Ze perst zijn nek,
blaast hete stoom
het bovenste knoopsgat in;
de bout sist maximaal.
Ze legt gewicht in zijn oksels,
boven de plank broeit
een melange van gewassen zweet,
leugens en hitsige smoezen.
Ze glijdt van zijn buik
langs draden zonder knoop,
over vlees en volle darmen,
plet breeduit zijn krampen.
Ze strijkt zijn schouders…
moeder
kind
ken het einde
als begin van wachten
op een nieuwe noemer
kijk het afgesloten venster door en
uit de kamers zonder licht
vertaal hun diepte
als het zicht van mijn bestaan
en reik mijzelf een open
kader aan…
Als meisje had ik stoerder willen zijn
Men perste mij van kind af in een hokje
Ik kreeg veel poppen, liep steeds in een rokje
Moest op ballet – mijn jeugd was geen festijn
Die tuttigheid moet eindelijk eens stoppen
Op voetbal leer ik nu dus loeihard schoppen!…
Twijfel over altijd maar en nooit gedachten
rolpatronen die van verre naar me lachten,
Dat het allemaal zo mooi zou zijn...of althans zou lijken
Niets over discussie, oppervlakkigheden en eeeeeeeeuwig
Zeiken!…
137.195
Bezig met laden