in de grote stad
gaat veel vergeten
neem de toiletten
in de bibliotheken
vroeger kon je gerust
als je geen straaltje had
vele druppels plegen
poepjes laten duiken
wie nu echt nodig moet
zoekt naar stille hoeken
achter ongelezen boeken
in zijn eigen bolle hoed
gaat dan bij een stevige wind
de bibliothecaar door het lint
men staat…
Een poepje laten is wat ik wil
stiekem, reukloos en heel stil
Als een dame, netjes en beleefd
zonder dat iemand het door heeft
Maar het werd een grote bout
stinkend, meurend, echt heel fout
Van dame was geen sprake meer
Ik was opeens een echte heer...…
""Ik wil nu je overleden bent
nog een nacht met je slapen
diep innig verbonden slapen
maar zonder koeling
gewoon in de warmte
van onze liefde voor elkaar
welke nu gaanderweg
ontbonden wordt
je mag gerust gaan stinken, ruiken
want die poepies, scheetjes van je
die harde maar vooral die zachte
die het meest stinken
die zal ik…