De wielen waarin de
wereld als oerinstinctief ratje probeert terug te
sprinten naar moeders tepel waar alles zogezegd begint
En elk etmaal draait hij rond
hopelijk terug de tijd in
maar was het nu links of rechts
Wie weet blijft morgen
gisteren dus
de aarde als minuscuul spinnenwebje in de
rechterbovenhoek van het heelal kleven
Fantaseer…
Opnieuw zwerfkat uit asiel gehaald; onschuldig dankbaar Ratje
Doetje vertederend aanhankelijk jong speels dus reeds verwend katje.
Mellieke, vergeef me - kon je niet meer helpen, bloed niet te stelpen -
Ziel gebroken en het hart verscheurd, aangespoelde schelpen.…
Nee, het kan me niet bekoren,
Hen in billekes, borst en vleugels te zien roken,
Laat ze levenslang scharrelen en eitjes geven,
Ik kom ze graag elke morgen wegnemen,
Een ratje zit nog bij het compostvat klaar,
De val met kaas heb ik opgespannen,
Zullen m'n kippen zich na de nachtelijke klap weten te ontspannen?…
De moraal dezer fabel leert ons, of ik heb het mis,
Dat niets, voor iemand die het doen kan, onmogelijk is;
En dat, zo men onder zwarigheden moet zwoegen,
Men zich maar onmiddellijk tot een ratje heeft te vervoegen.
Of zo men dankbaarheid wil in onze 19de eeuw,
Men maar dadelijk belet moet vragen bij een leeuw.…