Alle inzendingen over reddende moeder

Vannacht twee kinderen gered. Ze lagen onder dun zwart ijs; de een zag grijs, de ander blauw. Ik heb ze op het gras gelegd, dat hard onder mijn voeten brak, hun lijfjes droog en warm gewreven en ze mijn adem ingeblazen. Daarna de ochtend ingekeken, die lauw over het water lag, een mouwloos T-shirt aangedaan, wat grassen in een vaas geschikt…

Eén keer per jaar ben je de klos, slingers, wijntje, taart, je feest er maar op los. Laat ik nu eens heel eerlijk zijn, mijn god wat doet het vreselijk veel pijn. Als je weet dat je kinderen niet op je feestje komen en je toch stilletjes blijft dromen... Mensen om je heen die je graag willen feliciteren, jouw 40-e verjaardag willen eren...…

Gevaccineerd, geëlimineerd Smeren, misschien gebed 't Eén helpt, wie weet, 't ander eveneens Negeren, jij weet, sowieso verkeerd Zeker, wij gaan 't Virus verslaan Eerst d' Engelse variant Veel kortere weg dan vanuit China Mensen met doorontwikkelde kennis Injecterend, vaccinerend-reddend...…

Na de vloed van bergen dobberen reddende lichtjes aan de rand van de woestijn: ze boeien ons in de nacht, wij zijn weg van Death Valley…

De dierenambulance arriveerde en een kloeke medewerkster nam de jonge zwaan mee naar de reddende automobiel, terwijl moeder zwaan nog wat nasiste en de zeven anderen vrolijk verder zwommen, ansichtkaarten naar hun zieke broertje sturend en hopend op een spoedig weerzien in de Goudse sloten.…

Flarden van woorden Zwerven door mijn hoofd Woorden zo ongrijpbaar En toch zo onontwijkbaar Reddende woorden Vrijmakende daad Verlosser der Mensen Jezus, Zoon van God!…

Klein en weerloos gepest, getreiterd, je niet voldoende veilig voelend op school maken je tot een moeilijke puber. Je grenzen verleggend, zoekende… maar vooral depressief, steeds verder wegzakkend. Bang ben ik, omdat je leven geen zin meer lijkt te hebben en je alleen maar dood wilt. Nauwlettend houd ik je in het oog je steeds tot praten…

Mijn hart is nooit van steen geweest, Vlees en bloed waren het enige dat ik had - Windhozen en orkanen Die me overkwamen Zorgden voor uitgesleten Platgetreden paden Die allengs niet anders voelden Dan het gevoel geen gevoel meer te kennen En zie daar, vanmorgen aanschouw ik een wonder, Mijn zichtbaar hart is van jute geworden - Ik…

Voor dat de daad Gepleegd kon worden Moest Anders eerst Verontmenselijkt worden Zonder kon hij Het moeilijk doen Een gevaar had hij maar - Dat hij na zou denken Voor hij voor zijn Wereld-reddende actie Zijn trigger zou overhalen Is Anders een wolf in Volstrekte eenzaamheid Of zijn Anderen niet veel Anders dan Anders?…

Hij roeide rond in scherven maar bleef uiteindelijk steken in zijn eigen spiegelbeeld het verleden leek vergeeld maar wilde toch niet sterven daarom wacht hij hoopvol op dat reddende teken al kost hem dat een hoge tol…

Het reddende vaccin komt er nu aan! Als je nog ergens heen wilt, iets wilt kopen, Rest niets dan braaf je mouwen op te stropen, Omdat het in een paspoort komt te staan. Daar staat - de overheid wil alles weten -, Ook of je frikandellen hebt gegeten.…

Als jongeling was ik mijn tijd ver voor: In ‘reddend zwemmen’ ben ik zeer bedreven. Waar alle Zeeuwen heilig in geloven Geldt ook voor mij: ik worstel en kom boven.…

je wees ik keek langs je blik over zee zag en profile in je gefocuste blik de schrik van het moment voelde spanning in je hand zag voeten bewegen in hun diepe indruk op het strand bij de afzet van leven in rood keerde het tij de noodhulp was al dichtbij flarden van stemmen in zwaaien uit reddende vesten nog bleven woorden…

De dieren van reeds uitgestorven rassen Die zijn bewaard op de Galapagos Zijn door een olieramp alsnog de klos Tenzij iemand dit varkentje kan wassen. Maar godzijdank ging Lenie 't Hart reeds scheep Met boenders, schuurpapier en groene zeep.…

Ook reddende woorden kunnen vermoorden niet op het juiste moment worden te vaak overstemd het gehoor is uiterst passief ook al is de redder nog zo actief het juiste geluid wordt niet altijd gehoord komt er dan niet goed uit of wordt gestoord het onheil is toen snel voltrokken volgende dag in de kranten, we zijn geschrokken…

Gevraagd: een ouwe, halfvergane schuit We proppen die dan vol met Afrikanen Bestemd voor reddende Italianen Op hoop van zegen, dan het zeegat uit Soms gaat het eventjes van plons, plons, plons Wat erg… maar ‘t risico is niet voor ons…

adem om lucht om leven een zwarte oorlog woedt ik wil niet maar ik moet een beetje sterven tussen allen in het donker bidden om wat licht aan het eind van de tunnel wanhoop en een smeekgebed om een trein in reddende…

Peter Timofeef: ´Ik heb ooit nog een diploma gehaald voor reddend zwemmen.´* De zon begint te schijnen. *Trouw, 7 februari 2003.…

Een hoofd propvol gedachten die men graag zeggen zou al kan niets nog verzachten jouw tranen van berouw voor elke ongedane daad die reddend toen kon zijn, zo graag gedaan, maar al te laat, dat als men nu... of had men maar.... misschien had dan... en steeds verwijt men dan elkaar voorzag dan niemand het gevaar?…

(voor Harry) Mijn eiland onbewoond is vruchteloze woestenij, geen ander die mij loont, gevangen en onvrij bezie ik mijn planeet, verlang een reddend touw, na alles wat ik leed, geen God, geen vrouw die ik beminnen kan, zo diep is deze put, als leef ik in de ban, een kluizenaarshut gebouwen op de kust en zoveel wat mij griefde,…

Zoals een hond, verdrinkend in zijn redders handen bijt, bijt mijn gevoel de reddende gedachte, dat deze nood voorbij gaat en dat zulke nachten eenmaal weer zullen blussen in de tijd. Het eerst verdronkene is de verwachting, de hoop zieltoogt. Maar de herinnering vecht het hardnekkigst. Lieveling!…

Hielp de reddende engel jou door de poort. De dag dat jij stierf in de handen van mij. Was mijn gevoel met emoties gehoord. Uitgesproken woorden voor jou geschreven. Leven beschermd dierbaar voort in een cocon. Beschermd kan ik deze met jou blijven delen. In herinnering zoals jij altijd achter mij stond.…

Woesteling kom tot bedaren in onze branding van de zee breek de golven van gevaren gewaarschuwd tellen wij voor twee onderduikend in de stromen van onze wilde waterval voor geen meter in te tomen zijn wij het beste paard van stal laat ons voortaan reddend zwemmen in alle poelen van verderf liefdesleven zonder klemmen jij bent de rust…

je hemelsblauw of grijs en grauw je zilte lucht je witte onschuld je voorspelbaar af en aan je aantrekking stoot af wat was je laf zo even verderop in metershoog je schoonheid loog waar uitgeput ten onder je genadeloos levens nam om reddend streven te oefenen nog even je aanblik is kalm je bent zo helder bijna troostend…

Dat komt wel Het zijn de klokgenen Kom maar even bij mij Fijn bij mij liggen Dicht bij elkaar Jij bent zo lief Het legde knopen in mij die nog niet helemaal los zijn Ik was een reddende engel die nog niet gewend was aan haar lichaam, een kind dat wel de hemel, maar nog niet de aarde kent Het herhaalde zich In mij groeide boosheid…

zomaar een zondagmiddag waarop kinderen zich Johan Cruyff wanen of Johnny Rep oeverloos achter een bal aanrennend koppen, aannemen, overspelen, aanvallen, verdedigen tot de scheids affluit zomaar een zondagmiddag waarop kinderen verdrukt liggen onder vers geschoten puinhopen hopend op reddende engelen die hun bevrijden zullen…

en het meisje, zij huilt door verdriet overmand geen troost kan helpen verstoot reddende hand haar open jeugdige geest opgesloten in trieste smart keert zich binnenwaarts kwijnend in gebroken hart deerniswekkend in tranen wil zij geen liefde meer kennen zal haar troosteloze ziel ooit aan eenzaamheid wennen?…

nog altijd zoek je bij de zee vertroosting van de wind naar de reddende geur van de bruisende branding om weer te zijn als het ongekunstelde kind dat karrensporen volgt het vertrouwde in het zand van de jutter die in de harde kern een zachtheid blootlegt in het strelen van schatten zijn vondst op het strand * blijvend vorsen bij…

In een onrijpe kleur rust de oceaan uit van eerdere onstuimigheid de spiegel draagt het vlot vol geelgehelmde schipbreukelingen door de draaikolk van emoties zijn ze tegen de wand geplakt ze dagdromen - nachtenlang - van onbereikbare stranden alleen mijn ingehouden adem stuwt ze voort met meeuwen als loodsen naar reddende ogen elke…

een ontbrekend woord in het vers een onderbroken kus door de reddende engel de niet verzonden brief aan een liefde de losse eindjes van een mooi verhaal het ademloze talmen van het onvoltooide lied het rusteloos zoeken naar een vergeten dag het vergeefse wachten in een maanloze nacht de gemiste ontmoeting op een verlaten perron…