de regenmerel
netgedicht
populieren al kalend in top
staan dominant in de polders
wuiven naar de aardappelen
en bietenvelden, krommen zich
regen striemt het oude blad
ratelen en roestig worden
gaat steeds moeizamer, er zijn
al stroken waar het land geel
kleurt en de merel nog zingt
in de licht parfumerende bomen
strofes klinken korter en zijn
zachter, de gesel…