Molens in de verte, de wieken
staan stil.
Het verdorde gras geeft een
mistroostig aangezicht.
En tussen de weilanden liggen
de lege sloten.
Een dode zwaluw ligt langs de kant
van een sloot en een reiger staat
krom gebogen tussen het geknakte riet.
En de anders zo kwakende kikker zie
en hoor je nu niet.…
Een bleke hemel buigt naar de rivier
verlicht de stille feesten van november.
Brandganzen trekken over
met natte schreeuwen,
boodschappen niet voor mij bestemd.
De holle boom is weer bewoond.
Vriend kraai kwam bij ons terug,
betrok de plek van vorig jaar,
de vertrouwde. Ook ik zoek nu
een plaats om te waken.
De stemmen in het riet…
Zo stil als een eenzame ui in een godverlaten bos
zo stil als een polderlandschap boven zee
zo stil als dooie mus in de dakgoot
zo stil als een kloostertuin in Egmond
Zo stil dat ik je nachtjapon kon horen ritselen
zo stil als een regenjas aan een kapstok
zo stil als een paradijs van steen
zo stil als een roerloos blad
Zo stil als een verliefde…
Een molen in rust
een met het polderlandschap
een bewaarde schat
Wanneer tijd is gekomen dat het
prachtige blauw van hemel vermeerdert waar
zon gezelschap krijgt van steeds minder donkere en grauwe
wolken gelijktijdig zorgt een opkomende wind voor aandacht en verstrooiing.…
de grijze lucht huilt boven
de velden van Nickerie
het wijdse polderlandschap
dat zoveel monden voedt
met je glimmende rijstplassen
en je verraderlijke slangen
de wind waait door mijn huis
de vochtige warmte te verjagen
de golfplaten klepperen
als wilde castagnetten
het geel aan de papajaboom
is gerijpt in de vruchtbare zon…
Met een hongerig gevoel
in de trein achter zijn mondkapje
zag hij de vrije ganzen vliegen
boven het aangrenzende polderlandschap
alsof ze regelrecht naar de kerstafel
van zijn overleden moeder in de hemel vlogen
zo voelde hij zich bevoorrecht in de trein
die eigenlijk nergens naar toe ging
nergens anders dan naar de kruidentuin
van…
gisteren oogde de polder
zo fleurig en groen
zelfs madeliefjes kon ik
in ’t gras ontwaren
zag reeds jonge loten
aan de uitlopende heesters
het voorjaar leek zich
explosief te openbaren
doch toen ik vanmorgen
mijn blik liet zweven
over ’t identieke polderlandschap
was ’t vriendelijke voorjaarsgroen
plotseling vervangen
door kil, troosteloos…
sociale is in sociaal voorzieningsbeleid
En welke kracht brengt verschopten zo in nijd
We weten met zijn allen niet erg goed
Wat er in het Nederlandse volk smeult
Er is geen politieke partij die zinnig
Aan ons besef voldoening doet
Maar zorg dat werklozen
Of arbeidsongeschikte bollebozen
Elkaar niet ontmoeten op een plek
Want dan is het polderlandschap…
Ervaar hoe ons polderlandschap als heerlijk bed
jou laat zweven als een veertje en breed lacht.
Jij ondersteboven van haar schoonheid grinnikt
wij ons bloed apart voelen ruisen elk in ons hart.…
230
Bezig met laden