drupjes
regen bewegen
langs je wimpers
voorzichtig
glijdend op je
wang en neus
waar glinster
zijn spoor trekt is
huid niet ontdekt
nog boffen
voorhoofd en ogen
met eigen bogen
boven deze
kleine watervallen
strepen wenkbrauwen
een lichtende zon
kaatst kleuren
naar overal
pas als jij de
haren schudt groepeert
zich het regenbooglicht…
Wacht nog even
totdat het gezicht
zich openbaart
sprak de stem
van het spiegelbeeld
tegen de buikspreekpop
toen volkse engelen
onder regenbooglicht
een vrolijk liet zongen
maar hij antwoordde niet
er was een zwijgend evenwicht
in het toestaan van een masker
hij keek naar het gezang van de engelen
luisterde alsof de dood op de loer…
met z’n allen
van peutergroot tot moederoud
zijn ze present
klein - groot
dik en dun
samen
in groot en klein verband
tonen zij
van veel - heel veel inspanning
het resultaat
altijd in stijl
pril nog - soms
wervelen zij passioneel
door muziek gedreven
in regenbooglicht
zoveel kleuren
door ruimte hen gegeven
het mystieke en normale…
zacht vlagen
duizenden druppels
waarin stukjes lente
hun kleuren al dragen
in het regenbooglicht
van voorbije dagen
geurtjes verbloemen
de namen van bloeiers
die al zon hebben
genoten in vroege en
latere uren op de dag
zij lachen mild nat
onttrekken zich
voor even nog
aan het gebeuren
net op en vlak boven
de aard dat al licht
groeiend…
87
Bezig met laden