17718 resultaten.
Een rietstengel die wacht in de wind.
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 39 Een rietstengel die wacht
in de wind; meebuigend met
het ruisen een nieuw evenwicht
vindt. Die het huilen van de
ziel kan verstaan van het
immer aanwezige kind.
Een golf die niet neerziet
op wat het eerder achterliet.
Maar met zijn water naar de
bron kan gaan om opnieuw de zee
van het heden te betreden.…
Als een rietstengel
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 105 Licht bewegend
danste het in de wind; en bloosde
het rood zijn bolle wangen;
het fotogenieke kind.
Als een rietstengel zag je hem
neerbuigen. Zijn lof verdienen
al was het zonder enige plicht.
Toch wat ging er achter dit jonge kind
schuil. Waren het de mondhoeken die
krampachtig trilden?…
O trouwe vazal
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 397 hij vertelde aan de bomen
zong het in de wind
geruis van stille dromen
alleen aan mij
zei hij het niet
rietstengels langs de zonnebeek
vertelden zijn verhaal
wiegend met hun kopjes
in elke nog gesproken taal
"koning Midas heeft een ezelsoor
dat is de waarheid eerlijk hoor"…
Haiku
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 357 Rietstengels buigen
als onderdanen met de
windrichtingen mee.…
Melodie
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 62 de rietstengels slaan
de maat van de melodie
in de zomerwind…
WUIVEN.....
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 288 Ze wuiven
de rietstengels
langs de oevers
de wal,de kant
Geen enkele krant
heeft erover
bericht,de boodschap
van generlei waarde?
Maar...
wat -ter aarde-
is dat wel
of niet?
Het water
is in beweging
vloeit
en vliedt
Ongezien
wuif ik terug
en het riet
blijft mij groeten
Ze heeft
met me
de wind
mee.…
NOSTALGIE!
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 291 tussen rietstengels
hoor ik jong eendengekwaak -
ik draai mijn trouwring…
RIetstengel
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 76 men hield mij
voor een standvastige eik
zo'n onschendbare
koning der bomen
toch mijn hele leven
heb ik over de flexibiliteit
van een rietstengel
liggen dromen…
wind, wacht op mij
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 992 uit duizend ramen
huil ik jou
met ogen voorbij
de dood, gezwachteld
in het afscheid
heb ik je lief
zei je
jouw naam tussen
mij en morgen
zo droomde ik
de wintersterren
op reis naar
lichtbevroren
regen
wind volgde
de vlindergevouwen woorden
en ik huil
verzamel jou
in alle wolken van dit leven…
Winter
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 348 De winter glinstert met ijskristallen
vastgeklemd aan rietstengels
die geheimzinnig ruisend
tinkelend in de wind
die dwars door alles blaast.
De stilte die zeker komt
brengt frisse tinteling aan het gezicht
van die wandelaars die de eerste stappen
zetten in de maagdelijke sneeuw.…
Ongerimpelde schoonheid
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 322 lichten
applaudisseren omringende rietstengels
met een zacht waarschuwend geruis
en wordt dit zilveren aureool verbroken…
brokstukken
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 337 aangemeerd waar geen mens
het leven kan verdragen
slechts tijd
houdt mij hier nog gevangen
neergestreken daar
waar vogels zelfs ontwijken
mensen rietstengels lijken
eenzaam deinend in de wind
engel, ach, engel
was jij niet mens geworden?
waar moet ik zoeken
dit eiland groeit te snel
mens, ach, mens
was jij geen engel geworden?…
wachten in de wind
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 685 Opeens de droom voorbij, op een bepaald uur
Ik weet niet welke dag, en ik zag geen hellevuur
Het eind was klaar, een hard gelag,
Het gleed door mijn vingers op den duur
En ik bleef wachten in de wind
Wetend dat het jaar veranderd was
Smachtend als een kind
Brekend als een hart gemaakt van glas
Diep van binnen blind
Rijzend als een…
Wachttijd is...
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 161 De mens wordt wat "in de wacht" gezet, wachten duurt dan lang,
'een momentje alstublieft' het is echt een ware dwang.
Melodietjes van allerlei terroriseren dan je oren, echt muziek
die je verwacht op een begrafenis te moeten horen!…
WACHT
poëzie
2.0 met 174 stemmen 36.522 ik kan der vuren huiverende wacht
niet langer hoeden
ik ben gans ontkracht
geef mij uw schemering
geef mij uw grijze wind
-------------------------------
uit: Verzamelde Gedichten.…
Molen te Sellingen
gedicht
2.0 met 17 stemmen 4.820 de standaardmolen in Sellingen
daar staat hij
al jaren te
wachten op
wind
tussen de boeren
hun huizen en koeien
in de wei
staat hij recht
zijn wieken stijf
en zwart
als hijzelf
de molen
wachtend op wind
op een heuveltje
(wij noemen hem standaardmolen
op zijn driepoot heel alleen
wachtend op wind)
-----------…
speels en onbewogen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 30 Licht bewegend danste het in de wind.
En bloosde het rood zijn bolle wangen.
Mijn fotogenieke kind.
Als een rietstengel zag je hem neerbuigend
zijn lof verdienen, als zonder enige plicht.
Ten ogenschouw van ieder ander
het zich weer energiek had opgericht.
Toch wat ging er achter deze jonge onschuld schuil.…
Bisclavaret
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 166 Me waarschijnlijk dik onderschat, hoewel
'k Was jouw prinses tevens je unieke rijkdom.
Nooit haalde je mij bewust neer, tot op een keer
Zware belediging, en dat zit me heden nog erg hoog; sneer.
Van mij - een dame - maken, kerel toch
Subtiel kindvrouwtje transformeren in bejaard wijffie, och.
Kreeg wel duizend rode rozen, briljanten en…
Zwarte nachten.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 62 Weldra op vrije voeten en die zo straalblauwe hemelen lachen je juichend toe, vrij en blij
Dan wacht ik jou op en ga je te pletter knuffelen, erg warm en oh zo genegen; alweer wij!
Universum opent wijd alle poorten en het heelal treedt je breed glimlachend toe
.................. I do love you .............…
Het Oosterdel
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 513 Waggelend op rimpelingen
Het evenwicht verstoord
Zit ik met jou
Wind in je haar en verliefdheid aan boord
Totale verlatenheid en sereen gekwetter
Geen beklemmende ogenblikken
Zit ik met jou
Pijltjes op je hart te mikken
Rietstengels knisperen tegen elkaar
Kolken geven vaart
Zit ik met jou
Als puntje op een blauwe kaart
Intens genieten…
Veerkracht
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 172 mijn zomer
anders, mooier
mens
veel meer mens
lichaam vol leven
zingend hart
als een vogel
gevoed door licht
alles zien
alles horen
zuiver als de poel
met spiegelwolken
wiegende rietstengels
bestendig in de storm
anders
veel meer mens
gunnende fraaiheid
onschatbare tijd…
65 jaar is Jan Jacob Krediet
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 107 Het is nu twaalf uur
de elfde gaat over in de twaalfde
februari van het jaar des Heren en Dames 2017
Ik ben nu officieel 65 jaar
maar ik ga gewoon door of er niks aan de hand is
uit het gedicht van Gerard Reve:
Drinklied aangaande het leven op aarde
want god vorm me me m'n dochter is pas tien!!!…
Het applaus van de klaprozen
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 222 Zij bestaat op gratie van...
Mysterieus met elkaar fluisterende populieren. Van de dansende donshaartjes op haar mooie benen in het zand... Van een vluchtende stern boven woelige wateren onder jagende wolken, slechts kort gevangen in een schijnwerper van de zon.
Een exotische, warme merengue bracht zij aan een hongerig extatisch gehoor.
Als…
De wind.
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 437 Voor het open raam
voelt ze de wind
in kleine gedachten,
die als bladeren
fluisteren in de ochtendzon.
De bladeren spelen
en dansen en schrijven
haar handtekening in tranen
met woorden...............
Liefde voor altijd.…
De zee en het land.
poëzie
4.0 met 3 stemmen 423 Ik houd van het wilde gewentel der zee;
Zij danst met de kiel, en mijn hart dat danst mee:
De kiel is met wakkere zeelui bemand -
En 'k droom van haar glorie, de roem van mijn land.
Ik houd van het dreunend gedaver der zee;
De zee zingt van strijd en mijn hart dat zingt mee:
Zij dondert haar loeiend hoera naar het strand -
En 'k droom…
de zwarte dialogen II
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 370 jouw armen, je lippen spraken loos
konden we maar regels uit elkaar schrijven
ik bewonderde je hemelse lach, zo fragiel
als je, tegenover mij, gebarend over het
witte licht praatte en het zwarte paard in
teugels gehesen, de einder tegemoet reed
dan brak er iets in mij, ontnam een machtig
onvermoed bestaan het verlangen naar je
vooral die rietstengel…
Remedie
gedicht
3.0 met 35 stemmen 10.095 Tegen de angst. Al wat ik schrijf
weerstaat mijn wanhoop, elke zin
waaraan ik ademloos begin
jaagt mij de stuipen van het lijf.
Want op papier ben ik niet bang.
Hier gelden vastgestelde wetten
die mij uit razernij ontzetten
en redden van de ondergang.
Kunst zet het leven naar zijn hand,
brengt het terug tot dunne lijnen
die zich, tegen…
SLAAPSTER
gedicht
2.0 met 69 stemmen 17.630 Waar heeft ze dit geleerd, zo vredig
mee te deinen op een zuchtje wind?
Wie heeft haar wijsgemaakt dat leven
zo eenvoudig is? Ze ligt erbij als
hoorde ze muziek. Rust maakt geen
haast, geeft enkel wat zij neemt.
Waar heeft ze dit geleerd, zo stil
haar lijf alleen te laten op een bed?
Een wimper trilt, een hart tikt in haar
slaap.…
eenzaamheid
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 1.220 De eenzaamheid spreekt uit mijn ogen
Hoewel mijn mond erover zwijgt
de opgewektheid is gelogen
erachter schuilt de bitterheid.
Ik woon nog samen in hetzelfde huis
waar onbegrip heerst
er is geen plaats meer voor liefde
er resten nog kilte en spijt
de onmacht waar wij elkaar steeds weer grieven.
Hoelang kan een mens gedwongen eenzaamheid…
alleen
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 1.181 Héél véél kon ik alleen
geen mens die dat betwistte-maar toen ik dacht,
dat ik alles kon (dus niemand nodig had)
bleek dat ik mij vergiste,
want-weet je wat ik niet kon?
mezelf kon ik niet omarmen
Nu ik dit opschrijf, schrik ik ervan:
zijn mijn woorden- is mijn houding
camouflage voor mijn angst?
ben ik bang dat ik toch niet alles kan?
en…