Alle inzendingen over proost

ik zal proosten morgen met jou in mijn achterhoofd op al je leugens en dat ik ze heb geloofd ik zal mijn glas heffen op alle liefde die je zo gemakkelijk gaf op het koren dat ik scheidde net op tijd nog van het kaf op dat ik snel maar mag vergeten waar je mij mee hebt geraakt op de voornemens van anderen ik heb ze dit jaar niet gemaakt…

Mea culpa Het is waar We maken fouten Geen levenslang we Blijven praten Geen eenrichtingsverkeer O heer We laten wat mensen zalven De aarde zal draaien Vissen blijven paaien En alles zal ooit verdwijnen Gelukkig nieuwjaar…

Bedankt Beatrix...Proost!…

Dag van het verjaren, de haren ze worden dunner, en verklaren mijn wijdse gebaren, die bedaren zij hebben enkel nog, de bezwaren van nogmaals te rondwaren, na jaren op te klaren, eindelijk uit te varen Mijn glas geheven, hoogst, mijn vrienden, troost, ja proost, ja proost!…

Water aan de kook brengen is een opwindende gebeurtenis. Elke avond beleef ik een wonder. Mijn waterkoker wordt kokendheet. Ik zie dolle belletjes ontstaan. Water verdampt terwijl ik kijk. Wat ijzig koud en stil was is razernij geworden. Zorgvuldig vul ik mijn kruik. Ik poets mijn tanden. Ik vul mijn glas. Met wonder. Met water. Slaap…

Mensen die niet stressen hebben mijn interesse Zij klinken als de beste Proost!…

Koestert de beker, kijkt me over de rand aan en zegt timide PROOST!…

De hitte laat de oudjes het begeven, Terwijl er bij de wijn, zo zie je maar, Nu wordt gesproken over ‘een goed jaar’, Het rode vocht zorgt voor een langer leven! Om nog wat extra jaren mee te pakken, Moet nieuwe wijn dus weer in oude zakken.…

Weinig gasten, zoals meestal maar voor het uur, vrij veel. Het eerste licht speelde met flarden. Ogen groen van blauw in geel. De waas trok je rimpels recht en de rook bracht het verleden, verschaalt als bier en de cologne, waarmee je me wist te overreden. Ik zit weer in mijn kroegje, terwijl de ochtend van haar liefde zingt, die ik hier…

zoooo dronken dronken dronken dronk als dronken maar kan zijn je zuipt je lam en zuipt je klem zo zat je maar kunt zijn en waggelt waggelt waggelt wacht er iemand op je thuis dan zwalk je zwalkje zwalk je zwalk je `s avonds dol naar huis zoooo dronken dronken dronken dronk als dronken maar kan zijn je zuipt je lam en zuipt je klem al…

ik wil nog één keer uitleggen het nut van gedichten maar tik tegen het whiskeyglas dat omvalt en in de bar wordt het onmiddellijk stil en wijst het publiek met de spotlight op mij gericht naar mij en even later loop ik buiten dronken en leg ik uit aan de sterren, schreeuw ik naar de sterren, die ik ook vraag om de juiste weg naar huis…

Door mij is hoogstpersoonlijk vastgesteld Dat drinken zowel goed is voor de nieren Als voor de daartoe te gebruiken spieren, Vandaar dat ik dat eventjes vermeld. Hoe leger glas, gezellig aan de toog, Hoe soepeler hef ik dat glas omhoog.…

Voor ons als volk precies de reden te proosten op dit koningspaar. Een glas voor hem, een glas voor haar…

Warmte, een arm om mij heen Een drukke winkelstraat Regen, terwijl de zon schijnt Vragen, geen antwoorden Hoeft niet Morgen weer Nu alleen genieten van de zon die ons verwarmd en ons geluk wenst PROOST…

De beste wensen voor het komend jaar, Dat we maar met een minimum aan kwalen Tweeduizendtweeëntwintig mogen halen, Want met corona zijn we nu wel klaar. Om 12 uur heft heel Nederland het glas: “Was het maar weer zoals het vroeger was.”…

Niet langer naar de Méditerranée voor wijn van volle, zongerijpte druiven, de wijnbouw zien we meer en meer verschuiven naar eigen land, tot aan de Waddenzee. Daar drinkt men bij de nagelkaasfondue met smaak de eigen Moddergat grand cru.…

bedankt dat jij me wilde vertrouwen ik weet hoe moeilijk dit voor je was 't heeft wel een beetje strijd gegeven maar nu heffen wij het glas laat ons proosten op onze vrienschap laat ons proosten ons ons geluk en jouw durf en zelfvertrouwen die gaan nu toch nooit meer stuk…

Canard Suprême en een glas met dure wijn proost op de eenvoud…

schenk twee flinke glazen opdat ons zwijgen niet dodelijk wordt proost en vertel me dan vertel ik jou…

Proost.…

Roem en Gif: disfunctionele broers ontkenners van een gedeeld DNA voor deze jongens is het samen drinken één pot nat geen fijnproevers van huis uit de bekers onafscheidelijk naast elkaar geheven: proost Gif proost Roem de drinkebroers hebben alle wijsheid in pacht ze drinken de zanderige bitterheid weg tijd gaat verloren…

Het waren mijn tranen die ik dronk na het proosten met mijn ziel Alleen jij mijn beste ik zal onvoorwaardelijk drinken Alleen jij mijn beste ik drinkt tot de laatste snik....…

Dus hief hij het glas om nog eens te kunnen proosten met niemand in de buurt die hem zou kunnen troosten.…

het zwerk vertoont lichtjes de breekbaarheid sterren stralen sterren falen, schieten soms te kort een ster duikt de kroeg in omdat het hem teveel wordt en daar neem ik er 1 op u, proost…

Tranen van intens verdriet, in een glas rode wijn ziet men die niet, zelfs geen weerspiegeling in het glas van de droefenis die er ooit was, noch van de nooit geboden troost, het fonkelt enkel maar ‘proost’.…

Ik geef gehoor aan mijn Felicitatiedrang En zeg bij dezen: Van harte & proost!…

Buiten regent pijpenstelen schemert pittoresk de oude straatlantaarn In café de malle molen pronkt een gladiool in zilver dronken van de wijn Rood als karmozijn denkt hij in een schommelschuit te zijn proost op kotters en galjoten…

Opgestapeld ligt de tijd zinvol oud te wezen Ik lees ons terug De klank van jazz geurt whisky als rookgordijn voor eeuwig dronken Ik hef mijn glas en kijk omhoog Proost mijn lief het duurt maar even…

Er zwieren berkenpollen door de lucht Saharazand en fijnstof uit het oosten Terwijl wij op de vroege lente proosten Loert er gevaar bij elke diepe zucht Blijf doodstil zitten op uw canapé, Gelukkig heb ik daar geen moeite mee.…

Maar laten ze eens met elkaar gaan proosten, Een drankje geeft lang niet zoveel gezeik. In plaats van stokken om de hond te slaan: Vind eens een brug om overheen te gaan.…