106 resultaten.
Onderscheiding
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 155 De man met de zeis
kijkt me regelmatig aan
boven het maaiveld.…
roekeloos
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 618 Roekeloos
De bestuurder kwam met de schrik vrij.
Nou,vrij?
Gevangen zal het heten
met de dood op je geweten
van je medepassagier.
Probeer daar maar mee te leven,
in de cel, 't is om het even
Gevangen zul je altijd zijn
in je eigen zielenpijn…
Roekeloos
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 351 roekeloos...…
[roekeloos]
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 349 roekeloos
roffel ik op het lege
petroleumblik
tot buurvrouw een schreeuw geeft
en al mijn stokken breken…
Roekeloos.
hartenkreet
1.0 met 5 stemmen 533 Ik zie de sporen nog van oom
die zijn tassen moest omgooien
voor die hufters van het Duitse.
Ik heb hem nooit meer gezien
want hij is vast vermoord
door die lastpakken van het Duitse.
Ik kan ze wel rauw eten
omdat mijn oom verdwenen is
en niet meer dansen kan.
Ik bid nog steeds voor hem
dat hij toch is gespaard
door die rotzakken van…
gesprek over lijnen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 227 strakke lijnen van weleer meanderen
als rivieren in een delta: huizen en gebouwen
maken abrupt een slag naar rechts
veranderen in duizelingwekkende spiralen
waarin bedeesd jouw hand met onbekende tekens:
samengaan van hoofd en hand
laat zich voorlopig niet ontvouwen
plotseling roep je dat we schilfers zijn
in een oneindig universum, met…
vragen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 211 ondanks het besluit te zwijgen
- geen woord voor aarde of vergaan
voor ijs en kou en vorst- valt moeilijk
te verkroppen dat winterbloemen
bloeien, roekeloos ontknoppen
harten schaamteloos openstaan
waar narcissen gedijen onder sneeuw
wie zal straks de schoonheid tellen
de woeker van het groen beheren
as blazen in de prille zachte voorjaarswind…
engel
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.963 er is
een engel
die mijn
kind hoedt
die zo vaak
in zijn overmoed
het leven
zo roekeloos lijd
misschien
is het juist
omdat hij zo
om het leven geeft
dat die engel
zo dicht
bij hem leeft.…
Engel
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.332 Er is
een engel
die mijn
kind hoedt
Die zo vaak
in zijn overmoed
het leven
zo roekeloos leidt
Misschien
is het juist
omdat hij zo
om het leven geeft
dat die engel
zo dicht
bij hem leeft.…
vragen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 309 ondanks het besluit te zwijgen
-geen woord voor aarde of vergaan
voor ijs en kou en vorst- valt moeilijk
te verkroppen dat winterbloemen
bloeien, roekeloos ontknoppen
harten schaamteloos openstaan
waar narcissen gedijen onder sneeuw
wie zal straks de schoonheid tellen
de woeker van het groen beheren
as blazen in prille zachte voorjaarswind…
vertigo
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 123 zonder aanwijzing of bericht heb je
het vertrouwde zelfgebouwde nest verlaten
ik wacht, verstoken van je tederheid
hoe ver ben je gevlogen?
vastgeketend in een hoofd met dons
en een kapstok vol herinnering
vlieg je door een heg met doornen
je laatste pak zo linnengrauw -de schering
los van inslag- en aderen als rood koraal
het hoofd nog…
niet storen
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 1.791 gek word ik van die duiven
roekeloos vertrappen zij
de russen
geen nesten op mijn balkon
ik wil het niet hebben
ik wil rust ik wil dromen
over mijn eigen doffer
die met me komt vogelen
zich nestelt en het uitkoert
van genot…
vertigo
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 306 zonder aanwijzing of bericht heb je
het vertrouwde zelfgebouwde nest verlaten
ik wacht, verstoken van je tederheid
hoe ver ben je gevlogen?
vastgeketend in een hoofd met dons
en een kapstok vol herinnering
vlieg je door een heg met doornen
je laatste pak zo linnengrauw - de schering
los van inslag - en aderen als rood koraal
het hoofd nog…
plegen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 365 op het moment dat het ongeluk even
om de hoek woont om uit te rusten
of misschien naar een ander werelddeel
vertrokken is om genadeloos toe te slaan
besluiten wij het schamele geluk eerlijk
te delen, samen op te stijgen naar
het eenzaam niemandsland, eerzaam
in vertrouwen en zonder spijt
te vliegen met een brevet van onvermogen
in de hand…
Teveel te
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 249 Gesteld je was teleur
te vol van veel verwachting
na al die dagen zonder nacht
leek immers alles eindeloos
Nu dool je tijdloos rond
met een te leeg gevoel
in nachten zonder dagen
teveel te maakt roekeloos…
postscriptum
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 254 ik voel me verantwoordelijk
niet alleen vandaag maar ook gister
ver daarvoor, nog afgezien van morgen
de maanden die nog komen gaan
te vertellen wie je was
hoe je leefde; wat je deed en achterliet
over begeren en leren
in elkaars aanwezigheid
nu moet het witte gat gedicht
met geschrijf en met verhalen
zodat je niet weg
maar in plaats…
Als Kaat sterft
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 647 Er past daar rouw als herfst
voor de zwarte esdoorns
uit zwevend zaad ontstaan
zodat het op kan houden
roekeloos en geschift te zijn
Zonder haar geen zin
meer kunnen vinden
in zonder haar verder gaan
geen rode draad van jaargetijden
bij zonsopgang en ondergang…
Geen woord
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 147 Deze stilte klinkt oorverdovend
Machteloos vullen mijn woorden
de stilte
Bijna roekeloos
Jouw zwijgen sloopt me
Ontlok geen fouten
Mijn machteloosheid vormt geen
smetteloos nieuw
-En dat weet je!
Het wapen werkt…
Een tijdperk
gedicht
3.0 met 2 stemmen 3.204 Strenge stemmen verlaten de aarde,
bezingen de razernij der dingen
en het geween van bloeiende bloemen:
de oogst van een roekeloos tijdperk.
Was het een offer op verlaten altaren?
Het bleek een halsstarrig ademen.
-----------------------
uit: 'Stemmen', 2013.…
....."LOOS"
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 1.744 Onderwerpen..Roekeloos.
Gedachten....Mateloos.
Liefde voor schrijven.. Oeverloos.
Háng naar méér... Grénzeloos.
De lust naar méér is niet te stillen,
maar vraag ik me af,
zou 'k dat nog wel willen?…
Stroomuitwaarts
snelsonnet
3.0 met 18 stemmen 1.005 Ineens voelden ze iets van luchtweerstand
En onder hen ontstond de duisternis
Er klonk al snel gejaagd gefluister: 'is
De kerstman soms wat roekeloos geland?'
Tevreden sprak de sterrenwichelaar:
De donk're dagen zijn wel vroeg dit jaar…
bevrijding
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 77 onze bevrijding
ooit eens bevrijd
wel roekeloos
in loop der jaren
niemand kan zeilen
en niemand kent de wind
haal het zeil aan
of laat het los
hangt van de wind af
en van de zeilers in de wind
zou heel wat zijn…
Mores
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 284 Zwart als nacht, roekeloos met ruige baard,
niet gehinderd door fatsoen of gevoel.
Ballorig geren, gestoei zonder doel.
Door zacht gras komt aangevaard: de bastaard.
Heil beschaving! Hij werd niet per toeval
geveld door een welgemikte golfbal.…
voor mijn deur
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 297 er staat een roos
voor mijn deur,
glimmend geel
zij klimt roekeloos
ruikend een etage hoger
er staat een sering
voor mijn deur,
prachtig paars
zij bedwelmt mij
geurend naar mijn werk
en daaronder staat stiekem
een stinkende gouwe
ook voor mijn deur…
Een troost
gedicht
3.0 met 6 stemmen 4.300 Wat groeit, groeit roekeloos.
Wij kennen de plaats noch de gedachte, zijn
het mooiste godsbewijs: in onze ogen
zie je de lengte van dagen,
in onze kamers de afwezigheid.
--------------------------------------
uit: Meervoudig afwezig (2017)…
toen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 316 een zijpad
weg van de groep
waar loopt het heen
jij volgt
de tijd staat stil
er is alleen de rots
een lach
we klimmen
roekeloos hoog
je kust
me een regenboog
ik laat me glijden
langs wanden
van herinnering
en jeugd…
Duisternis
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 146 Roekeloos zoals d'aanraking van een veer;
neerdalend als duisternis'ommekeer.
Is er niets meer te verwachten,
stil sereen de morgen afwachten.…
Raadselachtig
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 228 balanceren op jouw vleugels
gekscherend in de wind
laat ze vieren alle teugels
dansend als 'n zomerkind
op grote hoogte weer dichtbij
vliegen wij dan roekeloos
gedragen door liefde van weleer,
voordat jij de vrijheid koos…
Gehaast
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 1.276 De uitnodiging was daar
De verleiding onvermijdelijk
De nat glanzende lippen
Bewust raakte zij de juiste snaar
Bespeelde gevoelens
Ongemeen in zinnen
Grijpen aangeboden lust
In geilheid te beminnen
Vervullen van de daad
Na het roekeloos bestijgen
De snelle eenzijdige ontlading
Vergezeld van haar gespannen hijgen…
Tot de dageraad
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 625 laat woelig water
roekeloos stromen
baad onverbloemd en
luister naar het zand
neem me mee
til me hoog, daar
waar de nacht wacht
weef vleugels in
satijnen dromen
glijdend naar de dageraad
waar draden zullen breken
en ik terug op aarde val…