1713 resultaten.
Wadden
gedicht
3.0 met 1 stemmen 2.797 In dat hotel met poëzie op de
deuren ontmoette ik je weer
viel ik weer voor je en we
vrijden en schreiden tot
die vriend op de deur
klopte of alles oké was.
---------------------------------
uit: Memento (Liverse, 2019)…
Zo weinig, zo veel
hartenkreet
3.0 met 30 stemmen 4.464 ik spreek niet
wanneer ik ’s nachts
gebonden ben aan woorden
en de sterren mij vertellen
wat ik het mooiste vind
ik denk dan aan lavendel
de eenvoud van het maanlicht
de glimlach om je heen
een witte roos en blauwe vlinders
ieder moment in poëzie gedeeld
jij opende mijn schaduw
gaf me kleine, witte vogels
en op deze vriendenvleugels…
Credo
gedicht
3.0 met 22 stemmen 11.776 ik geloof in een rivier
die stroomt van zee naar de bergen
ik vraag van poëzie niet meer
dan die rivier in kaart te brengen
ik wil geen water uit de rotsen slaan
maar ik wil water naar de rotsen dragen
droge zwarte rots
wordt blauwe waterrots
maar de kranten wllen het anders
maar de kranten willen het anders
willen droog en zwart van koppen…
de som van taal en teken
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 199 we zitten hier toch al te
dikwijls om woorden verlegen
-bovendien heb ik de illusie-
'het schrijven van 't ultieme gedicht
al langgeleden opgegeven'
dus probeer ik het alleen
nog maar bij benadering
wanneer ik daar weleens
in de buurt kom
dan juicht mijn hart
glimlacht mijn mond
en twinkelen mijn ogen
en ben ik zo brutaal
het poezie…
maanvaren
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 639 ik was zestien
en vol geloof
in al het leed van poëzie
en ik dacht nog
als ik nu maar lang genoeg staar
naar de maan
dan zal er wel
een gedicht voorbijdrijven
of misschien een man, een kano
het gezicht dat ik gebouwd had uit
de rotsen van een rivier
ik keerde woorden om, strooide
letters in het wiegelend licht, ging naar zee
om…
zingt mijn naam
hartenkreet
3.0 met 34 stemmen 980 poëzie is pijn uit jouw buik
als een vrouw die zingt vanuit haar navel
met de stem van de zon
begripvol neuriet in het huilen van de wind
mijn naam galmt uit volle borst
het brak in mij, getroffen
door jouw luikende ogen
in een oud sprookje van liefde
waarvan we de ontknoping
nog niet helemaal kennen
wij hebben elkaar nog veel…
blauwgrijs geluid
netgedicht
4.0 met 27 stemmen 592 bomen spelen
met de lichte geur
van regen
en niet vermoeden
dat de winter hun kleren
zal optillen en dan weer loslaten
stormscheurend in de navel
onbedekt
onder de grijze regenboog
van mijn handen en jouw buik
die ik wil strelen en warm houden
tot de wind stilvalt in onze laatste
woorden
ondenkbaar in een nacht
vol poëzie…
Simon Vinkenoog. 1928-2009.
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 1.741 zijn stemgeluid is ongeëvenaard
naast zijn poëzie natuurlijk
zijn stem was voor het volk
z'n gedichten goud waard,
ik zou ook graag in een volks-
tuintje willen wonen met een
leuke vrouw naast me, en vro-
lijk als een directeur die het
circus opent, de mensen op laat
zitten van spanning, Simon,
de mensen aten uit je hand,…
De sierlijke vormen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 89 ik schoon woorden
polijst de zinnen
maar poëzie puur
zit van binnen
heb glas geblazen
fonkelend en transparant
de sierlijke vormen
verscherfden in mijn hand
wilde schilderen
als magisch realist
met perspectief en sfeer
sloeg ik de plank helemaal mis
ben het wad ingelopen
dook in het water vol leven
kwam als herboren weer boven
om…
Er was eens
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 270 een muzemeisje
dat de poëzie aanbad
het ritmisch rijmen
voorjaarsvlinders
liet ze dansen
door een bloemenveld
met zorgvuldigheid
koos ze tedere zinnen
voor haar liefdesheld
floot met de vogels
in de ochtendzon
een sonnet
en elke, ja elke letter
uit haar hoofd
heeft ze vol passie neergezet
het muzemeisje
leeft nog voort…
tango / el paseo
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 356 licht gepassioneerd klaagt de bandoneon
met klanken die de ziel schrijnen
gevoelens van verlangen
liefde en pijn vloeien samen
het trage ritme beroert het hart
de tweekwartsmaat daagt voeten uit
voor de ontmoeting van de dans, El Paseo
vioolmuziek wordt gedragen als poëzie
uitnodigend is daar het spel van de dans
om met de melodie in cadans…
Herfsttinten
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 212 armste van de aarde
blozen het bleekste van de dag
De eeuwige dood van blad
de sluipende ondergang
van de in zwam verpakte stronk
plukken ze tenger uit het woud
Ze bouwen gespreide vlerken
als kathedralen tegen het palet
kerven en ketenen bos en mos
onwrikbaar als watermerken
Weg wieken ze in schemerlicht
nestelen zich in poëzie…
Ai! Vierengever slaat weer toe!
hartenkreet
2.0 met 14 stemmen 742 Je waant je op een onschuldige poëzie-site in een gemêleerd gezelschap van geweldloze dichters en dan blijk je je opeens in een mijnenveld te bevinden…)…
Geaffecteerd
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 629 Freule heeft iets met obsceniteit
als het tussendoor haar lippen komt
klinkt het net als poëzie
omdat zij er schone taal van maakt
als haar vrienden komen
en veel sherry wordt geslempt
raakt zij onrustig buiten zinnen
dan wil ze een panisch copuleren
op een receptie deelde zij:
'kom, ik vlinder naar huis
om mijn kat te poedelen!…
Wereld vol muziek
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 413 In koelte van de avond
na een warme zomerdag
klinkt ergens een saxofoon
en ontlokt een blijde lach
luisterend naar de klanken
hoor ik woorden en geniet
een gedicht vanbinnen
de schoonheid van een lied
als spreken in gedichten
over liefde en poëzie
een briesje in de natuur
die verre zachte melodie
terwijl stralen van de zon
achter…
Niets is stiller
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 139 die
allang bekend was
voor hij werd gemorst
op de korst van brood
kruimels waarmee het
spoor duister werd en
alle papegaaien zijn verwend
werd de ruimte van de aan mij
toegeschreven tijd verlengd
Tussen twee oogopslagen in
wordt papier plissé en plooibaar
maar verbreekt de stilte niet
als bruggenbouwer, niets
is stiller als de poëzie…
ZANG GEVOGELTE
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 106 als de kippen vroeg op stok staan
tokken zij: geile hanen
als de hanen vroeg van stok gaan
kraaien zij: kouwe kippen
ja ze doen altijd zo raar
gek tegen mekaar
want als de kippen nu geen eieren meer leggen
gaan de rare dingen zeggen
en toch ja tokke tokke tok
bezingen zij hun passie in vleugel poëzie
in eigen ren en melodie is allen overwonnen…
bloemen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 120 bloemen rozen tulpen
naast waxinelichtjes
en briefjes mon amour
ik denk aan jou
ik zal je nooit vergeten
hoewel je onbekend was
en ik hier nu sta met
een coffee to go
en oh god had het zelf
weet dat je dochter was
of vader of geliefde
op een filmpje het begin
van de schoten in de zaal
ik kijk en ik zie en
ik weet dit is geen poezie…
denkend aan Paul simon
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 90 Nooit werd ik een rots
of een gerieflijk eiland
in de Pacific
Paul Simon kan zingen
wat hij wil
poëzie mag dan balsemen
demonen krijgt hij
zelden stil.…
er is een open en toe gaan van deuren vandaag
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 301 in het papier
is er een muur
het houdt de letters
op afstand
woorden die niet geschreven
kunnen worden, woorden die nog nooit
bij elkaar hoorden
zoals - ik mis je -
ik streep ze door
mijn liefste verdriet
is een gesloten toekomst
wellicht wordt dit alleen in poëzie begrepen
zoals een treurwilg die met zijn trieste vlagen
te…
dichterschap vergt jaren groei
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 206 natuurlijk hield ik altijd
al van de taal doch poëzie
was mij destijds nog vreemd
hoewel mijn gedachten dikwijls
met mij op de loop gingen
bleek tussen zeggen en schrijven
nog een behoorlijke leemte te zitten
als gretige laatbloeier die na z'n dertigste
het schrijven heeft ontdekt en het
geluk gevonden heeft in kleine woorden
gedichten…
ongeschreven
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 125 liefde
de losse eindjes
van een mooi verhaal
het ademloze talmen
van het onvoltooide lied
een rusteloos tasten
naar een vergeten dag
het vergeefse wachten
in de maanloze nacht
de gemiste ontmoeting
op een verlaten perron
een schitterende scherf
in het jonge gras een
woord dat me talmend
bij de hand neemt
naar ongeschreven poëzie…
Filozie maken
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 200 Laat de poëzie bezinken.
Serveer ontstane filozie mèt,
fijn of grof gemalen,
korrels zout.
Dat smaakt !
Naar méér !…
no title (and still)
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 654 Mijn lief, blijf daarom maar hermetisch
voortbestaan in flarden ongeschreven poëzie
en fragmenten van de vier seizoenen.…
Niet geloof, niet hoop, niet liefde
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 599 een ander verhaal
ik noem de liefde niet
langs die ene snelweg
waar ooit die zacht
rose zalm werd
achtergelaten in
de hoop dat zij
gevonden werd door
tedere mannenhanden
sprak de hoop niet
ik geloof in gedichten
berust in het niet
mystieke lees langs
treurnis zoek het
laatste ontbrekende
puzzelstukje
maar vind de poezie…
Programma
gedicht
3.0 met 49 stemmen 18.273 Weet ik veel hoe poëzie eruit
moet zien. Niet dat statische,
dat uniforme. Daar hou ik niet
zo van. Dezelfde toon herhaald
tot in den treure, en dat dan
'vormvastheid' noemen, of 'een
eigen stem', dat soort gelul.
Nee daar hou ik niet zo van.
Geef mij dan maar het favoriete
snoepgoed uit mijn jeugd. De
toverbal.…
Onbestemd Seizoen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 420 Je zei dat het harder gaat waaien
Telkens wanneer ergens een lichtje uitgaat
Dat gaf me een eenzaam gevoel
Het leek alsof jouw hele leven was verzonnen
Vaak stond ik voor je raam
Meestal bij schemerdonker
Tussen proza en vervallen poëzie
Dreef jouw slaap op wolkjes
Bij jou was alles onbeweeglijk
Geen zucht van niets geen rilling
Een eeuwig…
Onbestemd Seizoen
hartenkreet
0.0 met 1 stemmen 921 Je zei dat het harder gaat waaien
Telkens wanneer ergens een lichtje uitgaat
Dat gaf me een eenzaam gevoel
Het leek alsof jouw hele leven was verzonnen
Vaak stond ik voor je raam
Meestal bij schemerdonker
Tussen proza en vervallen poëzie
Dreef jouw slaap op wolkjes
Bij jou was alles onbeweeglijk
Geen zucht van niets geen rilling
Een eeuwig…
taalmakelaar
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 378 doelmatig als taalmakelaar
probeer ik poëzie wat niet gelust word
toch aan de vrouw te brengen
trage onverkoopbaarheid transformeer
ik in ratelende poëtische marktwerking
miskende talenten doop ik in een
elitair sausje,en pulp gaat naar de Slegte
zo werkt de markt nu éénmaal
op taal funda komen kopers en verkopers…
onzichtbaar
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 273 onzichtbaar maakt ze haar tongen los
taaldekens die de poëzie bedekken
in verzen die uit haar jas groeien
in kleuren van vermiljoen en lichtzwart
ze draagt haar rok steeds korter
het zal wel zo horen
in wilde dromen - ging ze
op dezelfde voet verder
soms doet ze haar kleren af
en loopt ze op haar tenen
tussen de letters…