3384 resultaten.
Mystiek landschap
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 130 Wat als het landschap openbreekt
door de ernst van mijn verlangen
wanneer rivieren wilder stromen
door de passie in mijn dromen
de mooiste bloemen mooier bloeien
door alle schoonheid van het groeien
wat als het landschap straks verstilt
en mijn naakte lichaam hevig rilt
aanschouwelijk in de mystieke nacht
door de liefde die jij naar mij…
rust
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 355 dit landschap doseren
is de muziek
van Edvard Grieg
bij mondjesmaat
ten gehore brengen
als bij donderslag
het mystiek aanzwellen
van onweer
over gindse bergen
later in het dal weerom
het kristalhelder zwijgen
de rust vermenigvuldigd
in veelvoud…
rust
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 166 dit landschap doseren
is de muziek van Edvard Grieg
bij mondjesmaat ten gehore brengen
als bij donderslag het mystiek
aanzwellen van onweer
over gindse bergen
later in het dal weerom
het kristalhelder zwijgen...
de rust vermenigvuldigd
in veelvoud…
Conversatiepartner
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 41 Je verzint een ratio in mystiek en pure natuur
daar waar droom en schaduw
elkaar genegen ontmoeten
in de nacht die uit het landschap drinkt
de oude polder met een visserij verleden
het gevoel wil maar niet wijken
ik hoor je zwijgen in mijn antwoord.…
Noorderlicht
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 424 Blauwe ogen
aanschouwen in verte
het noorderlicht
de pracht
en kracht
van het mystieke
dwalend
in dit verre landschap
zweef ik op winterwind
huilt mijn hart
parels van ijs
strijk ik door mijn lange haren
en fluister heel zacht jouw naam…
twee kanten op
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 103 de spoorlijn loopt dwars door het dal
we reizen twee kanten op
onherstelbare stappen in het landschap
onderstrepen de stilte
we vergaten hoe onze ledematen
zich naar elkaar konden bewegen…
ontmoeting
hartenkreet
1.0 met 7 stemmen 775 een verlaten plein
in de avondschemering
geluidloos overmeesterd
door de zachte sneeuw
een vermoeide passant
die plotseling stilstaat
het hoofd draait
naar het plein
toeschouwer van een verstilde wereld
dan wendt hij zijn blik af
en herneemt met trage tred
zijn reis
in de verte
krast een vogel…
Reflexión
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 721 Dappere ezels,
manden vol zonnebloemen
op hun sterke ruggen,
trekken door de bergen
en raken bijna
de kleine witte wolken
die ook in een rij
de zon
langs de hemelboog dragen.…
Mijn donzen bed?
netgedicht
5.0 met 5 stemmen 42 Nachten lag ik stil te luisteren
hoorde mijn hart en de
klokken niet meer slaan, de
dood had mij dus uitverkoren,
ik heb mijn goed maar ook de pijn
en streken onderweg verloren
in een fluweelzwarte kamer, ik wilde
dat ik op kon staan uit een veren bed.
Maar waarom mijn vrienden storen over
risico’s waarop ik met hen had ingezet?
Het leek…
schaduwbeeld
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 127 ik zag je versnellen
in het licht van de maan
je haalde me in
en ik vroeg nog je naam
maar voor ik het wist
was je al verdwenen
de nacht zoog je weg
dwars door straatstenen
ik liep dan maar verder
alleen naar die brug
het licht scheen daar feller en
plots dook je op...terug in mijn rug!…
sayuri
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 203 in een brokaatzijden landschap
breekt het tere licht van de dageraad door
zilveren vogels scheren langs groene grashalmen
op de bosgrond een dessin van scharlaken rode bladeren
glinsterende verbeelding van de zon
de cocon in geelgouden gaaszijde
een nachtvlinder strijkt op haar arm neer
roerloos blikt ze in het heldere licht van de zonsopgang…
Vondst ( Voor J. )
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 115 Als kind droeg ik al
de stilte in mijn hart.
Als puber vond ik de stilte
in het bos en gaf haar een plaats
in mijn geest.
Nu weet ik de stilte
te vinden in jouw aanwezigheid
en geef haar een plek
in mijn ziel.…
dagreis
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 310 reizen in vertraagde tijd is reizen
door een leeggewaaid landschap
waar bomen dwarsliggen en men de dichter
heeft bestolen van zijn woord
in dromen dromen wij van geluk
en vinden iets van onszelf terug
als in de spiegel aan de wand
waarin het kijken is vergaan
tot ogenschijnlijk lijden
waarbij pijn wordt tot een glimlach
die op de lippen…
'eine Krankheid zum Tode'
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 348 (J.W. von Goethe)
dichters zijn reizigers door het
vreemde landschap dat leven heet
neem de dichter Boudewijn Büch
van hem kennen we zijn passie
voor dode dichters en lange reizen
tijdens zijn reizen naar verre oorden
raakte hij zó dikwijls in extase
dat het besmettelijk leek
een flirt met de dood en de onvermijdelijkheid
van het…
oude paden en jong gras
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 259 eenzaam
reizen mijn gedachten
terug
langs de oude paden
die -door iedereen verlaten-
in het landschap lijken op te gaan
leegte
is er achter mij
voor me vlucht alles
vlucht alles
voor me
weg
achter
blijf ik
met het jonge gras
dat twijfelt
of het nu
de paden mag bezitten…
Voltooid-verleden tijd
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 985 door de tijd
die steeds
korter wordt
de eindjes
aan elkaar knopend
reizen, rijzen
naar de eeuwigheid.…
Het mystieke zeilschip
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 256 zeeën om mijn vader mee te nemen
er is alleen de troostende gedachte
aan het mystieke zeilschip van zijn dood.…
Rondingen
netgedicht
4.0 met 23 stemmen 1.236 Jouw rondingen met schaduw valleien
Van volle borsten en gewelfde dijen
Toonden mij een landschap vol van erotiek
In een wereld van gedroomde mystiek
Wanneer ik dan die romige toppen verlaat
Wandelend door de zacht sidderende vallei
Vlij ik mij neder om te voldoen aan lusten
Tussen jouw uitnodigende dijen partij…
Een ongemakkelijke waarheid
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 141 ik wist het
maar het kwam beter uit
me iets te verbeelden
dorre randen van de slaap
uitwassen van een droom
het wordt heel vaag nu
burengerucht
geritsel van een muis
danig in de war
nog meer geritsel
struisvogelen in het zand
reizen door het landschap
het bos is er om te negeren
daarom zoek ik schelpen
op het strand…
Ruimtereis
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 172 De ruimte
in mijn hoofd
is kaal en leeg
ik reis naar binnen
er zijn geen ramen
of gordijnen
bestemming is er niet
reizen is genoeg
de weg er heen
is mijn doel
het verlangen
onderweg te zijn die
mystieke ervaring
is de vervulling
daar verander ik
raak ik ballast kwijt
om balans te herwinnen
de ruimte in mijn hoofd
ontdoet zich…
Enkelspoor
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 151 een onbewolkt landschap rukt zich los
van bodem en ziel, als een naaldhak
door de eindeloze rij uren van het bos
zaterdag, zondag, of voor het gemak
oneven of verweven met alle dagen;
droge aarde berooft zich van schatten
ontdoet zich van antwoord op vragen
die reizen zonder weg terug bevatten…
Rood rijzende maan
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 50 ik had je zien lopen
voor de grote rood
rijzende maan aan
een dichterlijke horizon
het landschap straalde
mystiek in gewijde stilte
waarbij langzaam rood
naar geel verschoot
jouw passen
dansten in het gaan
voorbij en terug langs
een wassende maan
waarvan het licht
tot gezicht verijlde in
het diepste donkerblauw
uit de universele…
´Polderexpress´ *
gedicht
3.0 met 28 stemmen 12.685 De trein reed als een lang lint door
kant ene de van slingerde en bergen de
van de berg naar de andere kant.
,denken je zou hand de aan Niks
maar bergen horen in een polderland niet thuis
.slingeren te niet ook dan behoren treinen en
Bij nader inzien waren er geen bergen,
trein een altijd nog er was wel maar
die aan de bergen deed denken.…
Vanuit de 13u55 Brussel-Amsterdam
gedicht
2.0 met 35 stemmen 16.328 boerderijen
met gulle hand
over het oude land
uitgestrooid
een beekje
een hooiberg
een tractor
in de verte
koeien vredig
zonder doel
van het ene hier
naar het andere
op het centraal station
fiets gejat en nee ik heb geen euro
is er gelukkig weinig meer van te merken
---------------------------------------------------
uit: 'Planeet…
Dood in de Sierra Moreno
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 410 Het gloeiende hoogland
van de Sierra Moreno
krimpt ineen onder
het krijsen van de middagzon.
Gieren bekvechten
om het lederen karkas
van wat eens een
bruine koe moet zijn geweest.
In de afgrond voor me ligt,
bedekt met verlepte boeketten,
het uitgebrande
wrak van een autobus.…
In Exsilium
netgedicht
5.0 met 15 stemmen 396 Meestal is de lucht hier
gevuld met zinderend stof
behalve wanneer er een
westelijke zeewind waait
dan kan de verte
pijnlijk helder zijn
de zon schijnt hier
van kleur te veranderen
met het wisselen
van de jaargetijden
en de toevallige regen
ruikt naar mos en paddestoelen
ik wandel veel
door het rotsachtige bergland
me verbazend over…
Pico de los Reales
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 536 De berg maakt een
hoofse buiging naar
Estepona aan zijn voet
een bladgouden zon
belicht zijn
schitterende wolkenpruik
en minzame palmen
wuiven als kwasten
aan zijn troon.
In de verte
zingen de golven
van de Middellandse Zee
een turquoise hymne
voor de ongekroonde koning
van de Costa del Sol.…
Gouden fazant
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 628 Tao vinden
de weg verliezen
in jezelf terugvinden
waar je bent geweest
Tegen de dorst
twee steentjes onder de tong
één zou maar eenzaam zijn
een dichter spreekt
graag met volle mond
zonder stotteren
over Grietje
Klein Duimpje in haar hand
in deze versie is Hans
opgegeten en herdacht
Zij volgt het spoor
dat een Chinese nachtegaal…
Zij wil los
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 837 Zij sluit de deur achter zich
sluipt de trap af naar beneden
waar de buitendeur wacht
wil op het nachtslot gezet
De sleutel in de brievenbus
tinkelt een afscheidslied
in haar klinkt een lentegedicht
Het is mooi geweest, het is mooi geweest
maar nu trekt het groen haar weer aan
zij moet ver van hem vandaan
Het was niet goed, het was niet slecht…
Rouwstoet
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 385 Als een zalm tracht de zon
tegen de stroom van de avond in te zwemmen;
verzwakt springt zij nog éénmaal op.
Dan hangt de nacht boven de rivier.
Vol ongeboren licht drijft de zalm naar zee;
langs de oevers schrijden bloemen
en de kleuren van dode vlinders.…