Alle inzendingen over potsierlijkheden

nu volgt water het kanaal door potsier en raaskal langs dreven, leunend op ‘t schut tegen verval straks ordent het land gewoonzaam in stukken van stilstand…

Ach, lachwekkend, lillend lijf Potsierlijk uitgedost gaat het zijn gang verplaatst zich eigener beweging een autonome massa In dat corset van vet en vlees gaven de spieren allang krimp de wervels knarsen op elkaar ontdaan van kraakbeen staat het daar en tart de evolutie Ach, lachwekkend lillend lijf Ooit noodde het een arm een…

woorden niet alles is te omschrijven te verklaren, te rijmen laat het maar helend zijn als zodanig beklijven want als de woorden zouden komen als niet meer te houden stortvloed zal geen kabbelend beekje meer beeldvormend veilig zijn dus laat de woorden maar even anders verbleek je de kunst van fictief de leugen van lief in een potsierlijk…

trots en vastberaden voor de troepen uit, staat hoog in aanzien bij het gilde het lot was hem gunstig gezind, zijn moed meer dan een pose want minder of niks kan hem deren met vermeend ontzag draagt hij zijn vaandel over zijn schouder om een ieder te imponeren alleen een pluim was nog nodig voor zijn faam en op zijn hoed boven zwaar potsierlijke…

Op kleine teentjes de overkant zien potsierlijk op één pootje balancerend en graaiende nageltjes die de lucht omarmen. Het eten valt uit de hemel een sticky na de middag en dan rennen om te vergeten. Papier, karton, de wereld is een grabbelton een knaagfabriek, een graafmachine die de aarde laat dansen uit gewoonte.…

Vanuit de hoogte moet ons kussen wel potsierlijk lijken. De ficus in de hoek als ongenode gast staat zijn dode biertje uit te drinken weet de uitgang niet te vinden, klaagt en klaagt en is de prille minnaars maar tot last. Zo zie je: in de liefde is er altijd wat te zeiken en doe je 't zelf niet dan doet de ficus dat wel ongepast.…

voor een begroeid chateau pal aan de weg naar Malmédy gewoon potsierlijk op straat zit mijn oudste zoon nog geen drie jaren oud op een lage kinderstoel een en al voldane lach onder de spaghettislierten saus stroomt uit zijn neus al het licht was weg de electra uitgevallen donder en bliksem stormstoten hagelstenen als fazanteneieren…

Oh, potsierlijk papier, waar je al toe aanzet!…

ligt aan de oever van de Waal een glooiende idylle heuvelrijk rond Heyendaal de benedenstad een baaierd waar de massa's binnenstromen grote golven van Sint Anna tot de kadeboulevard maar er heerst nu weinig gêne wild doen lijkt meer in de mode 'wandelaars' doen hun naam eer aan, laten het in tuinen lopen bij de beesten af, potsierlijk…

God oh God waarom heb ik U verlaten maar loop ik de deuren van uw kerken, kathedralen, godshuizen nog steeds plat niet voor het gemak van het zitten want de kerkbanken zijn keihard niet om mij even of langer op te warmen want de meeste van uw tempels zijn steenkoud niet voor de graven van de doden want ik gedenk vooral te leven maar wel…

Potsier van stier een kwaaie zag zij 't zwellen bij haar vent zijn rozerode lellen fier dat flemend fluitje van een cent. En nog voor het minnen moest beginnen voor ze tot de tien kon tellen voelde ze bij haar daar woest van binnen een weeïg eiig wellen: zo raakte zij in zwang.…

Carnaval: hoe komen mensen erbij tegen een decor van troosteloosheid, grauwheid en verval in een koud, sfeerloos, somber en heilloos seizoen de groen/oranje sjaal te dragen of andere potsierlijke kledij als uit een nachtmerrie en wagens in elkaar te knutselen die de bizarre, groteske hallucinaties van een krankzinnige veruit overtreffen in waanzin…

Na dit potsierlijke bezoek snelde een journalist naar de Klaagmuur en wist hij Donald's briefje eruit te vissen. Hij aarzelde wekenlang om de boodschap bekend te maken, maar echt, er staat: 'Let me be God!'.…

barende water en als de gesel voorbij is regent’ slechts assen uit de ransel der wolken zoals twee bomen die om elkaar kronkelen elkaar het licht niet gunnen maar elk om de ander de lucht in feselen in de vlucht naar het azimut de stammen gevlecht kunnen uitdunnen tot verrankte sierlijkheid met de dood van de ander slechts kurketrekker potsierlijk…

‘Mijn gemakkelijke zetel staat potsierlijk klaar met open armen, vertrouwde binnenkant, een vleugje nostalgie. De bel barst zwartgallig, mijn licht dooft mijn hemel, de Lethe cirkelzwaddert rond mijn hoofd. Het enige wat ik doe is mezelf horen reutelen. Nasaal gonst en basaal bonst het’ –trombose of geweten?…

In dank aanvaard ik weer een invitatie En werp mij op als bard, poëet en zanger Van 't korte rijmdicht, ja soms ook wat langer Al vallen die onnodig uit de gratie Ik spreek de hoop uit, niet als ijdel streven Dat men zich waagt aan allerlei strapatzen Níet schamen hoeft voor potsierlijke fratsen 'k Weet niet of dat hem wordt, maar hoop…

Paren rijden naar het bal waar zij schallen uit de maat rijen lang tot aan de straat halen danspasjes van stal Een feestelijk geluk, dit opgesmukt gelal ook wie er solo staat of vreemde prietpraat praat wat ontaardt in luid gebral Men weet er heel goed raad met alcohol en flirt scheurt vrijelijk uit z’n shirt of gaat potsierlijk uit z…

Vaarwel, gedwee, timide, lelijk, potsierlijk, norsig Holland! Ik ga mijn naakte lichaam in de Spaanse zon verwarmen!…

verdreven met de tijd Als de eeuwigheid en het moment zijn versmolten met het heden Als ik van de twist van dood en leven ben bevrijd Is er een plaats waar het licht mijn aangezicht kleurloos laat Breng me daar en vertel me wat je herkent ...als ik ontdaan van schild en sabel weer naakt en kwetsbaar voor je sta Als je dwars door mijn potsierlijkheid…