Alle inzendingen over pluim

We leven met de nukken van de pluim De weerman kan ons ijs en sneeuw beloven Maar op zijn woord kun je hem niet geloven Zodat ik al zijn praatjes niet meer pruim De vorst is weer een keertje weggebleven Die Hiemstra kan ik echt geen pluimpje geven!…

De schwung liet zich gelden Met een gemak van heb ik jou Oprecht vanuit het niets draaide alles in slechts string Het racket standvastig De pluim met veren lekker los Ongeveinsd met alles sloeg zij meteen hup!…

Ik heb een beer Een teddybeer Hij loopt alsmaar heen en weer. Mijn teddybeer Is een kleine beer Hij loopt op de trap, op en neer Deze beer Is niet meer Een gewone teddybeer Het is een beer Een echte beer. Hij praat ook steeds meer. Ik praat niet terug. Hij praat tegen mijn rug. Hij bestaat niet echt. Ik word gek, Ik word gek…

Het regent buiten, dat is niet fijn. Ik wil graag buiten spelen, op het plein Maar het gras is heel erg glad. En ik word ook heel erg nat. Dan glijd ik uit, en heb ik pijn. En nagezien, is ook, niet fijn. Dan ga ik maar binnen spelen. Hoef ik me tenminste niet te vervelen. Ik kan een vriendje bellen, Of aan mijn zus een verhaaltje vertellen…

In de schemering wippen de witte pluimen -- van de konijnen.…

Pluimen dwarrelen rustig naar beneden.…

In een holle weg - nagenietend van 'Oudjaar' - een vos met pluimen...…

Maar smelten als een stuk chocolade dat te lang in de warmte ligt Doe ik keer op keer als ik in je mooie stralende ogen kijk Smachten om je zachte, fijne lippen te mogen kussen Doe ik keer op keer als ik naar je mooie hoofdje kijk Verlangen naar je lichaam als ik nog maar aan je denk Maar als ik voor iedere kilo van jouw gewichtje Eens een pluim…

midden in het bos, waar niemand mee lopen gaat - een hoopje pluimen…

In 't vuur van het gesprek is het woord in vlammen opgegaan, de rook als een pluim achterlatend.…

Ik zou mij wel willen wikkelen in een gewisse zelfgenoegzaamheid vandaag mijn armen om mij sluiten zweven een witte wolk gelijk een witte pluim zo licht kijken naar de blauwe lucht…

Met zwarte pluimen en dansende paarden vertrok hij, ons vol brandende vragen achterlatend.…

Een pluim voor mij kunt u - met wat respijt - In een puntgaaf waarderingscijfer kwijt.…

Gewonnen roem bij 't zingen van een lied is maar een bloem die ge even ziet; is maar een pluim, een gouden schub die ge zo tussen duim en vinger drukt. Is maar een flits, is maar een knal. Daar is de sneeuw en dekt het al.…

ik brak weer pluimen van hun veren af ze stonden plotsklaps in hun blote gat en voelden zich verbijsterd het is geen vogelpest maar slechts de rest die overblijft als schone schijn al jaren aangepleisterd de bolle wangen vallen in en groeven tekenen verval dat was er altijd al werd even niet geteisterd pluimen waren niet…

Zie de dageraad aan komen dringen, Dartele duiven en zwanen en mussen Zouden de vaak uit uw ogen wel kussen, Zo ‘t u lustte de dode te ruimen Om de lust van de levende pluimen. Alle weiden, alle duinen en dalen, Hunne aêm met verheugen ophalen, 't Heugelijk jaar met zijn vrolijke tijen, Is rechtevoort op zijn kwikste te vrijen.…

De pluimveehandel krijgt van mij een pluim. Ja, toont u alstublieft wat meer begrip voor al dat extra water in uw kip.…

Er was geen sprake van een hellend vlak, Veeleer dacht ik een pluim te zullen krijgen. Het moest een grapje zijn en bovendien Had men mijn tong uitstekend kunnen zien.”…

De pluimen groen en paars, een bewegen in de berm, kromgebogen door de wind, nederig bijna, en zo stil. Elke spriet, haast barbaars, beknabbeld door een hele zwerm, die opvliegt in de morgenwind; alleen nog leegte nu, zo kil...…

Hoe alles wil vertellen, wuiven naar jou toe hoe fijn, hoe mooi om jou te ontvangen hun waaiende pluimen vol zaad, de grassen en sprieten groeten mee op het station Ze overladen, verwelkomen of zwaaien uitbundig afscheid…

Wat houd ik van beschaafde complimenten Zoals -bij goed gedrag- een dikke pluim, Of een terloopse opgestoken duim Strijkages zelfs ervaar ik nog als krenten. Van mij mag in ‘oké’ voorgoed de bijl, Er is niks mis met vleierij met stijl.…

Er wordt gedroomd van zaadschieten, bloeien met wuivende pluimen. Noppen ranselen je recht, het mes maakt je hard. ------------------------------------ uit: 'Verzamelde gedichten', 2005.…

Ben je te dik, ben je de klos Ben je een roker, ben je ’t haasje Ben je een sporter, verdien je een pluim Ben je gezond, geen nood ze verzinnen wel iets nieuws om de kosten op te voeren! Bron: Z24 rokers en dikke mensen moeten meer ziektekosten gaan betalen.…

Wop kraaide de victorie Met een kruisje op zijn hoofd Als stayer en Elfstedendwinger Strooit met geld aan hem beloofd Dacht als ik nu geen u-bocht neem Als destijds Hilbert van der Duim Word ik gewoon weer kamerlid Verdien ik vast méér dan een pluim...…

Vandaag geef ik mezelf een compliment Want ik heb over mij totaal geen klachten Van u kan ik helaas geen pluim verwachten En dat gaat ieder jaar zo, maar het went Ik denk dat het ontzettend fijn moet wezen Mijn versjes elke dag te mogen lezen. ---- Het is vandaag 1 maart: Complimentendag.…

jouw schenkerij open je gastvrij serveert vruchten bijna vloeiend, vult citroentjes zoet - met ambrozijn je drinkerij is bloeiend je deelt pluimen rond en toast vol pit op trossen blozende groentjes wenkend naar rood of wit…

Zo graag wilde zij reageren De dichter belonen, minstens bevragen Een pluim...in z'n gat wat pauweveren? Maar zou deze die weelde kunnen dragen? Naast zijn schoenen lopen? De dichter moest maar teren Op haar punt een zeventje? een acht? Nou, wacht... ze zou 'm een mailtje sturen…

Ach lieve jeugd, doe toch normaal, studeer Dan krijg je vast en zeker pluim of veer…

aan de rand van het terras tot groene kegel verknipt waakt hij over de tropentuin zijn ovalen leren blad kruidt vlees dat spettert in eigen nat de haremslaaf van de keizer vlocht zijn takken tot lauwerkrans een amulet tegen bliksem en banvloek nu staat hij naast siergras onder ragfijne pluimen ze wuiven me het huis uit…

onaantastbaar is haar schoonheid gracieus de vlucht volmaaktheid in contrasten tussen horizon en lucht heb haar pluimen nooit gestreken of het verenkleed gekort mocht uit haar handen eten delen onze creatieve dorst zacht spant zij de stilte aan om woordloos weg te gaan met feniks vleugels op te stijgen…