Alle inzendingen over poederwitte

wanneer heel vroeg poederwitte schoonheid zich verglijdt tot spiegelend ijs wachten wij tot strooiers het grimeren tot denigrerend grijs…

stoeprand auto’s rustig gewassen op de kant in het nauw omschreven hart van de stad is een groen park gevangen in het net van straten de fontein spreidt witte lange vingers zilveren vonken stuiven over een groep kinderen mannen bouwen een huis de ramen open ze timmeren kozijnen op het licht radio’s aan hoog zingend spuit zaagsel poederwit…

zij draagt een jurk van knopen over een poederwitte huid (zij voelt mijn aanwezigheid mijn adem als een zachte bries over haar blote schouders sluit zij de ramen) haar kont duw ik in het venster als de nacht zich bedwelmt haar lichaamsgeur lavendel en ik ontknoop in een regenend geklater haar enig gedragen knopenjurk mijn armen klemmen…