1325 resultaten.
Het is maar hoe je 't bekijkt
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 237 Is een viooltje minder kleurrijk
dan een lelie of een roos.
Is 'ouderwets' wat uit de mode,
niet meer hip, dus waardeloos.
Heeft een prins een mooier leven
dan een bakker of een boer.
Is een man die niet wil vechten
minder of nu net meer stoer.
Is een film aangenamer
dan het lezen van een boek.…
Decoratief prikkeldraad
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 433 Als een blad aan de boom, in geval
van jou, liever aan de roos
ben jij van aangenaam lief
tot zeer naar, stekelig geworden
Doornig en bits, irritant
vervelend. Onterecht boos
Wanneer ga jij nou eens inzien dat
leven niet sec leven is?…
Pijn...
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 148 Nachtelijke roos, die geen dag sieren kan
Enkel in bitterheid geurt
het frisse water met alsem besmeurt
verhitte zenuwbanen ontvouwen Satans plan
walm van puin over het doodse veen
bevende vingers betasten het moeras
kwaad doortrokken halmen beemdgras
wazig zicht van tranen en geween
tijd versnelt tot eeuwig duren
moe getergd, de hoop vergeten…
HERPEN
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 88 Er waait een heerlijk windje door het bos
Als ik probeer gedachten weer te geven
Omtrent -hoe kan het anders- dood en leven
Te midden van de varens en het mos
Het huis ligt zes mijl van het plaatsje Oss
In stilte is het dat de bladeren beven
Om dennen is het dat libellen zweven
En ook een wit, gevleugeld, sierlijk ros
Toch heerst er droefenis…
Macro
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 119 Jouw lichaam gevangen
door de weerspiegeling in mijn lens
ontwaak jij langzaam jouw ogen
zoals een roos vertraagd opent.
Jouw contouren gedetailleerd
belicht door de eerste zonnestralen
via een kier van het gordijn
die jou het contrast biedt.…
Beeltenis
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 155 Roos met doornen, duizend-
schoon.…
In één droom
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 279 Koud zijn mijn gedroomde dromen
die als vier seizoenen in één bui uitbarsten
met het wispelturige karakter van haar aard
voelt de intentie als een geopende roos.…
langs wulpse heuvels
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 3.366 geven, sloegen
alle zinnen in hem dood
ze schaterden
hun lachjes klaterden
in de ruimte die hij koos
ze vlogen zonder vleugels
streelden schaamteloos het
hete lijf langs wulpse heuvels
hij was ontzet en boos
wilde dat zijn woorden
ook de hemel toebehoorden
de poorten zijn gesloten
pas als de lezer heeft besloten zal
zijn tekst de roos…
Als doornen vallen
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.179 uitgedroogd de strijd
z’n laatste druppel was gedronken
gebroken gleed hij ‘over de rand’
door toedoen van ’n mensenhand
die hij z’n leven had geschonken
Zijn bestaan was snel vervlogen
doch in herinnering bleef hij sterk
- wel volbloeid maar niet vergaan -
als beeltenis van de liefde staan
en als voorbeeld van God’s werk
lang na de roos…
Onware Liefde
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 1.406 bijna een jaar,
sinds het sprookje begon,
verblind door liefde,
levend op een rose wolk,
dag na dag,
week na week,
de liefde leek eindeloos,
maar uiteindelijk liet je me toch in de steek.
zonder reden,
kapot was ik ervan,
tranen vloeiden dag en nacht,
nu zie ik je was het niet waard,
ik heb te lang op je gewacht.…
Verhuisdoos
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 1.507 fouten en geluk
Vergaarbak van wat je mocht beleven
Bevat wat heel is en wat stuk
Herinnering voor lang of even
Vol lief en leed of een van twee
Van wat je kreeg of hebt gegeven
Je draagt hem overal met je mee
Verhuisdoos, spiegel vol gedachten
Van waardevol tot waardeloos
Die levenslang op je zal wachten
Vol missers en of schoten in de roos…
Gewijde priester
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 2.036 priester
alle offers reeds geplengd
kind nog bijna
donkre wimpers
op rode wangen
krullend haar
op `t voorhoofd
en naast zijn oren
de kunstig geknipte
lijn van zijn kapsel
Prins op het blauwe
paard van wilde
en verwarde dromen
boven alles
wereldveroveraar
zonder schromen
tot hij als afgeworpen
berijder kermt onder zijn ros…
rozen ontsprongen?
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 848 rode rozen zomaar
vielen op de mat
hoort de postman
zingt weg
Ik geef je
’n roosje mijn Roosje
Conny Vandenbosch
Negentien zus en zoveel
Alles vergeelt gaat dood
Alleen de klank
Die blijft
Weisst du die Rose,
die Du mir gegeben?…
Eigenzinnig in harmonie
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 463 vroegrijpe jasmijn drapeert zich elegant
rond een wild tegenstribbelende wingerd
wordt er echter subiet weer afgeslingerd
door een klimlustige roos met zwarte band
maagden klimmen dartel in palmen
juffertjes verschuilen zich in ’t groen
lonken naar het ontluikende seizoen
terwijl ze meewuiven met de halmen
maar als het botert tussen alle…
Spelwijziging
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 220 't Was liefde op een allereerst gezicht
en impulsief was in de roos geschoten.
Het werd een motecht: trouwen was verplicht.
Hij dacht: 'Het moet; ik heb gewoon geen keus.'
- En zo werd deze vrouw z'n echtgenote.
Biljarten deed-ie niet. Hij had geen keus.…
Kut of kleur
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 266 noch een schoon en zuiver geweten
kleur bepaalt vandaag hoe hoog de rang
kwaliteit wordt sporadisch gemeten
bagage al jaren niet als eis gesteld
maakt van eigenmaken geen noodweer
het enige dat nu in de top nog telt
is een vagina en een kleurtje meer
'n politiechef heeft minstens één borst
een zachtbruine tint geeft overgewicht
stem je rose…
Perpetuum Mobile
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 488 toch een vlaag van puur purperrood
over verspreide paden door onzichtbaarheid
opdat geen traan zich daar verbrandt aan sterfelijkheid
ook al draagt mijn hand een hemel zonder gewicht
en zijn de ogen verdwaald of zichtbaar gedicht
waar ook nog kreten zijn gestaald door beproefde gebruiken
hoe duid ik jou, in vredesnaam, dat mijn rozen naar rose…
Laat me...
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 782 Laat me weer eens voelen
hoe het is verliefd te zijn
breng weer eens rozen voor me mee
of een fles rosé of witte wijn
Laat me nog eenmaal voelen
hoe het is om jong te zijn
neem me mee terug in de tijd
naar ons bankje op het plein
Laat ons nog eens samen kijken
naar de sterren en de maan
het zand voelen op ons lichaam
voordat we de deur…
Spaanse Arena
hartenkreet
4.0 met 13 stemmen 307 ze zit in de loge
een roos in haar hand
kijkend naar een schouwspel
van bloed en van zand
het oude ridderspel
in de Spaanse Arena
hé Maria Magdalena
lelieblank zijn haar wangen
zij zit stil en onbewogen
hij heeft haar blik gevangen
doch kogelhard zijn haar ogen
honingzoet zijn haar woorden
maar haar hart is zo koud
als het noorden…
Spiegeldans
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 487 van deze plaats af kan ik alles voelen
voel het in winterwind rillende gras
ik voel de laaiende liefdes bekoelen
steeds voel ik hoe liefde bekoeld was
ik heb voor een dans in de spiegel gekozen
voel hoe de nacht naar ochtenden kleurt
ik voel het geuren van zoetrode rozen
steeds voel ik hoe gretig de roos geurt
ik kan weer gaan dansen met…
de laatste kleuren
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 771 mijn opa's heb ik nooit gekend
en het doodsgezicht van mijn oma in de grauwe bedstee
is nooit heengegaan
wanneer lopen we langs het afscheid;
de slaap die blijft als een roos
op een steen gebeiteld
het noodlot al in kinderhanden
die nog geen zwaarte kennen, zoals het morgenlicht
dat in alle eenvoud een schaduw tekent
de dood wordt een…
Bijzonder gevoel van liefde
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 419 Als een roos nog in de knop,
maar die langzaam open gaat.
Om vervolgens te ontwaken,
en dan in een prachtige bloei staat.
Als een mooie regenboog,
Waarvan de kleuren niet vervagen.
Door de gevolgen van de zon,
die de regenbuien hebben verjagen.
Als magische witte sneeuwvlokken,
die ronddwarrelen in mei.…
In de armen van mijn beschutting
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 156 bekroop mama en ik luisterde
met grote ogen naar de afwisselende gang
van haar zenuwslopende vlucht
dicht langs de panden op weg naar huis
wij werden door de politie aangehouden
en mama vertelde over het drama
de agent begeleidde ons in de donkerte
naar huis
waar papa huilend aan tafel zat
mama omhelsde en kuste hem
en ik sliep als een roos…
Het zwarte jurkje
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 262 angsten schreeuwden rood
je wist niet of het donker was
omdat de kleur je dat verbood
het zwarte jurkje in het
goud dat uit je ogen vloeide
streelde heel uitdagend langs
je huid omdat je lijf mij boeide
de zon weerspiegelde
het blauwe kleuren van de zee
ze brandde huid en haar en
nam in rook je kleding mee
ik fluister je een rode roos…
Pas de Deux
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 110 Een schalkse vorm: het Elftal of Onzijn
elf regels lang: eerst drie maal drie, dan twee
aan 't brein van doctorandus P. ontsproten
't patroon per drietal schuift als 't ware mee
de woorden worden in een mal gegoten;
Zo halverwege volgt de ommekeer
Vrouwelijk en mannelijk rijm zijn echtgenoten
de vrouw als Dame en de man als Heer
Roos…
Gevallen rozenblaadjes
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 100 van slechts 1 roos vallen alle blaadjes op tafel, da's gauw!
We kijken nog naar de rest van de rozen, die
pronken in de vaas, maar niet eentje verliest de blaadjes
is dat nou niet raar!?
Ik kijk naar je foto en glimlach, je bent weer eens bezig
En wilde dat ik dat ook zag!…
Denk niet
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 644 verwaait met de wind
dan zal ik ruisen, ruisen
in de hoge toppen van de populieren
word ik meegesleurd met
de zaden van bloemen en planten
zal ik rusten onder
het bladgoud van de herfst
tot ik verteerd in de winteraarde
zal ontkiemen in de lente
ik zal de witte lentekrokus zijn
die glinstert in het zonlicht
het vergeet-me-nietje in mei
de roos…
Gerrie Knetemann
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 64 net als hij met zijn vrienden lekker treint
In één seconde komt alles voorbij:
Parijs, de gele truien, valpartijen,
het wereldkampioenschap, de kasseien,
de stratenmaker was een echte kei
Zijn vindingrijke tong zat altijd los,
hij lulde als een prof en schreef met zijn
‘de dood of gladiolen’ poëzie
Viel in het harnas van zijn stalen ros…
Geboortering
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 51 Het zindert en erotomaniseert
Een weidevogel roept de leeuwerik
Het wemeldingt von kopf bis fuß en steert
Door mazen van de wet die weegt en ik
Voed mij met gulzig staren naar de heide
Roos en violen spelen paars in maart
De tijd van Vissen tijdens carnaval
Der dieren in 't aquarium, Saint-Saëns
De troostenrijke zee van tijd die baart…
Iris (fragment)
poëzie
3.0 met 38 stemmen 5.859 Mijn gewaad is doorweven met parels, die beven
Als dauw aan de roos, die ontlook,
Wen de Dagbruid zich baadt en voor 't schuchter gelaat
Een waaier van vlammen ontplook.…