Alle inzendingen over praten

komkommer met schapenyoghurt wat knoflook peper en zout zet het op tafel en proef en eet bij kikkererwten in Indiase saus zie de kikkers springen over de erwten en vergeet dat alles als je eet met vrienden want denk er aan om over het leven te praten het is zo kort en zo mooi en als je tzatziki eet zo lekker…

Met luide stem Praat je louter Nietsigheid tegen Degene die je helpt Achter de balie Het gaat over van alles Maar niet over wat Je nog bij haar Bestellen gaat - En terwijl de rij Achter je meters Groeit bestel je Uiteindelijk vijf Gebakken lekkerbek Maar het klinkt alsof Dat je nog wel Het allerminste boeit…

Het gaat op en neer bij 't praten ieder heeft het in de gaten... en vastzit bij alles wat ik doe en mijn kaken worden moe. Ik heb een kunstgebit dat ligt nu in een glas.. Ik doe 't voorlopig niet meer in ik wacht wel tot het past...…

Hij is eigenlijk te ziek om te praten. We hebben niet veel gezegd. Op de vraag of ik op bezoek kon komen antwoordde hij: - Nou liever als ik weer thuis ben, het is hier zo kaal - Het is de vraag of dat er nog van gaat komen. Het is hier stil, koud en verdrietig in Amsterdam. De tranen zijn niet van glas.…

Toen jij nog leefde, Was het moeilijk praten Nu zeker: de urne blijft potdoof Wij maken er een kruis over Ooit waren wij vruchten aan dezelfde boom De appels vielen al dan niet ver van de boom Wel zeker: het waren verschillende appels De een aan de grond; de ander verbeten…

bouwen ze hun nesten hun onderdak Niet laag bijdegronds nee,hoog en verre van droog Door een wak in de wolkenbrij verlicht zon hun doen en laten Ik kijk naar boven weet -bij God niet- waarover ze praten Zal,luidruchtig over legsel eitjes en jongen krijgen,kunnen zijn.…

prachtig jouw kopje met je hemelse lach je opent een knopje verhoogt mijn hartslag mijn handen gaan trillen ik weet niet wat doen je zal wel iets willen en ik geef je een zoen niet haastig maar rustig wil ik je verkennen eerst praten we ernstig daarna komt verwennen!…

Praten met mannen die ik niet ken meezingen met de muziek waarop ik dans in de ogen die mij volgen als schaduwen begeerd willen worden zonder dat het gevaarlijk is erop gekleed, ook dat is wie ik ben, vrij voor zover toegelaten door de hel van andermans ogen die mijn lichaam liefhebben en mij erom haten maar dat ben ik niet…

We hadden hard gefietst de bui nog in het hangen Eindelijk een schuilplaats onder Hollands eiken hun kroon nog droog In plaats van 'praats' verlangen naar ernst in ons spreken: Er wordt gemoord omwille van de vrijheid van het woord Het hoge woord komt er uit: vrijheid.... wordt verkeerd begrepen.…

Waarrond we praatten, speelden. Het decor van ons theater. Zwarte brandmerken kwamen, schilferend vernis en was van kaarsen. Je kijkt naar dezelfde donkere hemel. En sterren. Ik zit aan dezelfde tafel, eet mijn bord. Wrijf mijn palmen over haar nerven. Het voelt aan als vertrouwd. Als iets dat er nog is.…

je vertelt me liefde ik kijk je aan je woorden heb ik niet verstaan maar zie je lippen vochtig je tong likt zacht het rood ik wil me niet bewegen ben als de dood om jouw magie te onderbreken praat maar met je handen speel het spel dat tijd vergeet ontdekken heet en altijd samen wordt gespeeld…

Een lockdown lijkt in het begin wel leuk Maar thuiswerk gaat toch op den duur vervelen Je kunt geen roddels op je werk meer delen En praten met je vrouw geeft al snel jeuk Dus snel op zoek naar pret en wat verzet De derde golf komt uit het waterbed…

Ik praat nog enkel in mezelf. Mij wacht le vent fatal. Dag uitzicht, je was fenomenaal. Vaarwel moederboom, baar volgend jaar een fantastisch feuilleton! Waarin mijn exemplaar. Kom Feuille, waag de sprong...…

Zo´n stoel geeft een bepaald gevoel van macht Al draaiend hou je alles in de gaten Je laat ze soms een toontje lager praten Maar neemt altijd de regels goed in acht Ach Vera het is echt een slangenkuil Sommige mensen snoer je nooit de muil…

bij ‘t verhaal, van haar en hem, van elke nacht van elk verhaal dat hij bedacht met zinnen uit een and’re taal maar zonder dat ze woorden geeft aan toen het delen niet bestond aan hoe ze samen op de grond… maakt met haar woorden dat ie leeft Ze praat van Schiphol en ze wou dat hij met haar daar samen was ze praat en dan bedenkt ze pas dat…

blijf vandaag eens weg, dan kunnen we over je praten. Want morgen? Dan begint het allemaal weer.…

Ik zal moeten beseffen je bent niet meer je zal niet meer -eeuwige stilte- In gedachten zie ik je lopen een klein, jong meisje Ik hoor je praten het liefst zo boers als je kon De storm heeft je sporen uitgewist en laat slechts puinhopen achter hetgeen wat wij ooit hadden in mijn hart opgesloten…

Ik heb een rare papegaai dat beest praat veel met mij je zou eens moeten weten wat dat beessie tot mij zei Hij begint met goedemorgen hoe gaat het nu met jou zal jij vandaag wat liever zijn wat liever voor je vrouw? Ik zeg dan tot dat beest “ach beest lul niet zo stom anders kom ik naar je kooi en draai je nekkie om.”…

Even niet hoeven te praten. Ik wil even niet, dat je mijn tranen ziet. Pijn kan ondragelijk zijn. Daarom vraag ik: Mag ik even alleen zijn?…

Langzaam praat ik tegen zwijgzame bomen, ik vertel hen een eeuwenoud verhaal. Heel bewust haal ik adem en voel in het ruwhout van mijn lichaam oude tranen, van schors ontdaan…

Even gewoon tegen je aanleunen, praten zonder geluid te maken, begrijpen zonder woorden, één blik is genoeg, da's de aandacht die ik van je vroeg.…

Nu ik plotseling niet meer met jullie mee mag gaan zal ik als een Engelbewaarder altijd achter jullie staan Dan kun je altijd met me praten en zelfs al zou je fluisteren ik er voor eeuwig en altijd daar ben om te luisteren.…

Je opent je ziel, Je hart begint te praten, vol met liefde, haat, zo gelaten. Is het nu van opluchting of verdriet Ik weet het niet. Je gaat me alles tonen. Liefde, pijn, verdriet. Hoe moet ik dat bekronen? Ik weet het niet.…

Snippers papier in 't jonge groen, daartussen de resten van een oude schoen - je weet dat je 't verleden weer los kan laten en dat je van 'morgen' met and'ren kan praten. Laat dan het trage, het harde maar gaan en wil als herboren in 't leven weer staan.…

sasabonsam sidderaal sis geruisloos achter glas bied een inkijk in je ingewand je gelaat in koffiedik jij onverlaat zilte weg loop dood je huis op straat praat ons na eshu-gba-yi-la god met streken wees genadig…

Praat me niet van chromosomen aangeboren afwijking of zelfs het is beter zo het nachtlampje verdoezelt geen blauwe plekken de marteling die jij moest ondergaan je warme bedje koud gemaakt op twee handen gedragen is je witte kist te klein voor woorden een kind hoort niet op ijs…

Af en toe praat je over schimmen in je hoofd, je wordt er angstig van, we schoppen ze samen weg en lachen erom. Als ik bij je weg rijd huil ik, machteloos doelloos.…

Het zwarte schaap Of hoe ze dat ook noemen Niet hetgeen moet Niet hetgeen normaal is Doe wat ik wil En luister te weinig Praat veel te veel En ga gewoon verder Kijk niet om Waar een ruzie ligt Te vaak gehuild en getreurd Om dezelfde verwijten Ik ben wie ik ben Zonder dat jullie weten wie Moeilijk en lastig Maar wel mezelf…

Verlaten en alleen Mijn hart is verbitterd Blote voeten op de ruwe aarde Een droge mond Geen gevoel van eigenwaarde Grijpend om me heen Helemaal verlaten De wereld draait maar door Mensen blijven praten Waar naar toe Geen idee Ik neem je hand Ik ga maar mee…

Wat zijn ouders Als ze het geluk, de liefde En de toekomst Je misgunnen Wat is een vader Die je niet leert fietsen Die er niet bij is Als je je eerste woordjes spreekt Wat is een oma Die je niet in de armen sluit Die je liever ziet gaan Dan dat je komt Wat is een moeder Die alleen maar over Haar problemen en zorgen Kan praten…