Alle inzendingen over relatie aarde liefde

ik stam uit deze bedaarde aarde mama laat mij met rust teruggetrokken heb je mij voorheen jouw vrucht nu richt ik op spreid en bloei een eigen ruimte in het licht ik ga niet meer dicht…

zwoel de nacht mist in de vroege morgen voetstappen op het pad een glimlach verborgen in donkere kijkers eigen weg volgend af en toe struikelend boomwortels zorgen voor oneffenheid langzaam krult de zon door wolkenflarden laat zien wat werd verborgen in betovering van al wat moeder aarde schenkt aan schoonheid elke vroege morgen…

Wat ik zal bewaren is slechts wat stof in mijn hand met wat aarde. Zo is voor ieder mens iets anders van belang. De één denkt aan het onstoffelijke, de ander een stukje lievelingsbehang. Wat ik bewaren zal hier op aarde is juist het stof en die terugkerende aarde. Dan blijft het duister over.…

nu in de eeuwigheid van vrede waar mijn hart een overvloed verwacht van zuchtende ruis in aanbiddende gebeden maar kruisende paden zijn lijnen langs mijn leven waar het gemoed altijd onderdanig blijkt aan een storende gloed op weg naar de plek van de verschijnende lief, zo zoet waar hemelse vreugde eigenlijk voorspelbaar aards…

mozaïek betreden van bergkristal, een steile trap voert naar het groene dal, bedekt mystiek waar het om vraagt, springt naar sterren in het heelal, met duizenden zichtbaar maar in verval, vertoont zich in ragfijn zaad, in het spoor van het verhaal wat zich door de melkweg draagt in levend licht van bezwerend stof, op de ziel van de aarde…

Na de warme stoffige dagen valt regen in het polderland regenruis weert de geluiden wordt zelf ‘t geluid der stilte Ik luister aan de waterkant Regen slaat stof uit de lucht het land lest gulzig z’n dorst wast het groen, koelt m’n lijf spoelt het rag uit mijn brein rimpelt ‘t water, wiegt ‘t riet De hengel is slechts rekwisiet…

zich tot in de kern van het verteerde hart om die los te laten, skelet in een decor van de opkomende maan, die draait om zijn eigen wil en as in de groeven van de herinneringen, daarboven het onverstaanbare geprevel van de najaarsregen, roerloos leunen de oude bomen tegen de avond aan, er hing een stilte van verzadiging over de aarde…

Leven ontstaat omdat eigen- schappen van het atoom het technisch mogelijk maken,de aardkorst zit vol leven; het kruipt over het oppervlak tot diep in de aardkorst, stroomt met rivieren mee, zwemt in zee, zweeft op de wind hoog in de lucht; 't aardoppervlak is 'n gelei van leven, mantel van Gaya, godin der aarde.…

Onze blauwe planeet is gedoemd, aarde wordt ze nu genoemd want zo komt haar kleur als wij blijven doen waar wij mee bezig zijn.…

Zou er meer zijn, tussen hemel en aarde Ik denk het wel Het kan niet zo zijn, dat we voor onbepaalde tijd, hier vertoeven, het loodje leggen en er alleen nog maar gedachten resten. Zou er meer zijn, tussen hemel en aarde Ik denk het wel.…

Elk mens is uniek en ik laat ieder in zijn waarde Dan wordt ze mooier, onze aarde.…

welke waarheid wordt gebeeldhouwd onderaan de urne terwijl onze handen wrijven over het gelaat van schaamte hoelang zal de trein blijven branden tussen losgehaakte windstreken die doorheen zwartgekalkte grachten de gruwel spoelen in de keel van menselijkheid en de vloed van vrede willen herwinnen zeg mij, wie richt het hoofd…

mijn hart klopt sneller van ellende nu ze van me wegloopt zie ik haar in het zonlicht en voor de laatste keer haar kont rond als de aarde…

Moeder aarde. Uit de aarde komen we voort. De aarde voedt ons. Naar de aarde keren we terug. De aarde geeft ons schoonheid. Maar op wie kunnen we bouwen? Op God de vader? Of op moeder aarde?…

Breng mij een wereld dichter bij het woord dat waarheid spreekt zet mijn voeten op de aarde van vertrouwen en respect…

Graankorrel in vers geploegde aarde, Milde regendamp die jou ter wille is Geen vogel in de buurt die je op komt snoepen, Op twee richels vanaf de rotsgrond Waar je geen schijn van kans had gehad Ben jij in goede aarde gevallen Zonder het zelf te beseffen De zon geeft warmte en laat je groeien - Wat gun ik dat ook jou, vreemdeling…

Zeg moeder Aarde weet u nog of ik in de ochtend of in de avond werd geboren, want ik voel me zo verloren drie zomers lang was ik een blonde zwaan maar u liet me in de waan van een heel klein lelijk eendje wat is er over van die dagen nu ik alles alleen moet dragen ik heb nog zoveel levensvragen aan u lieve moeder Aarde drie winters lang…

wat zij in zich heeft - alles - geeft zij ons moeder aarde waarmee wij ons voeden waarmee wij ons kleden en warmen waarmee wij ons sieren en verrijken koester haar moeder aarde haar én haar gaven.…

toen de wereld jong was was hij heel oud toen vond je goud op de aarde mensen zochten een weg uit de hel van het niets maar in de hel zat een wonder en daar had je het gedonder…

een vacht vol parasieten, vanuit de omgewoelde aarde?…

De mens – de kroon – heet wel ‘het zout der aarde’. Maar is die wel van toegevoegde waarde?…

De kosmos beweegt In die trillingen draait de aarde De ontdekkingen gaan geruisloos Van belang In het geloof om betekenis in dit bestaan De ontdekkingsreis van het heelal We weten niet we hoe het eindigen zal het grote levenswonder Dichterbij het mirakel Wat zegt dit over ons Magisch moment Alsof je in essentie dicht bij elkaar bent…

Is dit de wereld van fysiek strijdend om tijdelijke zaken die middels dienen van repliek slechts ego’s laat blaken? Met zelfingenomenheid trekkende naar het front Goede bedoelingen ten spijt ontsteken wij het lont. Zo klinkt de duizendklapper herhaalt zich alsmaar rapper zijn gillende keukenmeiden niet meer te vermijden. Dat raakt…

we lopen langs het water in een warme najaarzon bedachtzaam zet ik mijn voeten op de natte aarde, de takken en het gras bewust van de kracht van de planeet waarop we lopen jij loopt op je vier pootjes vrolijk zwaaiend met je staart zonder schoenen maak je direct contact met Moeder Aarde dieren staan zoveel dichter…

De grote vraag onder alles Is er iets in het niets Is er een opperwezen Die de aarde aanstuurt Die ons begluurt Het onderliggende Het niet uitgesprokene Zorgt voor de diepste verdeeldheid En is de grootste confrontatie Van deze tijd Ieder koestert zijn eigen gedachten over het grotere iets De een bestrijdt de ander Met een lachend gezicht…

Als de boom huilt Omdat de aarde wordt vervuild Tranen Om dat wat uitsterft Omdat de mens de aarde bederft Consuminderen Voor onze kinderen Zodat zij later In een schone zee kunnen zwemmen We moeten Het vernietigen van de natuur Afremmen Hand in hand Iedereen Geen uitzonderingen Geen een Samen moet een nieuwe betekenis krijgen Samen…

Jij was niet gebonden Jij had geen gronden Verrijzenis Van grote geesten Van binnen alleen Je ademt Diep Kwade herinneringen Zijn slapend je nam en aanvaarde een hand daar was je veilig Dat is heilig Je keek altijd naar boven Zag liep en zweefde over de grond Met de aarde En de kosmos Voelde jij een diep verbond Aardscheuren Troffen…

Goud dat ontstaat door botsende sterren In het heelal De mens op aarde een ster Een schijnend kristal Het goud, in de mens zijn hart dat kan opspringen Ontluchten Warm worden zuchten Het goud als stof Blinkend Klaterblad Goud een schat Als sterren goud kunnen maken En dat geheim De mens in bewustzijn Verder doet ontwaken Glinstert…

Waarom zouden wij dan naar die planeten gaan terwijl onze aarde ons reeds veel te groot is kunnen we niet hier zorgen voor beter bestaan dat ieder hier leeft in vrede zonder gemis op aarde kunnen we ook naar sterren kijken wonderen die aan het firmament prijken.…

begeven wereldwijde visies besproken achter gesloten muren staan voor hete vuren bespelen de samenleving ongemerkt het hogere doel waar de mensheid zich via wetenschap nu bevindt Is de wereld van de toekomst van ieder pasgeboren kind een ontwikkeling die steeds verder gaat in recordtempo staan nieuwe ontdekkingen paraat de aarde…