Alle inzendingen over ruim

Geestelijk vermoeid ritme van de dag eentonig eenzelfde beleving zonder lach thuis uitgesproken lacht u met uw gebleekte tanden door de dag weet de betweter verf uw huis in heldere verzonnen kleur muren waterval licht en schelpenwit rommel weg kasten leeg en uw geest verlicht maar.... langzaam lezend en kijkend raken wij al rommelend…

ingevulde plaatjes oude patronen vergaan klaar en afgedaan…

Gods genade die zich onnoemelijk ver uitstrekt wijd als de oceaan is heeft de bezadigde golving van een stil bergmeer heel ons leven mogen we dat water putten en tot ons nemen met wijs overleg en vertrouwen -herken ook vals gebruik hiervan!- slechts overgave aan eenvoudig geloof.…

Ik heb de klok horen slaan Ieder half en ook heel uur Heb mijn gedachten laten gaan In een vorm van overstuur Straks ben je weer jarig Weer geen bloemen op je graf Ik besef nu voor het eerst Spoedig ruimen ze je af Ik lig in bed te piekeren Hoe het strakjes verder moet Aan de ene kant begrip Want ik begrijp toch wel zeer goed Dat de…

Wat is dit land naïef In tijd en daad passief Dit land laat zich uitmelken door criminelen die, niet gehinderd door wetten, lachen om reine dwazen die er door gebonden zijn Geef dit land, dit beschaafde land nu en nader een discreet opererend doodseskader…

Natuurlijk zorg Ik goed voor jou Die mijn psychiater Op vier benen bent Zorg voor goede Conditie, laat je Rennen aan de fiets Kilometers lang, het Maakt je niets Zo lang je maar Naar hartenlust Bewegen kan - En na de rit Ruim water, Zoals de dierenzaak Heeft aanbevolen, Ruim water, na De ruime buitenlucht Waarin…

De ruimte is eindeloos, onze liefde eveneens, in de ruimte meteoren in ons leven eveneens, objecten kunnen botsen, ook dat doen we wel eens, maar de ruimte is eindeloos, dus onze liefde eveneens! De ruimte niet te vatten, in een hand of twee toch zijn onze afgestemd op 't leven van ons twee. Want de ruimte is eindeloos en…

Een doorzonwoning droomde de zonnekoning mijn grootste gemis.…

Onder de stralende zon Een eindeloos ritueel Kist na kist na kist Van ruim naar wagen Gevat, getild, geschouderd Gedragen op gelijke wijze Kist na kist na kist Van ruim naar wagen Een fles rolt voorbij Rimpel in het ritueel Kist na kist na kist Van ruim naar wagen Nog zoveel te gaan De komende dagen Kist na kist na kist Van ruim…

De overste wil ruimslachtoffers sparen, Ze smokkelt kippen sluw van a naar b, Ze pakt ze in karton en sleept ze mee, Naar plekken zonder slacht en sloopgevaren. ‘Zit stil en rustig,’ schreeuwt Maria boos, ‘De Heer verbiedt het: pikken in mijn doos!’…

Hoor, wat kakelt daar? Snoeshaan, scharrelaar moederhen of kakelaar? Gekakel? 't is gekrakeel! van rottend vlees met veren Lamgedrukt, vergiftigd, overvoerd terend in urine, stront en kanker Netjes opgeruimd en afgevoerd…

Weg met die troep die oude jas, dat mooi bewerkte vest daar waar ik steeds mee hangen bleef steeds weer een lus, bij het passeren van 'n haakje opgeruimd weg dat ding, nu snel, foetsie dus dan kom ik bij die volgende kast zie daar van alles rechtstreeks hangen is dat nu echt of is het nep, goed gemaakt... slecht van stof, of was het dus…

Ondergaande zon verspreidt brede bundels licht door zwarte wolken; bomen gaan bescheiden schuil in voortglijdende schaduw.…

Zij is te moe van al dat reizen om haar heen, dus trek de jas die zij ooit was maar uit, ruim sneeuw, december wordt haar nieuwe huid. Begraaf de woordbijl, leg hem onder steen. Behandel haar met eerbied: niet. Ruim baan, en weet: Wie stilstaat kan ook verdergaan. ---------------------------- uit: 'Zwijghout', 2000.…

Er loopt een gif door de kamer. Stoppelbaard, grauwe nagels, vogelknieën achterwaarts geknikt. Het bleekt mijn dagen. galt mijn slaap, verslaaft het verlangen naar meer. Een vrouw heeft hier gewoond, haar geest in brand, de geur in gordijnen bewaard. een man alleen, bij leven vergeten, de hond aan zijn voeten tot maden vergaan. Ik schrob de…

Ruim het, het brengt liefde aan het licht.…

Wat de Vader van ons zal verlangen: luchtig gepeins, omvat door vaste hand, die ruim klinkende tonen vangt, starheid bant.…

Maar is ruim van geest en onderwijl het schoeisel zat. Hij kiest het ruime sop en vaart later als marinier op een fregat.…

Mijn leeftijd verraadt Een onbemiddelbare crisis Ik solliciteer mezelf naar De uitkering die ik verdien Men zegt dat arbeid adelt Maar ik ben opgezadeld met de vraag Naar reeds lang verloren jeugd Werken is een deugd, dat wil ik graag Maar ja, deze meneer wil wel En krijgt geen enkele kans, Vijftig-plus krijgt een Judaskus.…

Een maffe figuur uit Helsinki, die altijd alleen sliep, maar kinky naar bed wilde gaan, kreeg een passende baan op een loveboat als mafketelbinkie.…

Zandbank wordt zee, en schepen varen uit het oog, het hart, van wie hen uitzwaait aan de rede, tot zij ook aan elkaar verloren raken Waar is zij, kapitein, is dit wel onze zee? Is dit opspattend schuim ons samen? Ik wil langszij en enteren maar weet alleen zeewaardige gebeden: blijf bij mij heer, de avond valt Ik…

De jeugd houdt niet van carrière maken: Een hoog salaris of een snelle baan Ze vinden er gewoon niet veel meer aan En van een fulltime job is amper sprake Waarschijnlijk worden Wouter en JP Heel trendy allebei deeltijdpremier…

Wat matig bevalt... Het willen bestrijden of liefdevol dulden? Een nieuwe levenskunst luidt: "Zoek strenge verdraagzaamheid!"…

Droomzon en aarde kruisen onder een geringe hoek. Het kan maar gedaan zijn. De stappen te zetten, in voortvarende onderneming. En te ondergaan het vallende doek. Halt! Stop ho. Waar zijn reddende engelen? Voor hen versaagden die, vooralsnog geen moeite getroosten, zich doch ledig laten welgevallen. De dag zij geprezen nog voor de avond…

De heuvel glanst in teer gouden avondlicht; een wijde den op het zacht glooiende veld waakt over ruig struweel, dat fijntjes welt, kijkt naar het verijlende vergezicht. Voldaan bloost de zon, moe van haar gewicht, geeft de stad zoele streling, die rust vermeldt, terwijl alles met schemerpaars versmelt. Daarin soezen verzonken werk en plicht…

Mijn hart heeft eindelijk gesproken ik wilde kwijt al die onrechtvaardigheid die mij is aangedaan Ik heb de moed gehad om het nu te doen mijn gevoel zegt nu hè hè het is voorgoed voorbij Weet je ik vraag me alleen af waarom Maar ook dat is voor mij voorbij Ik heb nu alles uitgesproken Vrijheid is belangrijk alleen voor diegenen die geen leven…

De hemelen vertellen Gods eer En overal Zijn heerlijkheid Het is te zien, wereldwijd Het is een wonder, steeds weer. Hij laat de zon ontwaken, elke dag Die alom helder licht verspreidt Ten gunste van heel de mensheid Dat iedereen er van genieten mag. Heb ontzag, want de Heer is rein Op Hem kan ik altijd vertrouwen Hij wil mij in liefde…

bijna ga ik of ben ik al weg nee, zoals ik zeg er is nog een reis te gaan langer dan de lange lindelaan het is meer vliegen over bomen geen oceanen, doch brede stromen wel te verstaan op weg naar de andere taal de mooiste maar niet te verstaan dat is een dubbel verhaal merk ik al doende ik schrijf mezelf weg de toekomst in, die ook achter…

Mijn handen zullen nooit geweren zijn dan zou mijn lichaam een apparaat wezen, ze zijn eerder een wieg voor lief jong grut een aardenwerken schaal voor een mooi bloemstuk. Vandaag was het toch even als of een flits insloeg mij even op stang joeg al was het maar een flits het wilde verbinden alsof waren twee delen een rits. Maar nee ik ben…

Met veel te ruim verlangen naar voorbij zal ik vanaf jouw NU in een nieuwe aarde leven.…