1664 resultaten.
VIER FEEST
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 194 vier het grootste feest
nog groter dan er ooit
onder of boven
de rivieren is geweest
zonder drugs of drank
en debiele liedjes
verjaag die zware gedachten
die je zo vaak stiekem
staan op te wachten
versier en maak plezier
hang ze op de slingers
deel uit de toeters en de bellen
laat jou jezelf vertellen
dat het enige ware feest
het…
voor altijd tijdelijk vandaag
netgedicht
2.5 met 2 stemmen 101 Wat haar betreft als ze ‘t me vraagt
vandaag [zie je me nog graag]
ik leef in mijn vrouw ’s ogen
azuurblauw rivieren van geestdrift
lavend in het zilte vocht
mocht ik ooit de aandrift voelen te laveren
het hart op de tocht te zetten
vertoef ik in kolkend centrum van haar iris
inktzwart immer doordrenkt
van de duistere nacht
als je ’t mij vraagt…
De tegenstrijdigheid
netgedicht
2.5 met 2 stemmen 88 We zijn schepselen
diep verbonden
Met de universele rivier des levens
Met bloed
Aderen
Die meanderen
Die veranderen
Van tijd tot tijd
In arbeid
En strijd
Altijd
gedwongen te streven naar waarheid…
Vogelvrij?
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 59 Uiterste balans,
onbetaalbaar wat je kiest,
taal vervangt het evenwicht
Door gemorst bloed,
rivieren uit hun bedding treden
bloeit op in een woestijn.
Gedachten zijn van klei,
zich vormen uit alles of niets
die modellen worden vogelvrij
Deelbare verlangens,
halsreikend naar de liefde,
echoput van puur geluk?…
binnenin
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 116 langs het water van de rivier
voor de zeedijk blazen hoge
schoorstenen triomfantelijk
grijze wolken uit
de laatste dorpelingen overleden
de klinkerpaden verdwenen
een praatbankje bleef leeg
op het verlaten kerkhof
in de verte zien we boerderijen
met dichtgetimmerde luiken
een kudde pony's en
wat knotwilgen
de mensen hadden geen…
Charon
netgedicht
2.5 met 2 stemmen 63 het was een zwarte droom
toen de wind verstomde
en achter de witte ijle
berken een hand naar
me leek te wenken een
vlucht van duiven tuimelde
omlaag in kalme tred liep
ik naar de rivier de storm
in mij ging liggen
het verre tussen hem en
mij verdween toen ik de
wenkende hand van de oude
vermoeide veerman naderde
mijn gedachten…
Wu wei
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 61 Weer de nacht, weer de ochtend
van een nieuwe dag voor dansers
en de andere mensen
te voorschijn kruipend
uit het ogenschijnlijk eendere
verrassingsei, tijd is water
in een rivier die zich verdrinkt
in de wereldzee en ik stroom
mee, ik kan me laten drijven…
Geen weg terug
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 56 Ik woonde niet eens aan een rivier
toch staar ik weer in de verte
naar niets, naar het water
dat ook niet kiezen kan
waar het terechtkomt
over welke giftige gronden
en stekelige verwachtingen
verdund, bevroren of aangevreten
door duizend kilometer zon
Aan mijn schouders groeien
zwarte vleugels van heimwee
maar ik weet me gedekt
door…
laatste woord
netgedicht
2.6 met 8 stemmen 108 op papier is alles helder
het water, de rivier
opgeschreven, eerste druk
tussendoor tastbaar met handen en voeten
iedereen is een woord, verzameld
in enkelingen
niet plaatsbepalend maar definitief
zoekend
ter hoogte van zwarte bossen, op het
scheiden van geest
vangt voortbestaan aan
en nemen woorden een wending
zodat betekenis lijkt…
Droomnatuur
netgedicht
4.2 met 5 stemmen 128 zijn herinneringen
konden vertellen
om de betekenis te duiden
diep in zijn duisternacht
een kleine kwast in zijn handen
om de wereld even te veranderen
in de fantasie van zijn gedachten
onderweg naar een nieuwe droom
en het fantasie landschap woekerde voort
de innerlijke natuur liet zich weer gelden
vitale energie van verzonnen rivieren…
Maangezicht
netgedicht
3.5 met 12 stemmen 346 De mysterieuze aanblik
van jouw maangezicht
zie ik hier bij de rivier
waar mijn ogen dwalen
over ons zompige verleden
mijn gitaar met gebroken snaren
is onze laatste hoop hier in de delta
met de voeten zwaar door de katoenpluk
lippen gebarsten door de zon
nu ben je nodig, meer dan ooit
om op te staan tegen racisme
het kleineren van anders…
jou alleen wil ik
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 55 ik wil geen diamanten
geen ring van goud
ik wil alleen jou alleen
jouw verhaal vertellen
ik wil geen beloftes
geen wonderen ook
ik wil alleen jou alleen
van nu tot het einde
ik wil geen rijkdom
geen volle schatkist
Ik wil alleen jou alleen
altijd bij mij weten
jij bent voor mij
ogen in donker duister
een rivier in de woestijn
de…
Wandelen langs ´t kanaal bij Terneuzen de Schelde en Leie
netgedicht
3.9 met 11 stemmen 651 ‘T water uit deze kanalen en rivieren rijst niet het stuwt.
Op deze dag hebben hemelse sluizen niet opengestaan
de hoge wolken voerden geen hagel mist of regen aan.
De druppels van ooit uit welke bron ook ogen gehuwd
‘t water uit deze kanalen en rivieren rijst niet het stuwt.…
Van modder, moeras en veen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 231 Toen we overal langs de
Oostkust door anderen
Die ons niet accepteerden
Werden weggestuurd, wisten
Wij het niet meer, overal waar
We ons wilden vestigen werden
We als nakomers, als vreemde eenden
In de Amerikaanse bijt weggehoond
En soms zelfs letterlijk weggevochten
En toen we het helemaal niet meer wisten
Was er nog maar één weg…
aandenkend
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 78 ik ben omgeven door populieren
en in mij stroomt een rivier
ingetogen, door vleesgeworden
land van papier
er spiegelt een wolk in tegels aan
mijn onderhuidse muur
ook zou er een trein komen
die weer vertrekt om het halve uur
mijn hart lijkt op de brug die ooit
beide oevers verbond;
verblind door de zon
toen die nog aan de hemel…
Het klaart iets op
hartenkreet
4.1 met 7 stemmen 451 Tranen stroomden als een rivier
mijn hart bezeerd door scherpe steken
alleen het verdriet was in mijn vizier
want mijn gevoelens wilden niet breken
Ik moet proberen alles op een rijtje te zetten
gedwongen tot het doen van een stapje terug
me niet steeds tegen alles blijven verzetten
want alleen dan komen tranen over de brug
Mijn hart…
Geschenk
hartenkreet
3.7 met 9 stemmen 706 glooiend tussen een landschap van licht vinden wij elkaar
schaduw heeft geen vat op ons
de rivieren meanderen stilletjes
terwijl wij meestromen op zoek naar de eeuwigheid
beginnen de aarde en hemel ons te schenken
waar een generatie mee zal worden verrijkt
tederheid is niet de juiste beschrijving
want dat zou de perfectie verloochenen
driemaal…
dorp onder het zand
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 452 hier speelde ik op de dijk
madeliefjes plukken
de pinksterbloem bewonderen
en dan de dijk af rollen
naar onderen
hier speelde ik tikkertje
met de kinderen van de buren
leerde draaien met de tol
geen auto´s die er hinderden
en wat beleefden wij en lol
hier leerde ik schaatsen
op de dichtgevroren rivier
geen tijd die ons haastte…
Wind
hartenkreet
1.2 met 15 stemmen 1.136 De wind waait mij
ver weg
van hier
over uitgestrekte vlaktes
van onbestemd
verlangen
ik wacht
waar de wind mij waait
aan de oplichtende horizon
is de dageraad
slechts een manestraal
ver weg
ze waait
over onbereikbare
bergtoppen
laat sporen na
in de bedding
van de rivier
er waait
zomaar ineens
een andere wind
geeft een…
Zweetsteen
netgedicht
4.7 met 14 stemmen 2.640 de zweetsteen heeft het weer voorspeld
en gaf daarmee de tijd om nog beschut te vinden
tegen het natuurgeweld dat viel van grote hoogte
verdrink nu langzaam in de geur van
regen na een lange tijd van droogte
nu staan we hier en zingen
vanuit de waterwilg lekken de laatste druppels kringen
in de rivier flitst opnieuw de vissenhuid in opperste…
Muurman
gedicht
2.7 met 54 stemmen 19.094 Hij zag haar
krimpen langs het nog niet vermolmde hek
de nog roestloze afrastering, over het gras
dat nog gemaaid moest, langs de rivier
enzovoort, en berekende hoe lang nog
tot er niet meer van haar over was.…
Wanhoop
netgedicht
3.3 met 3 stemmen 663 Mijn blik valt neer ter aarde
Gezapig hangt mijn lijf en zucht
De ader van verwondering stroomt leeg
Mijn ziel reeds jaren op de vlucht
Giftig roest verstikt mijn hart
Eens centrum aangenaam in bloei
De rivier ertoe is drooggelegd
Ik voel niet langer dat ik gloei
Mijn brein verzuipt in zacht geprevel
Een klaagtoon van de hoogste soort
De massa…
LEEGLOOP
netgedicht
3.8 met 4 stemmen 619 In november
loopt het land leeg
leeg loopt het land
akkers en weiden
De oogsten,zie ik
rijden af en aan
aan en af
ze laten het land
De diepe bandensporen
waarin laatste blad valt
bij een beetje wind
en regen rivieren
Maakt op kleinst formaat
koebeesten worden dieren
met de hun eigen kuddegeest
verruilen wei voor stal
Het landschap…
tevreden
netgedicht
4.0 met 30 stemmen 729 die het gras bewoonbaar maakt
traag en telkens weer
opnieuw
het geritsel op de grond
wanneer dauw slingert langs roze randen
breed het kiezen, het keren
van de dag
en wanneer de wind naar
avond waait, de boezems plukt
uit malse twijgen
wacht zij geduldig op de maan
zonder vragen naar
het verleden
ze keert naar huis met vier rivieren…
Jij die mijn diepte hebt gekend
netgedicht
4.4 met 10 stemmen 512 als het oude blad in de rivier
dat na een plotselinge storm
weer ongenood naar boven drijft
zo drijven zinnen door mijn hoofd
ze haken vast en maken
nog geen ruimte
geen licht om helder
zin te geven aan de tijd
*
ik twijfel of het ooit zal lukken
het oude eerst te laten zinken
zo zonder hulp van jou
jij die mijn diepte hebt gekend…
Mooi 2
netgedicht
4.1 met 18 stemmen 275 En de stroom der rivier stokt en kleurt zich rood
De duikelaar duikelt vleugellam in het water
Aan de oever getuigt een verdroogde bever
Bomen vergrijzen, zwart is het lover wat bleef
Geen nieuwgeborenen die diamanten oogsten
Schril klinkt de panfluit als de merel sterft
Het geschonken virus tiert vraatzuchtig rondom
Een vrieskou meldt zich…
De Plas
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 423 Ontkomen langs de geul
Tussen de bomen
Glijd langzaam de rivier
Traag gaat het water
In snelheid weg van hier
Het klettert goed
Ik zie een waterval
De vinger uitzicht
In een stroom geval
De urine in zicht
Vanuit de inham
De bron
Verborgen
Opgeborgen zei hij:
Wat een zeik wijf
In de zeikgenomen
Als ik hier een bronvermelding
Bij…
over het water.
netgedicht
4.4 met 5 stemmen 161 langsdrijven als een boot op
een rivier, statig en traag
kan me toch méér boeien.
Op het land bezijden hoor ik
koeien loeien alsof er niks
voorbij is gegaan, geen
Tijd, geen grenzen lijkt het,
op deze zachtbewegende
op en neer gaande lijn,
die me verbindt met mijn
Wezen, die ik maar amper
voel. Ja, nu dan, op t water.…
Incognito
netgedicht
3.4 met 5 stemmen 608 Ik weet niet wat het is dat mijn bloed zo
naar beneden wordt getrokken, alsof het een
wil worden met rode rivieren uit vulkanen
of met Israëlisch zand in woestijnen,
sterren rondom de maan.…
rennende gedachten
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 171 Vindt een rivier,
en stroom mee,
drijf op vleugels van gevoel,
zonder doel,
en zonder bestemming.…