Alle inzendingen over refrein

In ogenblik van geboren zijn vangt zich de liefde het leven daarna een veelvoud daarvan.…

en ik denk aan de lente de zachte nevel die over de ochtend valt 't ongebonden licht dat als een stukje van een melodie dagenlang in je hoofd blijft hangen jij zingt mee, in het midden, nog warmer dan de wijde rivier die gelijk is aan het moment waarin het oude wegstroomt wij aan het onbekende likken zoals bloesems aan de schuierende…

er klopt iets in mijn binnenste - hóór het tikt daar een vurig refrein, dat gaat maar zonder pauzes door en stemt mijn hele zijn het bonst en bonst maar, diep in mij klopt het in ieder part, onstuimig tikt het jij, jij, jij, dat hartje in mijn hart…

Tussen zijn lippen pruttelde een refrein. Het flakkerde. Gesmak. Vlammen van pijn. Een woord van troost kreeg ik niet uit mijn keel. “Ik weet zo weinig en ik wist zo veel!” Woorden, namen, adressen, telefoon- nummers. Verbindingen. En ik, zijn zoon, arm om zijn schouder, deelde zijn verval. Liedloos refrein. Klacht zonder hoorngeschal.…

Het is beter om te schrijven dan te blijven hangen in het zelfde refrein God wat ben ik eenzaam God wat heb ik een pijn het is beter om te schrijven het recept om gelukkig te zijn en te blijven.…

zie in de regen je lach tussen de druppels schuilen ze licht op in het vlagen van de wind je gezicht is nat maar onder het dak van je wimpers glanzen je ogen we zingen in het zachte ruisen ons liefdeslied waar refreinen na regen altijd de zon laten schijnen…

En als die liefde dan jubelend komt en de wereld en al zijn geluiden verstomd dan zal jouw naam op mijn lippen zijn een eeuwigdurend en diep refrein.…

Doch sneller dan die fijne hand was de koestrende blik mijner ogen: zij keken en zagen een schone lijn, die een kunstenaar tot een refrein heeft bewogen.…

Er is een lied ik ken de woorden niet maar het refrein zegt alles wat een lied moet zijn wat is nu dat refrein? ik zou er blij mee zijn die tekst me steeds ontschiet wist ik maar welk lied…

De rare woorden die tweeledig zijn, kunnen klinken als in refrein, geestdodend, zwaarmoedig, hartverwarmend, bomvol kortom er zijn genoeg woorden te vinden die zonder je erover op te winden, grappig genoeg zijn, voor een meer dan eerste plaats refrein!…

Refrein na refrein zingt het zijn lied van de leegte van het eeuwig slapen van het onhoorbaar zijn.…

Romantisch refrein In volmaakte harmonie Engelen zingen…

Een leven lang horen we de echo van het refrein van onze jeugd…

Valentijn, terugkerend refrein, liefde, geen venijn, kon 't elke dag maar valentijn zijn!…

Er wonen torenhoge dromen in de kwatrijnen die vallen me regelmatig in de schoot van de scherven is een lied te maken in flonkerende refreinen van lichte verzen groot.…

Ondertussen klinkt Vivaldi's melodie Vierjaar- getijden als refrein.…

Want als wij dan gingen zingen 't Oude, altijd-eendre lied, Hoe God alle, alle dingen, Die wij doen, beziet, Hoe zijn eeuw'ge, grote wond'ren Steeds beschermend om ons zijn, - Nimmer zong je, moeder, zonder 'n Beven dat refrein - Dan zag ik de sterren flonk'ren En de maan door wolken gaan, d'Oude nacht met wijze, donk're Ogen…

Laat me Lente zijn Laat met het zijn in een refrein Laat me het denken weg schenken Laat me …….als een vriend zijn…

' Refrein Klommen niet de jongens als katten in 't want En vochten ze niet haast als leeuwen? Ze maakten de Spanjerds duchtig te schand, Tot in Spanje klonk hun schreeuwen: Refrein Kwam er nu nog eenmaal zo'n Zilveren Vloot, Zeg, zou jelui nòg zo kloppen?…

Refrein De muizenfamilie werd vreselijk groot De molenaar vluchtte, hij was als de dood Voor de muizen die zongen: wat is het toch fijn Een muis in een molen in Mokum te zijn.…

Niet iedereen kan er zo goed in zijn Niet iedereen kan het toch weten Je doet je best Van couplet tot aan refrein Maar... Je hebt niet veel kaas van letters gegeten…

ik heb de noten niet geschreven noch het lied gecomponeerd de melodie is van het leven dat zich in emoties manifesteert in straten en op pleinen klinken de eigen refreinen zingen woorden verbondenheid met familie vriend en buur soms met wat ongure dissonanten die verkeerde passen dansen op een feest dat door ieder wordt gevierd een zachte…

overwonnen licht boomtakken zullen kraken toch, de rustende vogel zingt hij zal niet in verwarring raken maar kent de storm die zwicht voor de zon, die zonder schroom zich duizendvoudig wringt als een warme werkelijkheid door een winterdroom een perspectief, nog pril tekent een nieuwe lijn een gewezen liedje met een ongeoefend refrein…

neem me mee aan je hand de muziek achterna die ik verloren ben tonen spoken door mijn hoofd zonder melodie refreinen in afgrijzen teksten eisen schreeuwend om gehoor versta ze wel maar de boodschap komt niet door geef me de rust van het eenvoudige akkoord waarin het leven weer geluk en stilte uit herboren worden scoort…

je liep niet maar danste op muziek die jij met duizend oren hoorde en trippelde akkoorden jij dirigeerde het orkest van je omgeving in eigen maat en diepgaande beleving een jeugd vol lichte speelse tonen de zwaardere zullen nog komen mag ik schuilen in je melodie zonder dissonanten en refreinen met je dansen op muziek want…

Terwijl het lied weerklinkt in de schaduw van mijn emoties verlicht het gevoel door jouw gegeven souvenir. De eclips typeert als gordijn van hoop, geduld in afwachting nu de verduistering ons weer verbindt met vertier. Ook nevel in de dageraad of mist op de dag zonder wind kan jouw glimlach van de nacht niet laat verdwijnen. De…

waarom zo bang om te verliezen wat je nooit bezeten hebt zijn lach en lijf de warmte van het ogenblik dat zijn passie jullie schikt het samenzijn is een refrein waarvan de woorden al vergeten zijn je droomt nog lente weet dat je talenten steeds aanwezig zijn breek schuld die je is aangepraat, steel de uren die hij overlaat…

in je ogen breekt de wereld in een eindeloze lach niet in scherven die verwonden maar als zon die schijnen mag geef je hand ik lees de lijnen die je nog te leven hebt ik voel je trillen en de pijnen die je niet verbergen kan je gaf me alles en je lichaam liet me toch mezelf zijn in je armen zong ik liefde in een eeuwenoud refrein…

Als ik het leven Niet gevierd heb, Laat me dan In ieder geval Mijn einde vieren Met veel bloemen, Mooie muziek met Krachtige refreinen En eindeloos veel poëzie…

" Refrein Zo gaat `t in Span-jos meestallos Signoritas cabaleros Zo gaat `t in Span-jos meestallos Signoritas cabaleros Henriquez roept "Jaos" Zijn stem klinkt ongeduldigos Hij springt met een aanlopia In d' kamera van Zijne Bianca Refrein Zo gaat `t in Span-jos meestallos Signoritas cabaleros Zo gaat `t in Span-jos meestallos…