Alle inzendingen over register

op een dag die ontspringt in voortijdig vergeten meldt mijn deelgenoot het nalaten van een voornemen ‘of we dit alsnog schriftelijk kunnen afhandelen’ voor het besef van ogenblikken is een klok te gehaast en voor mondeling akkoord is een kroniek te chronologisch rest stilzwijgende verlenging van inschrijving…

gedachtes in kroniek summier in uitvoering of toegewijd en nauwkeurig gehaast in nonchalance een register van lotgevallen tegelijk een vergeetboek inkt verbleekt in onleesbaar van loodgrijze pagina’s…

deelgenoot van een gemeenschap over de tong gaan het trotseren van een burgerservicenummer ooit aangeroepen benoemd en bemind ingeschreven in het register der bekenden ondeelbaar, ingebeiteld doorleefd overwoekerd maar leesbaar naamloos is erger dan dood…

deelgenoot van een gemeenschap over de tong gaan het trotseren van een burgerservicenummer ooit aangeroepen benoemd en bemind ingeschreven in het register der bekenden ondeelbaar, ingebeiteld doorleefd overwoekerd maar leesbaar naamloos is erger dan dood…

Het staat geschreven In de registers van ons leven…

Maar liever kreeg ik nog van de minister Een registreer-mij-toch-niet-zo-register…

Minuten registeren. De grote wijzer wordt angstig. Uren zien verstrijken. De kleine wijzer blijft aandachtig. Stress is voor grote wijzers. Kleine wijzers zijn wijzer.…

Uw vrouw staat in het bel-me-niet register.’…

Er komt een onderzoek, zegt de minister Ze overweegt een wet te gaan lanceren Die prikjes-percentages zal beheren Een soort van vaccinatie-crèche-register Behoed me, alsjeblieft, voor deze vlaag Van lange-arm-besturing uit Den Haag…

virtuoos overdansen lenigjonge vingers de vierweg op een elegantslanke hals harenstokberoeren doet borst- en taillesnaren sidderend ontwaken trekt registers open melodie breekt pareljuichend uit de open flanken de heupen kingeklemd bij haar boventoon in orkestrale luwte tuimelt mijn ziel een kortstondig arcadia binnen…

Slechts zuchten naar de hunkering daar waar eenzaamheid de oorsprong vindt in het diepste hart Zoals warmtebronnen meerstemmig de rand doen overvloeien waar het einde herrijst in start Frontale botsing van gevoelens die magnetisch elkaar plezieren de fladderende emoties vrij Open alle registers breng jouw…

Wij legden achter ons leven een tuin aan, ook een register van allen met wie wij nog zouden bijpraten, staren, verhelen. Wij meden de liefde en lieten de tastzin, schreven hooghartig de toekomst af.…

Stil en afgelegen het dorp Oud en scheef de huizen De wind is beiaardier Bespeelt sneeuwklokjes Vroege vogels trekken alle Registers open In het midden van de plas- Een rubberbootje, een man Hopend op een wonderbare Visvangst De mist is dun, het is ijskoud Paarsblauw de krokus Ik voel me verzadigd, houd Eindelijk eens korven…

Jij toen in die kamer van het witste wit en ik het kind met nog vele zomers te gaan jij die nog vader moest blijven hoe ze toen bloeiden daar buiten de rode rozen augustus trok nog een keer alle registers open en daarna dat zwijgen van de uren waarin vroege herfst lag ingesloten Zoveel later danst in een huis vol kleur…

Wijd is het register, De Nachthoorn toetst Aandachtig en geplaatst. Het luistert nauw Want van de laatste adem Blaast de Roerfluit, Ik voel de wind, Het draagt zijn naam. Hoor! Het Aeoline heeft gestreken, Niets aangeraakt, enkel benoemd.…

Om precies te zijn niet ik liet ze broeien dat ze barstten keerde ze tijdig om hun steel te rechten, trok bij min vier alle registers van de lente open En ik?…

ik las met vingers het alfabet aan klanken in zwart witte toetsen speelde met voeten donkere tonen opende alle registers in een uitbundig creatieve ontlading voelde mij heer en meester over de melodie beheerste alle nuances van deze muziek verdwaald in de ruimte klom het ijlste toontje omhoog en verdween in het schoonste…

Sinds ik dagen tussen letters verbleven had, bleef het onvermoeden op mijn open registers zeilen. Mijn hart liet geen hart koud en mijn handen waanden zich ineens deel van een nieuwe schepping. Een woud van sensaties kwam aan de oppervlakte van mijn tast drijven, als een fles met een boodschap.…

van wak naar wak ik volg mijn ijle adem die als een etherische gids mij voorgaat op mijn pad de natte sneeuw trekt zoutkringen op mijn laarzen de witberijmde daken geven mondjesmaat hun laatste pannen vrij straks dartel ik kalverblij in een klavergroene weide trap wild gaten in de voorjaarslucht ‘k ontdoe me van mijn juk trek alle registers…

straalt als lichtjes in de nacht schenkt schoonheid aan de wijze dichter een meisje dat groots gehechtheid, lieflijkheid in veelvoud naar zijn ziel laat stromen zodat hij weer ten volle voelt leeft in zoete dromen * zijn handen rusten op de glans van de klavieren ogen strelen over het doorleefde hout hij trekt alle registers…

In zijn domein bevraagt hij zijn brein, hier werkt hij de vreemdste registers naar binnen, de krankzinnigste lijsten. Langzaam maar zeker stikt het verhaal in de taal en wat blijft is een ijzig soort zwijgen. ----------------------------------- uit: 'Het stilteregister', 2006.…

O nacht, blaas een klacht langs de straten van Parijs een requiem in een donker, laag register: hoe het paleis puin wordt wanneer teneinde loopt dynastie Brel, vorstin Piaf, prinses Gréco. O Olympia, nectar en ambrozijn en goden en het verlopen van kalenderdagen.…

de wind nam bezit van het huis dat we - lang geleden - verlieten als machtig bespeelster van het geluidsarchief trekt ze de registers open schrijft ze onze geschiedenis in alle soorten en maten met zevensmijlslaarzen banjert ze door het verlaten huis wekt dode herinneringen tot leven rammelt aan de poort van de ijzeren tijd fluistert…

Een van de vele relaties en projecten die niet mislukt zijn maar onaf gebleven opgeschreven om af te leggen: #NL2008000269348 in het Register van Particuliere Onvoltooide Zaken “Jij stond zomaar op ..we hadden niet gepraat ..niet gewoon zoals dat gaat ..je stond zomaar op ..liet mij achter in de zon ..met wolken in mijn gedachten…

van ludieke frisheid Verplichtingen, feiten, dwingend geheugen zijn vooralsnog vage herinneringen Uitgeslapen is verwondering aan zet Het is een dag om literatuur te eren We gaan een gang, puzzelen en priegelen, Verzinnen woorden, verzetten zinnen, kanaliseren wat wroet van binnen Taal is het instrument van het volk dat elke dag tig registers…

Jij daar toen in die kamer van het witste wit hoe jij nog vader blijven moest en ik het kind met nog vele morgens te gaan maar ik zag witte angst in grijze ogen staan hoe ze bloeiden daarbuiten uitdagend en rood, de rozen, trok augustus nog één keer alle registers open ik wist al van lege kamers en dat verdriet na jaren ook slijt…

De zomer heeft alle registers geopend met overtreffende trap in uitbundig groen waar de kleurrijkheid groeit en bloeit en overweldigd bij iedere stap wat een verademing om te genieten van dit mooie seizoen om even niets te moeten of iets te doen alleen maar kijken naar de blauwe lucht je te warmen aan de zon of je te nestelen in het…

Maar ik krijg de wijzers van gister, niet alleen naar vandaag geschoven, zoek tevergeefs in m'n register, maar die kan me niks beloven.. Hoe voortvluchtig moet ik zijn, om hieruit te komen, hoe lang volg ik nog een lijn, zonder echt vooruit te komen...?…

heb ik de gedachte verdrongen aan jou; gevangen in een strik van glas hoe ik de tranen van je wangen streek zo helder als schitterend kristal huilend, snikkend, een diepe zucht ik brak de glazen strik van de val waar je niet uit te komen leek terugblikkend verder varend vergeet je moeilijk de slechte dingen die staan geschreven in het register…

denkbeelden beïnvloed door habijt Imam, rabbijn, Boeddha en leefbaarheid Teneinde moord en doodslag te vermijden Het valt niet mee te gaan van rups naar vlinder Van larf en puber naar rijp en bewust Je kunt niet bouwen zonder eerst te slopen Hij is de moeite waard, de tocht naar ginder Van rommelig geheel naar zielenrust Moeder Natuur zet haar registers…