Alle inzendingen over retro

Oorlog-sneeuw zwart brood Schaars belegd verdrukt gekleurd wit-zwart retro woord…

Hipsters, mensen die op jazzmuziek dansen en terugtrappend fietsend retro-mobiel eigentijds in de mode zijn.…

Baudet vertoeft in zijn arcadisch heden, Ivoren toren, bolwerk van illusies Smeedt na een schisma alweer nieuwe fusies In zijn hang naar Hollands rijk verleden Op drijfzand bouwt hij zand- en luchtkastelen - Schor klinken daar Minerva's uilenkelen...…

kon ik de tijd stilzetten of terugdraaien naar vòòr dat moment waarop wordt bekend dat veel één grote leugen was of leek of misschien ook niet of maar ten dele, toch helderheid werd verdoezeld weggestopt, bestaan ontkend tot dat ene moment waar ik naar terug wil zoveel verdriet ongewilde onwil…

Gehavend is het peloton vertrokken Geschaafd, getekend, armer aan illusies In voorportalen van hun eindconclusies Toch strijden ze weer fier en onverschrokken Zo brengt De Val ons retro-romantiek Van taaie-ouwe-krijgers-heroïek…

gaat voortaan samen met de Metro En zo wordt weer 'n uitdeelblaadje retro Ik weet niet eens hoelang het heeft bestaan Geen flauw idee wie hier nou bij gebaat is Twee voor de prijs van een, maar die is gratis…

Hoogseizoen zomert dromende gasten loom achterover geleund in fauteuils schudden onbeschaamd veren van 't kleed tussen intro en retro gemangeld etaleren hun intimiteiten in camera-ogen gevangen bekennen openlijk familiariteiten Freud voor miljoenen: kijkcijferhit…

Maar daarom fijn vertrouwd Mijn generatie, die van retro houdt Keek vast massaal, want nostalgie blijft wenken Maar blijf ik hierin meegaan, gaat aan mij Het hedendaags bestaan geheel voorbij…

Hij sprak nog vaak van vorstverlet en over de warme gloed van een briket vroeger was het leven zoet hij had nog haar en droeg een pet In de vrieskou ‘s morgen buiten is de pomp weer vastgevroren op de ruiten kristallen rozen, zonder doornen een boerenkiel met losse duiten Ik zie hem nog de houtjes hakken stapels naast de kolenkit balkenbrij…

. ---------------------- uit: 'Retro', 2001.…

ik zag je langer dan ik wist je danste klein creatief uit de vroegere twist je lachte heimelijk retro passend bij de jurk die zich wellustig rond je lichaam vlijde juist je lijf bepaalde de vlotte draaien waarbij ik geen erg had in jouw snel voetenwerk langzaam kwamen ritme en herkenning terug de twist van chubby checker was…

Na kinderseries volgen thans De Boeken Ze blijven nieuwe retro-items zoeken Op markten die men overexploiteert Straks zingt en danst men Het Behouden Huis De man die werk vond, Tjeempie, Jan de Lichte Wolf, Keefman, Bazip Zeehok, Bloem's gedichten En meer van dat fraai letterspul aan gruis 'k Hoop niet dat iedereen z'n gang maar gaan mag…

de ochtend geurde pasgewassen net als jouw kant van het door ons gedeelde bed wij hadden de verbaasde nacht een kus ontnomen intiem boven dagblad en koffie bloosden we het donker weg van dichtbij waren we steeds dichterbij gekomen nu is er ander zicht de geuren en besef van samenwonen komen weer terug al is het in mijn dromen…

Op haar ontdekkingsreis door de woestijn Waar maar één klaproos bloeit binnen de muren Een niemandsland vol weekdierbodemzand Zingt amazonegirl from Ipanema Op het zuchtend landschap "ik ben vrij De klanken van mijn hart altijd bij mij Dit hier, dat is wat telt in 't tropenuur" Een blikvanger vangt lichtbrekende regen Schemervaag…

ik was de bubbel zat die mij omsloot waar ik me ook bewoog alles was al eens beleefd het perspectief een tweede keus nieuws meteen al retro mensen lief maar te veel ego ben onverwacht ontsnapt niemand heeft het ooit gedacht of aan zien komen van de een op andere dag heb tal van knoppen finaal omgedraaid spiegelde heel even maar wist…

in een vluchtige view langs het publiek zie je de trends van het laatste moment nog vaag kleuren hypes uit een andere tijd die weer reikt naar vintage retro en authenticiteit een cyclisch modebeeld dat het gebrek aan eigen inspiratie weer eens loepzuiver deelt waar nostalgie in poets en blink een lege ziel verbeeldt omdat vernieuwing…

't leven liet niets meer over voor een liefde in een retro expressie. Verbrak de beelden met een verleden levenssessie. Foto herinneringen worden door de geest niet meer met herkenning gewaardeerd; door de mens die over zijn eigen verleden dementeert. Vergeten geluk op wat nooit meer mag komen. Verontrust de mens in zijn gelukkigste dromen.…

Onder het schuine dak met grijze shingles wordt zo meteen alles nieuw geschikt - modern, retro, of misschien wel klassiek - naar een jonger en eigener visie doch maakt mij melancholiek. Achter de grote ramen, ruiten tot aan de grond - een klein neusje straks tegen het glas gedrukt - met zicht op de tuin, de vijver en de hertshooi heg.…

spring maar op mijn wagen we slaan de handen samen alle zorgen langs de kant bestemming niemandsland een rit van vele jaren ver weg van duistere gevaren een tripje naar het licht weg met het weerbericht laat het gras maar groeien hoor de bijen zoemen snuif alle liefde op sta eens op je kop met retro muziek in oren rijden…

'Het pleintje' wordt nu dagelijks herhaald Een serie over zo'n gezellig buurtje Elk deel hieruit toont ons in 'n klein uurtje Waar de moderne mens niet meer naar taalt Want van dat lief, saamhorig pleingevoel Rest hoogstens nog een schone-schijn-gevoel…

Weer moest ik wennen aan het pulserende licht, de smaak van sardines, aan de geuren van de citrusvruchten, aan het moderate stijfsel van de was aan de gevels naast het bladders in het retro spectrum van het caroteen wat ik in gezichten las.…

ik, als groteske judas, koningsvisser of velouren zanger van retro-pop raakte bedwelmd door de genadeloze insinuaties van je lichaam, je schuine blik gij werd mijn levensangst, mijn vlammende moedermoord mijn lief, mijn dier, mijn buidelvrouw ge zoekt me, ge vervult me ge zijt mijn eikpunt en mijn absolute paradox in al haar goddelijke implicaties…

ga weg met je bucketlist leef nu en pluk de dag Rot op met e wc-momentje ga toch lekker schijten en krijg de berenschijt met je vintage, retro en lijfstijl Rot op met je blower in je tuintje van 4 bij 4 pak een hark, stoffer en blik en laat mij met rust Ga toch weg met je 2 sporen beleid bij een enkelspoor ontspoort de trein al praat…

Zing van de man zijn naam: Willem Nijholt in retro spectivo klopt tussen levenslicht en littekens zijn bonzend hart Zwartoog tussen vrouwenstemmen begin en afloop van een tour de pays d'or in een haiku van geluk verzoend met zijn muze Zing van de man Dennis' hybris dadendrang en zijn pandemisch geluid turelurosso die op strooptocht…

meta Op zoek naar een doorbraak alternatief voor retro-trend schreef hij het epos van de zeven dode dichters opgehangen op ogenschijnlijk een tijdstip van toeval maar digitaal weergegeven symmetrisch deden zij het om die ene voelden zij zich zielsalleen stille hunkering naar diegene verdwaald in een lemen grot.…

het nu uitgezongen maar dubbel dus eigenlijk hotel-de-botel verbluft vraag ik mij nog steeds af hoe ze heet dagelijks staan we innig veelvuldig in contact vaak zo onstuimig dat haar broek er van afzakt we gaan echt plat van veel deuk in het zweet als u mij vraagt om waarachtige karakteristieken dan zeg ik vol wellust eigen zinnen geen retro…