Alle inzendingen over rode wijn

Ondanks kleine verschillen weten zowel de vogel als de bloem samenleven moet je wel willen dieren volgen slechts hun warmbloedig rode hart: de ware kleur waarop we allen leven ergens liggend tussen wit en zwart…

a- vierendeels ontslag, geniet in onderhandelingsgemak de rechter roltrapt af verstreken werk loost jou slechts kantoorgetuind tot uitkeringsgebruind vaas jij scheve rozen cyclisch rood weer standsgwijs…

Haar ongedwongen moment losjes gevangen in rode kimono deed hem versteld staan.. omgeven door een wazig kleurbeeld wordt haar verlangen zichtbaar zacht gedragen door het licht.…

nagels rood gelakt voor altijd krabben ze aan zijn geweten voor altijd zal zij hem laten zweten in z’n schuldbewuste dromen * *Boetsja…

Scouts die hiken door fantasyland In de troep die er aangespoeld bleef Rekwisieten op wad en wat dreef Naar de boorden van Vlie Ameland Rode tongen in blauw uniform Animeermeisjes avant la lettre Tamboerijntjes met een tambour maître Bij Madame Tussaud liep het niet storm Wat mijn oren en ogen soms schaadt Zijn the Stones, maar niet…

je rood is bloot en zeer verleidelijk het vangt mijn oog terwijl mijn hand je snel zou willen werpen je nodigt uit tot dribbel met een korte stuit in het rollen wil je mij graag dollen ik schop je niet het zachte van je huid vraagt meegaande streling stilstand is voor allebei een toeslaande verveling je bent geschapen om met mij…

een flits rood van gevaar tegenwind zong in je haar je oogde knipperlicht voor mij ik remde maar je reed voorbij ik zag de glimlach rond je mond toen ik op de rotonde naast je stond…

Het leven zoekt je Je zoekt het leven Voorbij in het even Het antwoord is de ? De regen glanzend In de nacht Weerkaatsing Je kracht In het voorbij gaan Jupiter helder ginds Daar waar Wij bestaan Zonder politiek Religie Of die goede baan Meander door deze leidse straat Een taal Die ik nooit meer kwijt raken Wil…

Woorden denderen slapende kamer binnen Honderd verlichte letters zweven geluidloos aan het plafond van onze derde dinsdag…

rode schoentjes gaan luidruchtig over straat stappen met een ferme pas in iedere plas hebben net genoten van een scheve schaats ze blozen nog de hitte van hun kleur verdwalen bijna in de voetengeur de voordeur zit in het complot en is van slot de trap wordt stil gedaan, het rood kijkt elkaar aan niet uitgeveterd…

de zomer heeft jouw lente eindelijk geopend wat zo lang verborgen was krijgt vorm en kleur je haar bloeit rood als nooit tevoren herboren zijn je ogen in hun vlammend vuur handen dragen woorden aan die nooit gesproken zijn je lijf zingt weer in warme lichaamstaal het lied van jouw bestaan…

Hoe wij de slingerpaden van de kommerkwel bewandelen, mistig en halfschaars verlicht in okergele najaarszon bloed rood door de aderen als feuillemorte bladeren...…

Alsof het voor het eerst was in m’n leven, Goed voorbereid, door Kieskompas en zo, Vertrok ik strijdbaar naar het stembureau, Daar heeft een man mij een biljet gegeven. ‘Voila’, zei hij, ‘laat zien dat u het kunt,’ Maar in het hokje brak m’n potloodpunt.…

water laten dromen de eerste warmte raakt onze huid die zoveel licht opneemt dat het vergeten wordt waar lente alles laat ontkiemen worden mensen opnieuw geboren uit het winters wit dat mee kleurt met de seizoenen naar het donker herfstachtig rijp en bruin van het vele tuin het eerst verbranden is ophanden in tintjes rood…

verdiept van groen naar rood daar liepen de sporen dood in onwetendheid en elkaar misverstaan voorspelbaar want zo is het op de toren van babel ook misgegaan in elkaar horen en begrijpen…

de rand ik bescheidener in lengte maar gespierd de overhand we liepen alle passen hinkelden en sprongen hoger dan ooit moesten vreselijk lachen hoe onze schaduwen vaak uit zichzelf bewogen en wij in herkenning de reprise wilden doen wat niet lukte met zo iets kleins als een lieve zoen pas toen avondlicht het contrast met rood…

kus je zacht ja virtueel geen woord te veel in raken op rode lippen alleen zinnen mogen tippen aan het gevoel dat jij me geeft vingers ooit in tasten het vasten bleek zo mooi maar zonder warm emplooi geen woord te veel ik kus je daar in liefde waar het nooit verveelt…

krab ze maar tot sporen rood gaan spreken in woorden wat is aangedaan nog vloeit bloed uit striemen die niet in tijd zijn meegegaan littekens die wij samen strelen weer laten helen in een nieuw ontbloot…

Zeg me, zeg me, dat ik blij moet zijn met mijn enige echte Valentijn, rode harten lieve woorden, de coupletten klinken als akkoorden op de muziek van nog nieuw uit te brengen top 40 materiaal, zeg ik, zeg ik: rode harten rode bloemen, een hart wat de akkoorden indrinkt, Valentijn, mijn Valentijn, zorg dat ik je altijd weer terugvindt…

Als gij mij ééns slechts kon vertrouwen, En Uwe vleuglen saam wou vouwen, Om aan mijn dis, bij fruit en wijn, Mijn gast te zijn, Dan zou mijn huis geheiligd wezen, En na Uw heengaan zou ik lezen In ieder ding, als in een boek, Van Uw bezoek.…

De vrienden van mijn vrienden zijn mijn vrienden Dat zeggen Fransen, onze zuiderbuur De wijn is daar per liter minder duur Ze weten er genoeg op te verdienen De horeca heeft hier wat op gevonden Geen bier maar wijn - ook als de laatste ronde…

Kom hef de glazen De wijn fonkelrood triomfeer het Leven overwonnen de Dood! Baad in warm licht dat de ruimte verguld, in wierook en mirre zoetgeurend vervult de Profetie Voorzegd aan jou en mij Zalige Amberbomen in een Hemelse VlinderVallei…

Ik houd van bier en sherry, rum en gin, van whisky, wijn, cognac en van Cointreau, tequilla, port, jenever en Pernod en een glas wodka gaat er ook wel in. Mijn moeder leed aan postnatale stress; ik kreeg de borst, en zelf nam zij de fles.…

Als beker lest ze dorst met ongewone wijn. Als brandglas steekt ze kaarsen aan die onvoorzien in andere gaan ontbranden. ---------------------------------------------- Uit: 'Boze Wolven', 2002.…

We trekken ons terug in Nieuwe schaduw Openen een fles wijn Van de moeder van Gerard Reve De Avond duurt nog lang.…

geven De wonden likken en verbinden Het brood breken en zouten Wat troost schenken en wijn…

Bedankt voor alle bloemen en sigaren Ik rook niet maar de geste was heel fijn (Al had ik eigenlijk liever flessen wijn) De mails en tweets ook zal ik goed bewaren U zit toch wel een beetje op te letten? Vandaag schrijf ik een jaar lang snelsonnetten!…

’t Zit zo…we zijn door spindokters omgeven Het keurslijf doet me af en toe best pijn Vroeger deed ik nooit water bij de wijn Maar ja dat was het wilde jongensleven Ach krijg de klere wat kan mij het schelen Brussel!!!!..De Grieken onder curatele…

de man boetseerde holle gesprekken en vervormde belegen grappen dorheid en droogte bevolkten zijn mentale landschap ‘s nachts dacht hij aan oude wijn in nieuwe zakken het was hem nog niet opgevallen dat er steeds minder mensen bij de koffieautomaat stonden…

Wie weet dat ik dit ooit het prettigst vind, En nooit meer dorst naar whisky, wijn en pint.…