Alle inzendingen over rit

…tadam Rit te ke tit te ke me Boem-pats!…tadam Rit te ke tit te ke me ktieke ktieke ktieke -ktiesss Boem-pats!…tadam ktieke ktieke tkieke Rit te ke tit te ke me Boem-pats!…tadam ktieke ktiesss Rit te ke tit te ke Rit te ke tit te ke Rit te ke tit te ke Patseklats!…

ter rouw ter tafel het brood gedeeld het stilzwijgen onopgesmukt men tilt elkaar baarvoets stille rites ijlend van bed naar altaar doorzichtig treedt men in elkaar op plaatsen waar men zichzelf niet kent het behelzen met voorraadkasten en rantsoen brood en water voor het leven wat zout op de huid en het ongezegde in de gebaren als…

hij reist af de uitgebluste Dood een trage rit naar Nergensland even maar kijkt hij om naar wat was heb geen angst fluistert hij voor wat komen gaat het goede staat je te doen…

de Dood met hoed getooid kantelt in de tollende wind weggaan is een beetje sterven op ieder uur en op elke plek gaat iets van jezelf verloren…

wanneer het oude niet meer is en het nieuwe nog niet bestaat groeit de turbulente chaos zoals de wind zich het sterkst toont in de ring van het oog van de orkaan…

Eer hij ‘t snapte, was het te laat, want na al die gezonde ritten werd geknipt in zijn levensdraad. Komend van die hoge top stond hij nooit meer op.…

Al maak ik met de metro duizend ritten, Bij elke rit ben ik correct gekleed. De pantalon blijft stevig om mijn reet, Dat van ‘No pants today’ zie ik niet zitten. Nooit zal ik meedoen aan die flauwekul, Ik ga niet in de metro als jan lul.…

In de wachtkamer is er maar één geluid: ik – frunnik aan mijn rits.…

maken graag een rit hopende dat ze niet klem komen te zitten…

Het leven is als een achtbaan als je genoten hebt van de rit is het niet erg dat hij vanzelf tot stilstand komt…

Een secretaresse uit Grazen Die ontkleedde zich in twee fasen Want in een flits Ze pakte de rits De rest zal je dus niet verbazen.…

Er staat voor vandaag een vlakke rit op het programma maar saai zal het zeker niet worden aldus Herbert drs.…

De rits gaat dicht.…

ik je weg zie glijden vallend door het natte woud op onze rit door het maanlicht onze rit door het maanlicht kom op lieveling een klein eindje maar daar aan de rand van de oceaan komen we dicht bij elkaar verstrengeld in elkaar lief we verdrinken vanavond zinken zinken…

Een bromfietser uit Hindeloopen heeft zijn rit duur moeten bekopen agentje zei : stop u hebt teveel op ik zie het, u bent straalbezopen.…

Om te weten hoe het zit Aan het einde van de rit Als we definitief afreizen. In de ruimte Heeft u nog de ruimte.…

Al ondergaat men het gelaten Dat ene George Bush met zijn maten De volgende rit In 't Witte Huis zit Veel kiezers zijn in alle staten…

Bij al wat hij zong danste oud en jong en alles was "kits achter de rits" !…

elke rits sluit af daarachter schuilt mijn gevoel verborgen voor jou ik breek de ruiten eerder dan dat jij naar binnen kijkt…

Die aan het eind van de rit Bij een Chinees op tafel zit Als gelakte afkluifeend. Een vreemde eend Om in te bijten.…

nog is de tijd niet opgeschud als een kudde kamelen stof opwerpend het rit aanneemt een plaatje is de uitloop in het hitte zinderend puin dat zich al bijna begraven weet donkere ogen in een gebronsd gezicht beschouwen deze vitaliteit in evenwicht met de saaie toeristen rit woorden dragen nooit venijn als gebaren al voldoende…

Eigenlijk zijn we allemaal te leen Niemand is werkelijk bezit van elkaar We vergezellen elkaar slechts tijdens de rit De rit van het leven weliswaar We delen het leven met onze geliefden ontvangen steun, toeverlaat en kracht maar alles is ons slechts tijdelijk gegeven Wij zijn het bezit van een hogere macht Hier op aarde dus samengevormd…

warmte wiegde water tot hogere golven nog dichterbij jij dacht het te bezweren probeerde met occulte riten maar je bracht water naar de zee wij hebben de vloed niet afgewacht zagen het land en de steden verdwijnen in een gigantisch pandemonium waarbij het leven in zichzelf is gestikt oplandig treurt totale verslagenheid wij…

Kom maar dan vouw ik jouw angst dubbel scheur het doormidden en deel leven wanneer jij het dan in dat donkere jack stopt en jouw handen gestoken in de zakken het duister zoeken misschien, ja heel misschien vind je daar dan diep verborgen nieuwe hoop zonder dat de rits pijn buitensluit ik wandel even met je mee en geef je…

De wijze voerder van de kleine boemeltrein rijdt elke dag hetzelfde eind tussen twee steden langs enige dorpen een boszoom en wat weiden maar maakt steeds and're reizen kijkt naar het spel des levens dat zich dagelijks vertoont in stille of drukke straten op wijde groene vlaktes bij mensen en dieren altijd zorgt voor verrassende…

het verdriet is niet te stelpen soms ze haalt het deksel van het verleden af ze reist terug naar zoekgeraakte mensen ze zweeft van herinnering naar herinnering beelden van geliefden varen stil voorbij een vage kinderstem op de achtergrond haar rite de passage brengt haar thuis…

In de zaal kijkt iedereen naar je foto een kiek waar je minzaam op stond Toen was alles nog heel normaal was je tevens nog kerngezond De laatste rit die we samen maken jij liggend en wij rechtop daarvan is echt een ding zeker jij, jij staat nooit meer op.…

De zomer loopt ten einde, een bosrit in de zon de nazomerdagen laten vergeten hoe 't ooit begon. Ineens valt mijn oog op een sprookjesboom die stond daar naast andere, heel gewoon. Ik moest er een kiekje van maken niet synchroon van die overjarige, door de tijd aangetaste pracht-boom.…

Ik kus uw knieën en uw voeten om u eerbiedig te begroeten, ik kus uw schoot, uw geslacht waar genot en nieuw leven wacht, ik kus uw borsten, uw mond en kniel dan voor u op de grond. Ik adoreer u Vrouwe, uit schuim geboren schoonheid, uw godinnelijke lichaam is een lust voor mijn oog, uw stem klinkt als een korenbloem, uw streling kamperfoelie…

Ontdek ik ineens dat vanaf dat moment ook al mijn ritten waar ook naar toe, hoe vaak ook uitgevoerd , verworden zijn tot kostbare data.…