9 resultaten.
Dat ene moment
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 141 Nederig boog ze
soepel als het riet
in de vergankelijkheid
van dat ene moment,
wetende
dat dat punt van zijn
nooit meer wederkeert,
de slinger
van eb en vloed
met als raakpunt
de ommekeer
en telkens anders
keer op keer ,
in het ver-rijkende veranderlijke,
in de flow van het
bewegen!…
De Geliefden
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 217 Voorzichtige aanraking,
tedere streling, speels
verkennend voelen,
raakpunten zoeken;
naakte huid op huid,
overal vingers, lippen,
als liefde en lust
innig verstrengelen;
grenzen vallen weg,
jij en ik versmelten
in èèn vloeiende beweging
tot èèn kloppend hart.
En de engel zag
dat het goed was.…
Kortsluitingskans
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 125 Blikken die elkaar kruizigen
mijn ziel huilt vanzelf
door getroffen raakpunt
met nog onbepaald standpunt.…
LAIS CLXIX
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 48 Op het eindpunt van haar stralen, waar tijd
de mens verlaat, aan het raakpunt van haar
schijnen waar ’t menselijk betrachten zwicht,
in loden stilte achter hemels klaar:
de gouden lichtval in heur ochtendhaar.…
eerste inkerving
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 91 Jacob's ladder
hoge monoliet
uit één blok
gehouwen
geboetseerd
door het ijs
geworteld in
oude aarde
halsreikend
zoekt hij een
raakpunt met de
hemelse breedte
eenvoudig is zijn
moeder aarde taal
onverzettelijk is hij
en fier
onbeduidend
ben ik
mijn ogen omhelzen
hem urenlang
naakt tegenover
elkaar een geduldig…
Het eilandje mens
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 94 zacht maar
onverbiddelijk
trok tijd de
middag uit elkaar
er vielen gaten
die door paniek
niet meer te
dichten waren
realiteiten uit
andere dimensies
gingen voorbij in
totale vervreemding
waar wij verbonden
stootten zij af met
ongehoorde kracht
in botte interventie
nog drong het
niet op maar
liet zich zien zonder
raakpunt…
Vloedlijn
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 76 Op de vloedlijn stop ik
en kijk uit over zee,
kies de richting waarin ik vertrok
op een reis waarvan mijn schip
niet terugkeerde...
Nog altijd veroordeel ik mijn oordeel
dat ik met de bomen voor het schip velde,
ik zou gaan, de wereld in,
maar een deel bleef graslander.
De waterlander vertrok, keerde soms
weer in de haven, maar altijd…
Karper
gedicht
4.0 met 1 stemmen 2.570 Dat zekere raakpunt met
mensen uit eerdere tijden maakt hen plots nabij, alsof ze door
de troebele ijsspiegel naar mij kijken.…
Ontzagwekkend is deze plaats
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 125 Bij het raakpunt
hoort een kruisje maar nu zet hij daar keihard een
vraagteken bij. Hij slaat een gat in het bord
en staat weer buiten.…