Alle inzendingen over rendez vous

zij sluit de ogen hoopt hem te zien een rendez-vous in morfeus armen waaruit zij weerom alleen ontwaakt…

zoals je soms een stofje vangt wanneer je met de ogen knippert en denkt aan naasten die er niet meer zijn zelf koester ik zo'n ogenblik en noem het zelfs een rendez vous…

Toe, voor een rendez vous. Liet haar binnen, wilde geen gezeur. Pas de chance Met mijn schoolfrans.…

Ik ben een spin en draag een kanten kleedje Zo sterk, dat storm of regen mij niet deert En dansend wacht ik nu op een dinertje Daarna een rendez-vous met -mijn ideetje- Een Haagse kamerspin en hij heet Geert…

rendez-vous met een droombeeld in levend wit ter herinnering aan een stem vol melancholie... een blikvanger in de achtiende divisie van begraafplaats Montmartre als een vorm van ontkenning staat zij daar 'herrezen' uit een zee van bloemen die tot jaren na haar dood nog dagelijks door bewonderaars worden bijgezet…

Le Printemps est la natuurlijk zijn er prachtige jaargetijden doch geen één kan tippen aan het voorjaar het jonge leven de primeur van al het nieuwe groen waar we reikhalzend naar uit keken geluk associeer ik met het zó prille maar ook met de allereerste kriebels of liever nog dat plukje voorjaar als rendez vous ergens achterin maart…

Er vloog een Vlinder voor de Zon dinsdag de achtste juni 2004 zag hij haar silhouet passeren en liet haar gaan een vluchtige romance op afstand, veilig Een Vlinderkus meer niet teder op z'n wang in het voorbijgaan proefde zij de hete stralen magisch rendez-vous dat moment, was heilig ---------------------------------------------- Venusconjunctie…

ik mij in warm nat gras En staar ik naar de zon die ras De resten van de nacht doet worgen In de verte zie ik contouren Van mijn oude stad, het doet deugd Zij herbergt mijn begin en jeugd Wat heeft mij toch kunnen ontvoeren Ik zal later haar schoot betreden De wijken waar ik ben groot gebracht Rouw en weemoed is wat mij opwacht Een rendez-vous…

Vechten, boksen, strijden, het maakte me zo moe Dus neem ik nu afscheid, geen vaarwel maar een rendez-vous.…

(Rendez-vous (met het verleden)) 23 voor en 23 na de klap die mijn leven voor eens en altijd, echt voorgoed, op z'n kop heeft gezet < Uiteindelijk een oprecht nieuw maar vooral gangbaar pad gevonden passend bij mijn handicap > Wending. Niet voorzien, gezien mijn leeftijd.…

op het zelf bemeten pad jij zat op een bankje vlak bij het water te midden van druk snaterende eenden die natuurlijke stilte wel een heel eigen invulling verleenden met hun hongerig gekwek toen ook de boom zich plots voluit ontlaadde van in de nacht gespaarde druppels viel eindelijk het doek van dit door mij geënsceneerde rendez-vous…

Corinthische zuilen uit marmer gehouwen getooid met acanthus verheven en rank steunen de architraaf statig, eendrachtig, subliem van gestalte en slank Uit marmer gehouwen in eenheid verbonden ontmoeten twee zuilen in hendiadys elkaar op niveau in sereen trait d'union voor pikant rendez-vous vis-à-vis Getooid met…

Mijn geliefde Adeline amande Patronesse des cités flamandes Toog des anderendaags naar Bruxelles Met haar chaperonnette si belle Voor 'n rendez-vous met Craleau Mirage Haar verre geliefde, très sage Voor de min gaf hij haar een miroir Souvenir d'amour avec son amant Ze zei dankbaar 'Merci, au revoir Ik bewaar hem diep in mon…

Met andere muzen converserend, een warm rendez-vous met blindgeworden tovenaars, straalbezopen en tandenloos. Dat. Wat droomcontact. Irreëel, maar even elkander rakend zoals vlinders vleugelvrijen. Bovennatuurlijk natuurlijk. Maar dat doet zelfs hij mij niet na.…

het was in de tijd van barre winters dat Jozef de ezel van stal haalde en zijn geliefde Maria vroeg de geest te vergeten van wie zij kuis een kindje droeg Jozef had het niet begrepen en dacht aan het zevende gebod was zij hem ontrouw geweest geslapen met de pottenbakker dan had hij een oogje toegeknepen maar een rendez-vous met een geest…

het hazenpad een grijs plafond kwam krakend naar beneden is alles dan voorbij in deze stad verteren wij een luisterrijk verleden zijn alle wegen door de dood betreden en is de woeste zee nu stil en glad of is Den Haag een slapende vulkaan is de muziek gewoon een beetje moe om morgen als herboren op te staan een nieuwe dag, een klankvol rendez-vous…

En wat doet het er allemaal toe Liggen blijven is echter taboe Ik moet weer zonodig ergens naartoe Dus sleep ik me naar de badkamer toe Waar ik me met scheren en wassen, kostbare rusttijd en slaaptijd verdoe Als ik straks klaar ben bij dat rendez-vous Ga ’k direct weer naar mijn huisje toe Me daar meteen van mijn kleren ontdoe Mijn bed induik…

Nog steeds spelen kinderen onder de bloeiende linde, geliefden geven elkaar rendez-vous, ouderen worden niet moe gezapig of fel, onder de dorpsboom woorden te uiten van leven en dood, terwijl de kerkklokken luiden, zoals van oudsher. Kostbare parel, ware oase waar allen zich laven, alom geliefd en gekend: ons Retiese Lént!…

ze lachte al haar tanden bloot was beslist een knappe vrouw ‘tjsa ik ken soms hoge nood denk dan even niet aan trouw verlang dan naar een geile vent die mij totaal verwent in bed zo had ik laatst een onenightstand geregeld via internet het was echt een lekker ding een passievolle rendez-vous ja hij droeg dan wel een ring maar dat doet…

De naam van de geliefde sist van voltage; de stap wordt vlak voor het rendez-vous een fractie gewijzigd: iets ingehouden of juist extra versneld. In het oog blinkt het heldere polaar van duindorpen; een strakke snaar die om je gedachten gespannen was. knapt onverwachts.…

Corinthische zuilen uit marmer gehouwen getooid met acanthus verheven en rank steunen de architraaf statig, eendrachtig, subliem van gestalte en slank Uit marmer gehouwen in eenheid verbonden ontmoeten twee zuilen in hendiadys elkaar op niveau in sereen trait d'union voor pikant rendez-vous vis-à-vis Getooid…

wand door ijle lucht Liet jou zo nooit met lege handen op hun verre tocht * Obsessie van de meester werd toeristische attractie Een grote geel en groen geverfde zonnebloemen plu Danst onbezonnen sierlijk boven haar coiffure en hoed Wie haar onder het scherm bespiedde, wist ze meestal niet Een eeuwigheidsmoment, geheime liefde, rendez-vous…

heen en weer aan mijn raam voorbij voorover gebogen armen op de rug misschien morgen, mompelt hij met een oude hand en versmalt langzaam de stilte wanneer hij me te vroeg verontschuldigend aankijkt hij klimt weer verder daalt op en af breekt de wijzers van een vermoeide dag misschien morgen, mompelt hij en steekt de tijd terug…

vanuit het niets kwam jij me naderbij we dansten, dronken gulzig uit de fusten terwijl een gonzend klokgelui ons suste je zachte lichaam rook naar zoet gevrij en werd een speelbal voor mijn lusten we rolden, tolden, lagen zij aan zij van top tot teen nam je bezit van mij we spoelden aan op verre, zilte kusten de zon boetseerde je figuur…

Je kwam binnen als het schuimende zout drong in alles door keerde mij in suisen nu noem je dat avontuur en zegt dat er meer waren zijn, misschien zelfs nu klaag je dat ik je moet laten gaan omdat je anders toch wel door mij heen sijpelt maar sijpelen lukt nu even niet je rot nu even in je eigen water.…

Het gevoel(II); vervolg op mijn Hartenkreet en debuut van 25 juni 2003 Als 'k jou zie, word ik Blij en vrolijker dan ik was (Gevoel) Als 'k jou hoor, ben ik Gelukkiger dan ik ooit was (Weten) Als 'k jou voel, weet ik Dat dit echt voor altijd goed zal zijn (Zekerheid) 'k Zag jou eerder al en raad eens Een gevoel van…

in vage flarden maar nog ongeopend hoewel vruchtdragend, gelijkend op eerder verloren, gedragen door de zachte afdronk van kruidnagel, nootmuskaat appelwijn, droombes dat ik je zie…

De rode tapijten, de fresco´s, de koperen glans van het luchtpaleis aan de rand van de grijskoude zee. Met een tas vol kaarslicht klik-klakt de betoverende dame resoluut door de klinkende galerijen. De passie der verwarrende krullen op de bleke kussens. Het blozende gelaat van de diepe omhelzing. Het waxinegoud gloeiend in de bijna…

De sonde was al uit het zicht verdwenen, En leek vanaf de aarde wel defect, Maar op de juiste tijd is zij gewekt, Toen zij weer zacht door zonlicht werd beschenen. Zo is het, lief, ook steeds bij ons gegaan; Pas als ik bij je ben, ga ik weer aan.…

Antoine, comme vous m'avez voulu, mon cher, je me souviens de vous présentement après autant d'années. C'était une aube d'un printemps hésitant. Comme j'étais jeune - encore - je vous rencontrais au bord de la mer à Saint-Tropez.…