71 resultaten.
Zaterdag was
gedicht
4.0 met 6 stemmen 9.446 Zaterdag was de mooiste dag van de week
En je wist als je naar je vriendjes keek
Hier gaan ze heel wat beleven
En de trainer riep: samen is niet alleen
Maar eenmaal op het veld vergat je dat meteen
We waren zeven...
Het was de tijd van Floris en Q en Q
Je ging van huis en altijd volledig in tenue
En minstens twee uur te vroeg
Het systeem…
Elfenbank
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 858 als volle maan
ons groet in
al spelend voorbij
bedtijd gaan
weerspiegelt glans
van acht pupillen
waarin ik als
deses dubbelmol
zelfs cijferblind
mijn rijkdom tel…
Spiegel
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 138 Als je ogen verder kijken
in mijn pupillen en dan verder
zie je het goede van mijn hart
en de liefde die ik ken.
Dan weet je wat er verder is
meer dan dat je verwachtte
van het leven in eerste zin
dag, mijn liefste spiegel!…
Verstoppertje
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 161 geen zorgen
op een dag maak ik me gewoon zo ontzettend klein
dat ik zal passen in je ooghoeken
en nooit meer bang zal hoeven te zijn
hoe je het naakte zwart in mijn pupillen
treft en mijn lippen scheurt om in mijn
binnenste te kijken en daar niets meer te vinden dan
een schreeuw…
NON-ACTIEF
snelsonnet
4.0 met 22 stemmen 976 De lust zaait onrust onder pij en kap
en 't smalle pad ligt vol bananenschillen
en Soeur-Slourrire werd close met haar pupillen,
vond dat wel passen bij het zusterschap.
Maar naastenliefde is nog geen gevoos,
en klooster geen comparatief van close.…
Boeket uit de diepte.
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 455 Gestrande engelen strelen
de schelpen in mijn oren
Stormvloed vanachter de pupillen
laat verouderde schepen vergaan
Elke keer als ik aangespoeld
Flower duet mag horen
Dank ik Neptunes voor de muziek
van de bloemen uit zijn oceaan…
uitgewoond
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 68 mijn pupillen
bedruipen wanden
slierten langs sporen
van mijn zaad
de kakkerlak
die zijn weg vindt
in het verkrotte pand
vol slakkenmeel
en jij ligt in
het laatje
met je gezicht
nog steeds omlaag
maar ik vergaar jou niet
het is de aandrang
onbewoonbaar
als ik ben…
Hoe liefde kan zijn
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 39 Ik lag daar in het gras
en zag mezelf in je pupillen
je ogen, je lach, jij dichtbij mij
en je vervulde me, omhulde me
onze zielsliefde die zo woordeloos
kan doorvoelen, hoe je me ontbangt
en ik toch oneindig mag bedoelen
kan zoeken naar woorden hoe dit
alles, alles, zo groots en fijn
hoe het kan voelen
hoe liefde kan zijn…
Ik schuw ze niet
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 672 ik schuw ze niet
de holle ogen die me
in de slaap bezoeken
soms blikken ze
onaangekondigd door
het raamwerk van een droom
of lenen licht van mijn pupillen
om in een waas te staren naar wat
ze niet meer kunnen zien
met warme vingers wis ik dan hun
glazig zwart opnieuw tot stof en as
en schud restanten van me af…
wederkerig
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 126 In het mokka van haar ogen kom ik thuis
zoals op een krakend koude winterochtend
slepend door mijn nog te hete koffie
reeds drinkend 't aroma van haar pupillen
zoals ook ’t zacht gemoed allengs verdrinkt
de waas lang gerekt tussen ons slepend’ ogen…
SINT MAARTEN ANNO 2009
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 173 Scheen ooit in ’t donkere dorp zo nu en dan
Een sprookjeslicht, verwaaiden hoge klanken
En mocht ik elven gul en zoet bedanken
Die vluchtig voor me zongen – Meester Jan
Laat zijn pupillen nu correct marcheren
Voor ’t Goede Doel en tegen ’t Snoep Begeren…
Ik wil je zoveel zeggen
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 2.125 Dat mijn lijf heel even spreekt
Als ik je stem hoor
Daar doe ik het voor
Dat mijn pupillen groeien
Als ik in de jouwe kijk
Het voelt zo rijk
Dat mijn adem even stopt
Als je me aanraakt
Dat is wat me zwak maakt
Zwak maakt voor jou
Maar ik kan het je niet vertellen
Je bent nu vrij
Rust zacht mijn engel
En wacht op mij…
Vloeibaar ontvoerd
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 766 Je pupillen worden groter,
donkerder en het groeit,
als inkt in een glas water
kijk ik hoe het vloeit.
Het is donker en het groeit,
donker en het groeit.
Ik verdwijn als een stip,
ik verdwaal als een kind.
Vloeibaar ontvoerd.…
het glaasje op de valreep
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 956 je had het niet moeten zeggen
met je ogen over de rand
van een vol glas rode wijn
ze knikkerden de pupillen
van links naar rechtsomkeert
de vraag rolde van je tong
naar het putje in het midden
waar hij stil bleef liggen
naast het mes op de tafel
ik heb nu te stellen met
een geval van open emotie
een beroerd gevoel…
zachtjes
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 541 ik vang haar
in schielijk voorbijgaan
onverwacht ligt zij
ondersteboven
op mijn schoot
ik doe neusje neusje
en zij strekt geklauwd
een poot naar mij uit
en dan zeg ik "zachtjes"
verbaasd zie ik
grote donkere pupillen,
teruggetrokken nagels
mijn meisje, uitdagend
ten voeten uit
morgen hangt zij weer
in de gordijnen…
De prijs van de overgave
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 1.249 Ik kan je zo niet aanzien
omdat ik in de erfenis
van mijn eigen sterven kijk
beroer mijn pupillen niet
deze overgave is duur genoeg
Een pendule heb ik niet
maar had ik hem
ik sloeg hem stuk
om de raderen van de tijd
over je rotte lichaam uit te spreiden
Stiekem toch
in je ogen gekeken
en aan gene zijde beland
hoor ik je lachen en zingen…
DIE RAKE BLIK
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 80 ik probeer je met
m’n ogen te omarmen
jij probeert mij
met je borsten
op te warmen
je pupillen verwijden
wie ben ik om je
gespreide benen
te omzeilen
heb erbarmen
heb erbarmen
ik val niet of juist
wel te benijden
en dan
dan verliezen en
verdwalen we
voor eeuwig
in ons beiden
jij en ik zomaar
door die ene
die alleszeggende…
BLINDE MAN
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 537 De zonnen verdwijnen
In de nachtelijke soep
De manen verschijnen
Bij de eerste uilenroep
Het duister schittert
In de armen van de nacht
Het licht versplintert
En donker sluimert zacht
Opengesperde pupillen
Zien geen enkel verband
Ontvangen geen verschillen
Zijn niet langer informant
Bij het dalen van de dag
Is alleen de blinde man…
cyclus
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 91 hij las
een leven lang
het purperen boek der kennis
het groot geheim
gespiegeld
in het zwart van zijn pupillen
hij zocht
het brandpunt
in het pentagram der wijzen
de tekens spellend die de maat zijn
van het onbegrensde niets
het antwoord
vond hij in de dood:
wisseling van worden en vergaan
van iele leegte
en steeds herbeginnen…
Gepasseerde stilte
netgedicht
4.0 met 27 stemmen 67 zacht kwam
je lach ineens
uit de foto
diepten je ogen
een mysterieuze
blik die ik nog
niet kende uit
het vlakke gezicht
ik draaide
me af van
het volle licht
maar je ogen
volgden mij
met hun magie
in vergrootte
donkere pupillen
ik bleef staren
wachtte of jij
mij nog iets
zou openbaren
maar het moment
suprême was voorbij…
Spacen (lekker gaan)
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 538 Bean
Als ik in de spiegel kijk
Een lijk die op me lijkt
Pupillen zo groot als knopen
Ooit liet ik me dopen
Nu ben ik verzopen
En kan alleen nog hopen…
BIJ EEN WINKELPUI
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 62 Ogen in kassen
Waarvoor het licht te fel
Pupillen, speldenknoppen
Op het punt te verdwijnen
In dik matglas, lichtblauw
Geen spoor van glans
Doffe doodsheid en nee
Vooral geen ellende van
Anderen
Hij bespaart haar zijn verhaal
Ternauwernood, omarmt haar
Magerte en daarmee weer de dood
Hij is koud uit het graf verrezen
Met zo vers…
Pijn
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 175 Ruikt verwijdde pupillen.
Ik hap naar adem
waarmee ik als bezetene
energie bespaar.
Mijn hart bonkt
in zijn ogen
blinkt mijn pijn.
Uitgebalanceerd.
Op het randje
slaan stresshormonen op hol.
Hij zit me op de hielen;
ziet mijn gespannen spiegel:
deadline bereikt.
Op de top van de pijn
valt hij genadeloos
subtiel erkend aan.…
Darten
netgedicht
4.0 met 27 stemmen 326 Pupillen veranderen in kleine briljanten
Mijn ogen vallen vreedzaam dicht
Een glimlach berust voorgoed in vrede
Al winnend verlies ik, einde wedstrijd…
De stille plantage
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 168 Bij 't zien van de blik
in zijn zwarte pupillen
het helrode vocht
onder striemend geluid
voelt ze hoe diep
in haar huilende hart
haar tranen vermengen
met liefhebbend zwart.…
bedropen ramen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 260 de daken huilerig
regen loopt over
de ogen van de huizen
huizen zijn onverzettelijke mensen
doen alsof ze stokstijf zijn
ongeboren wezens schuilen
onder de bedropen wimpers
de oogkassen gevoegd in verband
de pupillen geëtst met kinderen
zij ontwaren elkaar
moederloos
aan de overkant van de straat
de blikken schuins en steels
het erkennen…
Klauwen
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 599 Draakjes heb ik je toegezonden
Mooi wou ik ze niet laten zijn
Gaf ze spuwende tongen met vurige vlammen
Koele ogen met pupillen van pijn
Lelijk waren ze, afschrikwekkend
Maar ik hoop dat je ze niet hebt ontweken
Dat je de deur hebt laten openstaan
Hen een kans hebt gegeven om te spreken
Geluisterd hebt naar de puinhoop in mij
Draakjesharten…
afscheid
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 2.870 Als ik, in de warmte van ons smalle bed
je lichaam voel trillen en beven
met in je ogen toch een schreeuw om leven
weet ik: je hebt het gered
bloed kleurt de lakens rood
het vale ochtendlicht
valt op je doodsbleke gezicht
je prevelt: ik wil niet dood
de laatste uren zijn geteld
het licht in je pupillen breekt
ik kus je koude lippen als…
Liefde als een vlinder
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.130 gebruik je mij voor je vlinders
om je weer even gelukkiger te voelen
daarna als oud vuil langs de straat
op naar de volgende vlinder
terwijl……………
als ik naar je toe rij
de weg verandert in een zilveren rivier
als ik naar je kijken mag
je pupillen zich openen als diepe tunnels
als ik alleen je stem al hoor
je lippen zie bewegen…
Hyperventilatie
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 1.214 Gedachten die vertroebelen
werkelijkheid en realiteit
Als een waas uit het niets
bezweet pupillen verwijd
Overvallen door pure angst
het moment van ademnood
Trillend vol verwarde emoties
bang als de dood voor de dood
Vervloekte dichtgeknepen keel
zomaar in het nauw gedreven
Zowel lichaam als geest bekneld
grond zoeken tijdens het zweven…