Alle inzendingen over pompoenen

De kop zit er nog op en het verbaast je weer niks, die pompoen. ------------------------------------- uit: 'Infauste dienstprognose', 2000.…

-pompoenen te koop- het kraampje geeft zijn voortuin extra herfstwaarde.…

op je graf plaats ik een pompoen met waxinelichtje ik drink met jou op leven en dood scheiding is nu ijl ik neem een slok de andere giet ik uit op de aarde…

kaarslicht in pompoenen spooknacht van Halloween heksen en draken die door het luchtruim zweven griezelende monsters huiveringwekkende dracula' s en vampiers die van schrik doen beven…

Verlos ons van het schoonheidsideaal! Wij willen wat we liefst niet zouden daten Klaarblijkelijk ook op het oog niet eten Ik zou haast zeggen: Doe toch eens normaal Die pukkelsquash is prachtig om te zien En past nog beter zelfs bij Halloween…

In wijntonnen lagen bloemkolen en pompoenen. In een laatste shot loopt hij eenzaam en kwaad weg, slaat tegen een pompoen. Soms zijn ware vrienden ver te zoeken.…

nog de pompoenen buxus en taxus in vormen geknipt rond het balkon behouden hun groene kleur doorheen de seizoenen ramen en deuren feestelijk versierd met festoenen d' oogst is binnen, 'n ballonvaarder drijft aan de horizon de zonnebloemen keren hun hart naar de zon…

Je eet iets met pompoen en ananassen En gaat eens naar de eetcafé-wc Dan sta je daar naast Volkert van der G. Die net als jij z’n handen staat te wassen Da’s alles wat je die dag binnenkreeg Je had je bord pas voor twee derde leeg…

de goden lachten smakelijk ze namen eindeloos de tijd lieten alle wreedheden de revue passeren kortom: de apotheosis zat er niet in een enkele reis naar de onderwereld werd hem gegund alwaar hij een baantje als eenvoudig klerk kreeg de rang van pompoen werd zijn eindbestemming…

vooreerst dit jaar kruipt de zon door het raam van de veranda lichteiland van oranje pompoen de oogst heeft hier de rust gevonden met grauw geworden maïs en sierfruit herinnering aan die laatste warme dagen met mok warme thee staren naar avondrood en gouden regen…

er ligt een dal er loopt een beek en vruchten aan weerskanten er staan korenhalmen en pompoenen glanzen er is de zon het is nooit droog hier hangen wolken nooit heel hoog en bij valavond in de zomer hoor je krekels hier springt geluk gewoon in 't oog…

er moest een keer en daarom kwam ik uit mijn pompoen gekropen ik verloor een schoen en de rest in mijn haast lang en gelukkig te leven met een man zijn harde hoofd naast mij in bed de adem uit zijn mond zijn handen kunnen overal en waar het past daar trekt hij aan ---------------------------- uit: 'Onder de luifel', 1998.…

Deze novembermaand glinstert onverwacht het wakke, zware wegen uit grauwe en wachtende tuinen en zelfs eindeloos schitteren nog de brandende pompoenen. Zo wil ik het ook wel: doodgaan met frêle, zere parels op de rug.…

Laatst ging ik in de hof, daar schreef ik op een linde, Ik sneed in een pompoen de naam van mijn beminde; Het schrift was eerstmaal teer*, men zag daar anders niet Als dat het groen gewas beschreidde mijn verdriet: Maar als* ik naderhand hier weder kwam getreden, Toen stond ’t uitgepuild* al wat ik had gesneden; Dies* riep ik…

Halloween... het komt er stilletjes weer aan, een overgewaaid, nu algemeen fenomeen, veel griezel, huivering en grootse argwaan, wie jou benaderd met dat masker over zich heen. Kinderen verkleed als spoken, van deur tot deur, vergezeld van lantaarn en klein mandje in de hand, smekend om dat ene snoepje, blij in hun humeur, verlaten ze gewillig…

En ik, ik leun over de rand van morgen en sla de fruitvliegjes gade boven de verschrompelde pompoen.…

lichtgevend hangen de pompoenen in de boom begeleiden stapjes die onzeker gaan en toch hun mannetje willen staan een vogel schreeuwt weerkaatst in schrik van kinderlijk ogen wit handjes vast voor onverwacht de kleine dappere lach pas later in het volle licht verdwijnt de spanning uit het zicht dan is het feest de geesten…

je zou van elke dag iets moeten overhouden, vandaag misschien het beeld van beukenstammen, zoals ze langs de weg gestapeld lagen en je hun binnenste kon zien dat leek op het vruchtvlees van pompoenen of de plek waar ze onder een dunne sneeuwlaag stonden, wat iemand zei, bijvoorbeeld, dat het naar prinsessen rook en iemand anders dat het…

puik panklaar pasteitje praat me niet van plomp pedant protserig pompoenen eten pinda's achterover gooien pepsels knauwen omdat uien prat gaan op pruttelend vlees protesteer, mijn lieve profileer je ongenoegen potentie in overvloed punt is hoe plezier je die pleit voor fijngevoeligheid per pc of per se bij precaire, culinaire…

De vogelnesten die hij gretig binnenhaalde, dertig op voorraad in een hoek van het atelier, uit hun natuur heeft hij ze omgeschapen tot stilleven en tegen zwarte achtergrond lichtend vertoond, zoals ook aardappel, pompoen of peer.…

Van harte welkom favoriet seizoen Bereid ben ik om bladeren te drogen Je wind maakt me geestdriftig en bevlogen Ik zou je eeuwig over willen doen Je vliegenzwam, je web en je pompoen De dood van groen met opstanding voor ogen Je spreeuwen naar elkander toegezogen Je winterslaap, je bosdier op rantsoen Alleen voor jou zou ik reïncarneren…

waarmee zij de wereld in spookachtig waas hult fluisteren ons de spoken, heksen en griezels angstaanjagende geesten met grijnzende tronies zweven door schaars verlichte straten en stegen in het duister rammelen botten en kraken beenderen die vrees beklemming en angst duivels doen voelen kinderen in bloedstollende kostuums gestoken met pompoenen…

Op 't eiland Funen is de zee een bruisend blauwe vlakte, met aalscholvers die wachten op vis, daar verrijst het oude slot Waldemar eenzaam temidden van ruw boerenland, stille straten, Deense haring, velden met pompoenen.…

de luwte van de zomer nog duidelijk in het hoofd zo voelbaar de tierige herfst met zijn troosteloze hangende mistdruppels aan de berkentakken toch, ik zie de vogels genieten van de noten langs de bosrand de laatste bessen geurig en zoet en ik sprokkel de goesting een aanvuring, de moed om te feesten bij lichtjes in kleurige pompoenen…

Eind oktober, stil op het terras Nu en dan de zon vanuit een wolk Schijnende voor vaderland en volk Glas geblazen urn waarin je as Wang aan wang, een allerlaatste zucht Krom gebogen treurt het najaarsriet Grijnzend de pompoen die alles ziet Makend van de dood een boerse klucht Niets dringt tot de tuinkabouter door Mos bedekt zijn muts…

zilveren linten Oktober heeft daarover flink gesnoefd Is prat gegaan op Goedlands grote bossen Haar heldere sterrenhemels, voortbestaan Van voren in de akkers, eigen graan Notenlikeur, inheemse druiventrossen Het Letzenburg waarvoor zovelen vielen Oktober toont hoe rood het was, het bloed Het is straks Halloween; dus Allerzielen Ook hier pompoen…

Van regengrijs met buien in het verschiet Het blad knispert sinds het de boom verliet Mijn ziel bewaart het tafereel tot later Wanneer zij loslaat en als proseliet Tot in der eeuwigheid terug zal denken Aan alle kleuren van dit naseizoen Alle bekommernis zinkt in het niet Bij de herinnering aan de geschenken Van deze tiende maand van de pompoen…

gastronomisch grafje (de som van onrust en schijnheiligheid gedeeld door de tijdseenheid nul vermenigvuldigd met de massa van het gevogelte) Tenslotte is God al sinds enkele millennia van zijn taak ontheven door Willekeur, zijn eigen vlees en bloed Daarom vouw ik het servet zo, en leg het mes hier, zie, rangschik de kandelaar daar, bij de pompoen…

En stapvoets gaan er paarden langs de ramen Mijn blik gaat naar een schaaltje herfstcyclamen Ik ga mij deels in winterrust begraven Bij buurman nog geen vieren van de teugels Zijn til zit vol met hunkerende duiven Die enthousiast naar buiten willen stuiven Pas in de lente spreid ook ik mijn vleugels Uiteindelijk verliezen alle bomen -Pompoen…

in rood, in zwart, in grijs ‘k zag rode kolen en pompoenen vrolijke vrouwen om te zoenen brachten je listig van de wijs ongrijpbaar enge visioenen tartten meedogenloos je geest prikkelden je met miljoenen je werd behandeld als een beest het was een lange, enge zware nacht ‘k had dit niet van m’n geest verwacht ik zeg het eerlijk zonder…