Alle inzendingen over regel

koele wind verwaait haar zilver en bolt het blawgeruite schort ze veegt met blote handen zwarte aarde in de hoop dat groen opnieuw geboren wordt ze kromt haar rug en graaft dieper trekt brede vorens in het land plant haar voeten tussen de regels en poot kleuren in het rulle zand kijk, ik heb ze allemaal op een rijtje het is de wereld,…

wanneer komt een trein voorbij, hij mag ook wel even stoppen als ik spreek over een gedachte die passeert en aanzet tot enige beweging in mijn vingertoppen of een beeld dat zich neervlijt bij mij waaruit ik zicht heb op voldoende letters die woorden kunnen bouwen uit een scheppende brij en regels trekt over wit papier die konddoen…

smachten Als ik je dan weer gevonden heb Ik jou mijn hart en jij mij jouw hart belooft Ze zeggen wel Liefde is een spel Maar een spel speel je om te winnen En jou wil ik gewoon beminnen Eerder nog zal ik mezelf verliezen Dan dat ik niet voor jou zou kiezen Leg me maar nooit uit hoe je dit spel moet spelen Ik wil dat ik nooit die regels…

Gisteren zei je dat het niet hoefde vandaag vond je dan weer van wel kan jij dan echter niet begrijpen ons leven wordt een ware hel Altijd luisteren naar gefluister buren die hun gangetje gaan wanneer ik doof ben en niet luister zie ik jou ook niet meer staan Het leven is een hel geworden een droef en uitzichtloos bestaan sleur is als regels…

nou goed, één regel nog dan. en nog één, en nog... potverdomme man!'-…

De allerhoogste graad in een zin of regel, die geen ruimte en twijfel laat bestaan, van wat ik zeggen wilde, daarin zou een onversneden boodschap moeten staan om al wat mee - of tegenzat, uit eigen hand bedreven, in eigen leed geleden en met tol en taal betaald, verhaalt zich braaf tot het heden, in eigen dicht en slaaf van literaire daad…

Met in mijn hoofd een eerste regel die Ik vluchtig had gezien bij een verhaal Werd, fietsend, al naar het vervolg gegist. Toch geselde ik vervaarlijk het pedaal Om sneller thuis te zijn, omdat ik wist: Het boek is beter dan de fantasie. --------------------------------- uit: 'Luchtspiegelingen', 2001.…

Hoe vrees ik te grote gebondenheid als zij de regels onzer taal herschrijft!…

behandelen we elkaar en bereiden ons voor op genezing met medisch handelen en goddelijk gebed of een natuurlijke dood Met elkaar zijn we gebet in het lijden van de prins en spiegelen we ons in dat collectieve lijden, meeleven beseffen en onderkennen dat zij De Majesteit en haar familie van Oranje geen uitzondering zijn op de regel…

boeklezend letters via golvende regels misselijkmakend geen nut, geen aandacht het is koffietijd, rustmoment met koekje even geen Zandvoort aan zee..... geen ruisende baren, geen ontploffend strand reclame zegt... weg met die grauwsluier precies wat ik wil... weg ermee... weg... weg... weg... weg.... IK WIL STILTE IN MIJN HOOFD....!…

een sleutel draait in 't slot een deur draait in de muur regels van lange korte, en lange duur wie wil er in hemels naam nog mot! het geheim is een klein geheim in rijm een reisje langs de Donau Rijn de taal is schoenpoets waar liggen de roots zonder herhalingstekens in kots verdwenen was onze trots ek is rooikat hola hagel…

Ik hoorde je wel maar luisterde alleen naar wat je niet zei Jij riep meer kan het niet zijn schaterend Ik geloofde je als je door me heen keek liefdevol Ik voelde je verlangen zelfs als je er niet was hartstochtelijk Ik las tussen de regels door als de woorden uit bleven hoopvol Ik zag het niet maar voelde het glazen plafond…

woeden Van de verwilderende wereld Stilaan is gaan liggen, Is het eerst nog druk In mijn hersens, gedachten Van heinde en ver, Gestuurd of spontaan Die de chaos van de wereld Nog een tijdlang laten voortbestaan In de woonkamer hierboven; Waarna het ook daar Langzaam aan wat rustig wordt, Beginnen woorden zich te vormen Tot regels…

Laat in het najaar tot stilstand gekomen is het nog niet te laat het gegeven bos dat uit bomen bestaat de gelezen steil oplopende akker daarachter die de verte opheft uitstappend loopt het verhaal vast in een komma: windschaduw, sela, wit regel tussen aankomst en weggaan de betrapte brief op het pad een pad tussen bladeren, echo noch…

Gewenst geboren vrolijk kind zijn gelukkig met man en kinderen liefde kunnen geven aan groot en klein Als een rode draad geluk en verdriet liggen heel dicht bij elkaar geregeld een traantje laten ik ben er nog niet mee klaar Wanneer ziekte zo dominant aan regels gebonden ik ben een ander met stil verdriet verbonden Vrienden om je…

Verdriet zoals het wordt gedoogd en steeds wordt geproefd, dat zijn de tekens dat alles werd gedroomd zoals het niet zou moeten komen Een verwijzing naar de laatste regel soms een uit zijn verband gerukt citaat vaak toegeschreven aan die ander, waarin men een andere vorm of tragiek van een gekozen tijdsbeeld openslaat.…

Het kind met het omhoog Gestoken vuistje vraagt Aandacht voor zijn recht Op de straat.Waar het beton Niet langer meer de regels Van het spelende kind toelaat.…

door het voorbeeldige gedrag van heel het vaderlandse volk versoepelt ons nu de regering de strenge regels van onthouding het binnen opgehokt leven spoort zich naar buiten de wegen zijn weer voller en de drukte groter ook nu zij de postzegelstraten even weer verlaten mogen zijn zij vrolijk en opgewekt als kinderen in een speeltuin…

Wensen wij met minder regels een bord voor de kop te plaatsen voor al die begrenzingen van wie wij zijn en waarvoor wij staan. Niet te meegaand als het mobiel kan wezen. Toch behoedzaam op rechte baan.…

bevrijden daar liep het Joodse meisje vijftien jaar gebracht door een jonge Duitse chauffeur kan dit zo maar Bergen/Belsen park mooi aangelegd niet kijkend naar de foto's angstig het gevoel zo slecht geen bezoekers moedig doorgelopen over de geplavuisde stenen emoties/verdriet eindigend voor een monument droevige regels…

Je ziet me op het bankje, Op jóuw bankje, met papier en pen In de weer, vraagt wat ik aan het doen ben, Op jóuw vaste woon- en verblijfplaats, Ik zeg dat ik de stad, jóuw stad, In woorden vangen wil, in regels, In zinnen, in een vers - Je ontbloot je half vergane Tanden, en zegt, terwijl je kegel Mij omverblaast: Zoek niet verder, Je…

Ik begroet kinderen met regels dans met ze op blote voeten terwijl mijn penselen het doek vullen vertel ik hun dagelijkse verhalen.…

- een oproep - een oproep om de créateurs van onze snelsonnetten die ons poëzie verschaffen als 'ons dagelijks brood' te voorzien van je kritiek in lyrische coupletten en wat dies meer zij: je repliek als commentaar door jou verwoord - een hint - Zes regels, een repliek of een bewering, abba cc in eindrijm, heel koket…

Ik had de meeste knikkers bewaarde ze in een emmer op zolder Bonken in alle kleuren metaal en zeldzame marmeren Niemand wilde van mij verliezen dus speelde ik maar alleen Een klasgenoot had een ivoren knikker maar ivoor is verboden, en ik houd me aan de regels, dat is het mooiste spel Mensen hebben geen idee hoe het werkt en wat ze verspillen…

Eerst de knal dan een blauwe bal als Gods boodschap ingehuurd als voorbeeld voor het hele heelal, zijn regels brachten ons van de wijs als meervoudig bewijs voor een denkbeeldig paradijs de ster als zon beroert het water van waaruit de evolutie naar alle uithoeken van de aarde is gestuurd in alles wat ontwaakte, ontstond de…

wolken meren aan de horizon geen dag verveelt het regent licht dun verdeeld om een fabriekstoren laag in beeld tegenover een regel zon kruist een viaduct in de oorsprong met auto's op zijn rug een flits ramen beweegt langs de hemelbrug een kanaal duwt brede rimpels over het water een lijnenschrift vandaag gebruikt door een vrachtschip…

Nederland, onhelder land Regels vallen te omzeilen Overheid toegeeflijk want - Alles beter dan te dweilen Kraan wijd open, uit de brand Schietende met oude pijlen Richting tij en waterstand Laks en blind voor eigen feilen Vrijwel dood de tolerantie Spijtig, lef is er niet meer Vlag en wimpel gaan gebukt Train…

Alleen God weet waarvoor je vecht En soms wil ik alleen maar daar zijn Is dit slecht Ik denk het niet daar is het fijn Dagen gestreden Uren gezwoegd Ook wel pijn gekregen En dat is zeker niet wat ik vroeg Zit dat in je hoofd Of zit het in je lichaam dat heeft geleden Weet wat je jezelf beloofd En maak een leuk verleden Zonder regels…

ik droom mijn woorden in je geest ben geweest, geworden tot gelukkige herinnering ik spreek geen lucht in letters zonder krullen ongeopend oog je leesbaarder dan ooit ik kus niet op papier tussen regels kou bevriest ik houd van jou altijd op jouw manier we naderen omzichtig paraderen met de witte vlag doorzichtig vloeit de inkt…

Heel weinig is zeker: wél dat water vloeien kan en dat er licht komt na de nacht, maar of de regels van dit klein gedicht ooit ergens zijn verwacht? Heel weinig is zeker: wél dat dagen snel voorbijgaan en dat er ooit een laatste komt voor elk van ons, maar of liefde blijft?…