Alle inzendingen over regie

De regie van wel of niks doen, ligt frank en klip, & klaar bij mij, als regisseur van mijn eigen leven ben ‘k als een vogeltje zo vrij. Dus denk ‘k : ik doe vandaag niet veel, is m’ n regie niet optimaal geen malleur, want zeg nou zelf: een slechte regie, treft ons allemaal.…

zoveel liefde en met blote handen wilde rooien door ging je met de paardebloemen met wortel en met tak geruimd het boerenwormkruid tussen alle tegels weggekuist de gulden roede op de schop genomen wat heb je uit je goedheid toen al weggepoetst voor mij mijn tuintje schoongeschoffeld en ook ieder grasje opgeruimd helaas daarmee ook de regie…

Pak samen de regie. Sluit eengezind de rijen. Versla de tirannie.…

En dan ff niks, dan Jij, je eigen boek, je eigen gedachten, je eigen wereld En je eigen regie En dan kom je uit je droom Je opent je ogen, doet het boek dicht En zie Als je echt wil, dan kan het worden zoals het in je gedachten speelde Jij hebt de regie, jij bepaalt je eigen beelden,…

Trouwe authentieke regie tot de laatste fase. Strijdbaar totdat God uw woord had gehoord. De laatste wens verlichtte verlangend uw gezicht Zingende engelen begeleidden u door de poort. De laatste stilte voltooide tot hemel en aarde. Natuurlijke regie aanvaardde uw laatste woord. Los uit het lichaam met bevrijdend comfort.…

alles is een samenvatting regie koos knipte hele Nistelrooy er uit dit keer geen ene balaanname je zag hem wel lopen Cocu niet bleef onzichtbaar…

De vluchtkoffer staat in de gang, de auto afgetankt klaar, regie in handen van de spelers, die tegen de tijd opbotsen, zeg maar. 't Plan zorgvuldig doorgenomen, er mag niks mis gaan, spreekt vanzelf, o ja het gaat er echt van komen, niks geen overval maar onze allernieuwste telg, in het gezin.…

Waardig ging ze, zoals ze leefde en hield tot het laatste de regie in eigen handen!…

het is tijd dat het tij keert ik heb weer veel geleerd de stenen die mij lieten zakken naar de grond zijn weg ik brul het uit naar jou en de rest kijk mij dan gaan mijn gezicht die tanden en die blik zo scherp als een mes nu is het mijn regie en niet de jouwe maar het wachten was het waard ik ga voorwaarts met een frisse wind nu…

Eens had je blanke en ook zwarte scholen Geen droom van eenheid in verscheidenheid Maar rassenwaan, geen inclusiviteit De mens bleef door discriminatie dolen Intriest, je huidskleur had toen de regie Ook nu weer, in de school der poëzie…

om het weer kun je niet heen het komt zoals het komt de wind heeft geen wil de regen geen eigen regie het weer doet gewoon wat het doet het is hooguit de oude die het voelt in zijn pijnlijke knie…

lezen met mimiek de diverse emoties goed accentueren met lichaamstaal van armen en benen de setting veranderen waarin jij speelde ogen klein en verschrikt groot gaven gevoelens voorzichtig hun ziel zo nam jij ook met vingers toeschouwers mee om samen te genieten van wat je etalages hen allemaal hadden te bieden jouw regie…

staat en straat kennen eigen wetten het is moordend daar een buurtregisseur tussen in te zetten zo bleek gister laat na een steekpartij in Amsterdam's Sumatrastraat de man stond er bij en keek er naar…

Nee zei je, nu heb ik de regie in eigen hand nu ben ik nog vervuld van passie en geest Zomaar van de een op de andere dag in beland Maar het is fantastisch en liefdevol geweest Nee zei je, ik zal nu moeten loslaten Wat rest is de onnoemelijke liefde voor mijn gezin Ik zal de rust in mij moeten toelaten Los van iedereen die ik zo bemin Nee…

De overname En ‘s avonds toen het reeds donkerde de mist zich uitspreidde voelde ik mij verstikken in wanhoop die mijn keel deed kroppen omdat Alzheimer de regie overnam en ‘s nachts toen onrust en machteloosheid jouw mistig hoofd bleef kwellen namen verstikkende gedachten de vrije loop zonder ze uit te spreken in die stilte…

Als vrijdenker heb ik beslist geen zin Een enge kwezel de regie te geven Over de mooiste dag van heel ons leven En dat geldt evenzo voor mijn vriendin. Dus als we ooit gaan trouwen met elkaar Dan weiger ik een weigerambtenaar.…

Mijn leven is van mij Van niemand anders maar van mij Ik neem de regie in eigen hand ook al voelt het soms als drijfzand Mijn leven is van mij Van niemand anders maar van mij Ik wil mijzelf ontdekken en mijn eigen weg afleggen Mijn leven is van mij van niemand anders maar van mij…

De brexit is het die victorie kraait En Boris Bulldozer heeft de regie Hij is dan wel niet ieders cup of tea: Hij weet met welke taal je Britten paait Beloften klinken altijd magnifiek En zijn de valste trucs in politiek…

Ik was nooit de held in ons toneelstuk alles was ondergeschikt aan jouw geluk we schreven het stuk allebei maar de rollen verdeelde jij jij had de regie hier voor en ging er met alle eer vandoor ik schrijf nu een monoloog over verstopt verdriet een held ben ik nog steeds niet.…

Nu kan ik rustig leven de doodspil is in huis!!!…

Heb geprobeerd hard te zijn, Een echte man die vooral stoer Wil overkomen, zodat anderen Mijn verdriet niet zien - Hoop alleen dat ik geen Eelt krijg op mijn ziel, Doordat ik mijn gevoel Voortdurend wegduw, Gevoelens die ik onder Mijn eigen regie juist Mondjesmaat wil binnenlaten…

ik zag decors snel wisselen in je ogen de hoofdrol speelde jij maar de regie gaf je aan mij zo dat je vrij kon stralen het publiek kon overhalen tot applaus geen plankenkoorts ik droeg de toorts tot jouw succes en dacht je al de mijne in het sluiten van gordijnen maar de toegift was voor hen…

daar lig je dan uitgeteld naast me, slapende schoonheid, je trekken thuis, ontsnapt aan regie - ontspannen, wat spuug lekt uit je mond, zelfs pruttelt ergens onder het laken een windje dat je lippen de naam van een ander prevelen is niet leuk, dat we als je wakker wordt hartstochtelijk vrijen maakt alles goed…

Hij pelt zijn spelers uit hun bronzen toneel- mantel, licht hun schedel op en tuurt door de spleet in het duister. Hij ziet het al. Te veel geest. Te veel fles. Dit toneel moet anders. Bloed wil hij, krokant knappende botten, een knellend strottehoofd. Speel het vlees, zegt hij. Een goede les. Hij wil hun nagels voelen in de woorden. Een…

We moeten veel En kunnen niet En zeker niet Lang wachten We draaien cirkels binnen achten Hoe lang zal het geleden? We buigen altijd af We zoeken in de boeken We beginnen steeds in hoeken We draaien in een draf We moeten veel En kunnen niet En zeker niet Lang wachten Draai jij cirkels binnen achten? Hoe lang was het duren? Kinderen…

Ik schilder mijn canvas, precies hoe ik wil Ik geef groen aan de wolken en schilder de wind windstil Ik meng paars en geel door de zee, verf een touwtje om de maan en neem haar stiekem met me mee Al mocht ik niet kiezen voor de grote van het doek noch de fijnheid van de kwasten die ik erf Ik schilder wat ik wil, vanaf nu tot het laatste…

dromen met geloken ogen namen heiligen jou vaak bij de hand om samen te lopen of de heuvels te bezoeken van het santiago bedevaart land opgegroeid in kathedraal en basiliek met de mystieke geur van wierook zonder wiet na een heerlijk opschonende biecht met een vleugje kerkelijk magie want zij bepalen nog altijd de regie…

je lach vervolmaakt uit de duizend giften die jou zijn geschonken waarbij je mond de oh’s en ah’s van nature hebben meegekregen in ontvangst van cadeaus de sprankeling in je ogen is van later toen verlegenheid in spontaan worden werd omgebogen ja een nieuwe dank cultuur waarbij ook handen en de verandering in postuur de regie…

nog heb ik de regie over alle stemmen in mijn hoofd controleer hun woorden in dialoog maar als zij vrij associëren grenzen van taal gaan uitproberen grijp ik in met harde hand geen tegenspraak in letterland dat is ontaard in babylonisch onbegrip en drammerij voor straf het alfabet in mantra’s die rust geven alleen stilte brengt het…

Mijn leven geleefd, ik ben zo moe Het is volbracht, mijn lichaam is op, ik heb geen kracht De regie moet ik uit handen geven, afhankelijk zal ik nu verder leven De artsen hebben geen oplossingen meer Helaas!…