Alle inzendingen over rijk

Augustus, als de zameltijd begint dan snijdt de maaimachine met zijn scharen de akker kaal en oogst het rijke voer dat daarna gul gegeven wordt aan paarden, hun vijgen schijtend op het draafparcours, die warm en dampend meuren langs de kant. En aan die kleffe keutels paardenstront eet menig musje weer haar buikje rond.…

Ik hoop op honderd tien gezond en van het leven rijk gedronken, de aardkloot rondgezworven wijd en zijd - genoten van de schier oneindigheid en de muziek, dat mij de oren klonken.…

Op haar rijke stof rust mijn hoofd. In de blauwe pan sissen twee pakjes boter. Wit vlees puilt uit haar ladder. Een collectant krijgt haar oude kranten. Zuinig hecht ze af met een stichtelijk woord. Op mijn koffie drijft een vel.…

Het brengt iets op, de slimste worden rijk; ja goochelaars ontvangen minder gage. U voelt wel over wie ik het nu heb: Juist, handopleggers en meer van die klanten, gebedsgenezers en dat soort trawanten, door God begiftigd met de gave ~NEP~.…

De dichter slaapt op een wolk boven miljarden lijken verdronken door de wellust en welvaart van de rijken honderden kinderen gaan zonder ontbijt naar school terwijl we herdenken miljoenen mensen vluchten voor armoede en oorlog plantensoorten sterven uit dieren worden misbruikt natuurrampen verschijnen en we herdenken want zonder herdenken…

Arm in dingen, rijk in goedheid. Hij was mijn broer, Ik zal hem voor altijd missen tot ík heen ga. Alleen en warm met anderen in zijn wereldtje. Een broer van wie ik houd.…

het blijkt gestoeld in de zetel die het leven draagt, kussens rijp van oud de leuningen geschaafd in het rijk van heden vier poten aan de vloer raken de aarde die eeuwig zwiert langs obstakels die het stenend licht aan het roer hebben gemeerd de zitting tam doch stroef knarst de tijd afwezig van een eigen zelf, erbarmen draagt het stof…

Je ziet het aan die kinderen die groeien en bloeien en wijs en blij en verstandig zoals jij, je voelt je rijk en verwonderd blijf je achter als zij dan weer gaan.…

zompig waren de hectaren zomers groen en winters kaal waar stads de mensen lonkend rij aan rij nu huizen staan ooit daar lag zijn kolonie waar in bronsgroen vederpak kruiend op de wind gericht hij zijn gedachten droogde kronend zilverig zijn manen kon hij genieten van zijn vangst die uit rijk toen het water nog zijn gehaakte snavel viste…

In gouden tijden voeren schepen naar veel exotische gebieden die listig werden uitgeknepen door weldoorvoede rijke lieden. Op Borneo aan land gezet -om daar hun handeltjes te drijven- dat Hollands volk. De koppen vet, de neuzen groot en dikke lijven. Het eilandvolk kon eerst slechts gapen maar weldra kwamen tongen los.…

Het gaat goed, we rijden hard weg van waar de bommen vallen Fatima's hand zwaait opzij opzij We zijn met velen sterker dan de regels daar breken we doorheen naar een rijk land, geen klooster we komen wel langzaam leven maar brengen onze eigen regels mee We willen werken, de tijd nemen om te leren en te trouwen om een toekomst te hebben…

liefde landt in roze wolk gehuld bij ieder die zich geborgen weet in de genegenheid van een ander liefde is een veilige haven die jij bij de ander vindt om wie en wat jij bent en betekent liefde reikt ieder een roze wolk die zich verlekkerd kan verheugen bij en van die ander te mogen zijn eindeloos veelkleurig is de regenboog even rijk…

Torens van Babel, gebouwd voor verrijkende rijken, op het zweet van armen, in één wartaal: de ik-heb-zucht. David versloeg Goliath niet. Het gouden kalf van de maatschappij, is onze farao, we aanbidden het. Zo komen we nooit door de Rode Zee. Messias, elke Kerstmis wachten wij.…

kan geven hij bladert door oude rommel en puin om het in het heden als tegenwicht te laten herleven kanonnen vuur aan wakkeren hij hekelt de vredelievende daden door zijn voorgangers verricht de berijders van donkere paarden staan te trappelen om stoom af te blazen rondom de landen van armoede en ontbering tot aan de rijke…

Tussen Pruisen en Silezië, En 't rijk der tsaren en Galicië Lag ooit het 'Congres Koninkrijk' van Polen Zo werd althans na 't Weens Congres bevolen *) Daar, in hoofdstad Warschau werd geboren Maria Salomea, naam: Sklodowska Haar vader was er mathematicus Zelf deed zij Physica, als physicus Of physica - ach, 't kan me nu niet storen…

Ik draai me om in mijn graf van al mijn zorgen om jou' Mama, ik ga hard werken en dan word ik rijk 'Och jongen, weet je het dan niet? Dit is de weg naar de hel Op jouw reis door dorre armoe van de woestijn naar de bron ben je verdwaald, je sloeg af naar de hel'…

maar dat was aan rijke dove mannen oren. Toch ben ik dezelfde, in of uit de mode zal ik ooit nog opstaan uit de dode?…

In deze dagen vertonen heel de wereld en het nabije luchtruim zich op sprekende schermen in huiskamer of zakengebouw boodschappen snellen onvoorstelbaar door stroom geleid over de aardbol het streven der mensen de meer dan weergaloze kunst van het Hemelse Rijk te willen achtervolgen wellicht ontdekking verwachten achter de verste…

In mijn gedachten Woon ik, in de Namen - In gedichten Komen ze voorbij, Eén voor één, En als ik de bloemen zie, En hun liefste geuren ruik, Komen ze weer langs, Eén voor één, Uit de tijd Van voorbij…

Of helemaal in m'n uppie naar een grote boerderij, want daar kreeg je wel een duppie, ja, je voelde je dan rijk en blij. Maar ach, de tijd gaat veel te vlug. Toch denk ik vaak met weemoed, aan die mooie tijd terug.…

Mijn leven zit toch vol met kleuren en heel soms ook een beetje grijs maar al dat moois uit mijn verleden maakten mij zo rijk en wijs. Ik mag mijzelf gelukkig prijzen dat ik nog herinneren kan de jaren die mij nog te wachten staan daar maken we samen het beste van.…

de scheve huisjes aan het Hoge Zand die voor geen slopershamer wilden wijken de parken met de eeuwenoude eiken een schone slaapster op het stille strand de lommerrijke lanen voor de rijken de krijtstreep van een dienaar van het land het meisje met een ijsje in haar hand dat in Madurodam loopt rond te kijken Couperus die in brons te wachten…

ons kleine verleden vol van grote verhalen je maakt van mij een ander man eigenlijk hoef je niets te doen of zeggen of beloven vlinder heel af en toe even door mijn leven en maak mij zo schandalig rijk ik hoef daarvoor geen miljoen of in een god te geloven in alles wat ik doe wil ik aan jou geven want jij, jij bent jij.…

Maar ééns, door levensengte Breekt haar rijk open, wijd… Wij werden ingewijd En weten sinds zij ons wenkte: 'Ik kom op tijd.'…

op een hoefblad Hij draagt een juweel Een licht gesplitst in drie sprankels Een meervoudig kasteel: Zijn les en vlottend lijf en zij Die in een spoor van lotussen lopen Voorbij de stapstenen vol mos Hij verheft de geest tot een gasbel Die opwelt uit het moeras van de schemerlach Waar makkers naar medeleven streven Zoiets schamel en rijk…

Hij werd rijk Maar waar is nu mijn uitzicht op het zwerk?…

noch veiligheid hij weet: ze spannen samen hoe hij zich noemt, dat maakt niet uit ze kennen al zijn namen Steeds weer verschijnt een ander gezicht hij kent hun syndicaten vernietiging van heel zijn brein is 't doel van wie hem haten Hem is de Waarheid toevertrouwd hij laat zich niet verrassen niemand levert hem ooit nog uit aan 't rijk…

Hij is bepaald heel net gekist: gekleed kostuum; op mat fluweel doet dat heel goed, 't is rijk en eêl. Wat zou hij trots zijn als hij 't wist. Het glas heeft een geslepen rand. De schuif is van licht notenhout; Uit donker is de kist gebouwd, Als passend voor een man van stand. Plechtstatig wordt de stoet geschikt.…

Zo ligt het tot haar komst te wachten als een in zichzelve rijk gevangen achter kloppend vel van muren tot zijzelf de kringloop binnenkomt. Dan legt hij de doek om zijn ogen; het zijn alleen zijn handen die haar vinden mogen.…

Een roodbruin gebouw met witte randen kon er niets aan doen dat het....gestopt door een gesprek met een allerwelwillendst mogelijk nieuw familielid, 't tikkeldidomt, tikeldidomt van de piano ver- zadigde accoorden die naar een hemel rijken, terwijl zelfs de aller onemotioneel ontwikkelde weet dat het hier om niets meer maar ook niet…