maar gulzig is de keel van eb en vloed Als rode vuurbol daalt hij dan gedwee Voor dag en dauw weer oprijzend uit zee…

ook Moskou vangt nu drones op uit de lucht ze doden goede mensen, niet die ploert wanneer wordt deze schoft de mond gesnoerd? de doorsnee rus verstijft van angst en zucht de Kremlindwerg jankt angstig om zijn baan: de strijd verloren ik ga naar de maan…

Er valt een idee over een liefdesaffaire op haar gestifte lippen wanneer de zon als een koperen ploert over het weekend schijnt; Het is bijna werkelijkheid haar stiltedromen kan ik horen in het verlangen ik probeer te begrijpen waarom ze zo vaak van idee verandert Ik citeer niet ik weiger haar hart te citeren.…

Terwijl de ploert zelf op vacantie was gegaan. Hij heeft een and`re hond , `t is een spanielje. En mij,de Duitse herder, liet hij staan. Nu loopt hij in het park met dat slamieltje, hoewel hij zelf ook moeilijk maar kan gaan. Maar eens komt ook een einde aan zijn leven, hij is ook al niet meer zo erg gezond.…

Een hulp zoekende Nog net levende Lijkwitte hand steekt Uit de modderbrij omhoog, Reikt naar redding, Geen houvast, Geen, geen, Nergens, nergens, Met een koperen ploert Die genadeloos alle Vocht verdampt - Wat blijft is De bedding van Deze rivier, Die wordt gevoed Met het bloed Dat zinloos in een Mens vergoten is…

de stem van Hellas zal voor altijd zwijgen fascisten kregen dát niet voor elkaar M.T. stond, met zijn vrienden, altijd klaar het lukte schoften niet hem klein te krijgen voor ploerten is het moorden iets als feesten - ontmasker steeds door haat verziekte geesten! Jan woordenaar Bontje, 5 september 2021…

haar slag De kop'ren ploert verhitte Onze lijven met heel veel zand Harten gingen als 'n razende tekeer terwijl 'k zing…

je woestijnt weer na ons paradijzen groen wordt geel verzandt geheel ik dacht dat jij de weg zou wijzen jouw zon scheen zacht maar ploert nu koper aan een verre horizon jij was mijn meertje en oaasde schitterend in kleurenpracht ik versjok het kale land jouw hand heb ik verloren nog spiegel je mij fata's voor maar de morgana's…

Wolken wit in blauwe lucht laatste dag in nieuwe tijd vreemde sfeer in dit gehucht weekje zonder haat en nijd krekels klinken in het riet vrouwen hangen aan de was heerlijk is dit zomerlied kinderen spelen in het gras gedachten zaaien nieuwe dromen de zon is weer zo groots gekomen.…

een geselende hitte dorst 't oude wijze land en drijft meedogenloos de boer tot flagellant Sirocco en Zephyrus schroeien de droge grond zinderend zijn de luchten brandend de horizon in waanzin tergt de ploert de geest der pyromaan wouden en wijken smeulen onder Hephaistos' waan…

enige tijd later ontstaan de mooie vormen en kleuren; zij opent haar hart op vruchtbare aarde gelijk een wilde bloem dorstig slurpend bij het opgaan van de prille ochtendzon en smoort als de stekende rode ploert de gouden akker op 't hete middaguur verzengend als 't kanonnenvuur…

boven de lege regenton wriemelen muggen bloednerveus in lage luchten, vuig, scabreus sidderend in de zomerzon riolen walmluchten hun dorst hijgend onder ontzielde straten stadspleinen zuchten doodsverlaten doorheen een geelverdroogde korst de huizen dampen gevelbleek zwetend onder hun pannendak waarop de ploert de uren bakt en hen tot…

Sonny haalt diep adem en trekt meteen van leer: baldadige noten stormen uit de koperen ploert. Ik hoor verdomd een muzikale ets van Escher: ladders op en ladders af, niet van deze wereld. Van het ene been op het andere: calypso, blues, een polonaise van een eeuw. De sax, de baard, de ogen stralen.…

onder het brandend oog van de koperen ploert in alles verterende hitte wordt een kind geboren gewikkeld in doeken ligt hij op de lemen vloer geen wijzen, os of ezel komen hem begroeten verstoten door haar clan legt zijn verkrachte moeder haar verminkte lijf vleugellam naast hem zij slaapt met dode ogen zingt zelfs geen wiegelied…

wat was het bijna angstaanjagend heet hoelang duurden de wolkenloze dagen en geen depressie om mij te behagen de glimlach van de ploert was hemelsbreed de zonnegoden bleken hard en wreed zij heersten zonder zich maar af te vragen of een dichtersziel dit kon verdragen want licht en warmte vellen de poëet maar nu is dan de hersft weer in het…