Alle inzendingen over rukte

Een druktemaker is, wiens naam bekend is, een intrigant, wiens leven afgewend is. Waarlijk, hij ware 't wijste daaromtrent, die niemand kent en die van geen gekend is.…

De storm rukt daken weg van zoldergeheimen -- verslindt verledens.…

In verbijstering rukt een harde windstoot weg een beminde man…

Amerika Amerika rukt op ze zijn wat zot in hun kop de cowboys vinden het een mop in dit openingswoord wordt Saddam aangespoord al gaat hij niet akkoord en zoekt een achterpoort met oorlog als antwoord Bush trekt de alarmbelkoord gebruikt daarbij God’s woord gaat zelf voor massamoord Terreur is ongehoord maar wie is er hier gestoord…

Als de donkerte zich op rukt tot aan de ramen en deuren van mijn huis, dan haal ik mijn kracht uit de luwte van het Morgenlicht.…

Ik leg mijn handen op de kop van de bok maar hij rukt zich los en schuurt zich zachtjes tegen kaalgevreten populieren.…

Wind blijkt heer en meester Rukt en trekt aan boom en tak Meester en heer gehuld in somber wolken Een schrale zon zoekt zich een wak aan blauwe randen van schuchter lente De optimist in het jongetje laat z'n vlieger op Wind rukt en trekt vlieger met touw uit bei z'n handen.…

Op mijn pasgeverfd raamkozijn kleeft een vlinder vast doodsangst rukt haar poot voor poot uit het tere lichaam los   Na de poten kleeft het lichaam zelf hopelozer wordt het nog de vleugels sidderen terzij totdat 'k haar dood uit meelij   Hoe meer je vlinder rukt zich stuk  bij 't zoeken naar het groot geluk  hoe'n enkele vindt  de deernis…

Op mijn pasgeverfd raamkozijn kleeft een vlinder vast doodsangst rukt haar poot voor poot uit het tere lichaam los Na de poten kleeft het lichaam zelf hopelozer wordt het nog de vleugels sidderen terzij totdat 'k haar dood uit meelij Hoe meer je vlinder rukt zich stuk bij 't zoeken naar het groot geluk hoe'n enkele vindt de deernis…

De winter rukt zich los van de bomen. En ik fluit mijn eerste lentemelodie.…

Ik leg mijn handen op de kop van de bok maar hij rukt zich los en schuurt zich zachtjes tegen kaalgevreten populieren. 30 juli 2006…

Tijdens de preek van pastoor Lorenzo Tanganelli, stond de man op, begon te schreeuwen en rukte zich eigenhandig de ogen uit……

Een rift rukt op tussen twee zeeën en verscheurt Afrika in tweeën. Laat Mozes van toen zijn truuk overdoen en droogvoets vluchten met zijn Hebreeën.…

narrige herfstwind rukt poster: NAZOMERFEEST los van een plakzuil woorden fladderen vluchtig vallend boomblad dwarrelt mee Tanka…

Verder van de sterren Verder in de reis Verder van de eeuwigheid De traan Rukt voort Dodenrit Je bezit Het leven En laat dan weer los Dat is de kosmos…

Een vrouw gemaakt uit een rib van een man Een vrouw ontroostbaar en rukt een rib uit haar lichaam Nu is de eeuwige vlam uit van die man waar die vrouw zoveel van houdt…

na de sloop liepen we langs het puin door het lege land het leven van alledag was ruw uit haar raamwerk geschud een stormwind rukte de laatste vijgen van de bomen…

De varkensgriep rukt op naar Nederland Bij iemand in Parijs zijn reeds symptomen Van deze nare ziekte waargenomen We mógen panikeren onderhand... Wat zal die varkensgriep voor averij zijn? We moeten er straks als de kippen bij zijn…

Mijn roodborstje zingt Serenades in de stronk Het kleurt het grauwe, Het dorre van de kou De lente nadert snel Mijn vogeltje rukt in Bezonnen maar gestaag Doodt het leven vaak…

Woord van dichterlijke vrijheid Dat de wandaad van het Verleden kapot rukt, Tegenwoord biedt Aan het misdadige verleden - Woord dat het leven In de tijdloze tijd Van na het geweld In zijn tegenwoordigheid Leefbaar maakt…

Hoog riekend op Zijn Troon Bespuugde ik Zijn Gewaad Sloeg ik Hem en rukte Zijn Kroon woedend af Ik sloeg buiten zinnen In op zijn Geest en Zoon Ik ben een moordenaar De beul van de Drievuldigheid Ik heb G-d vermoord…

De muurbloem rukt gestadig op in mijn tuin met wilde rozen In betere tijden ooit de opzet, nu grijp ik in in geur en kleur Ik tooi mijzelf met lente en kom vóór de zomer al tot bloei en roep de tuinman…

Gevoel is vaak een warboel van dagdromen met een eigen taal en een eigen verhaal gevoel overspoelt vaak de reden als een tijdmachine rukt het je naar het verleden gevoel is vaak oppermachtig voor woorden dan te groot en onuitspreekbaar krachtig.…

De aarde rukt mensen in de diepte mee De dood Een mensenzee Een ander landschap ontstaat een natuurdaad Is die wijs De man met de zeis? Het land in verscheurde toestand Wanhoop Ontbering Hierin schuilt geen lering…

Met lood in d’r schoenen pakte ze de deur, opende die, maar dat was al zwaar dus met ‘n kleur rukte ze tot ‘t ding open ging, al met al nog een heel ding! Eenmaal buiten rukte en trok de wind aan haar kleding, jas en rok zelfs onder haar kleding moest ie zijn nee buiten lopen was bepaald geen gein!…

't Ziet ernaar uit dat die Zwarte Madam massaal per schip naar Antwerpen kwam. Leg die trafiek stil zoals Holland het wil en stuur hen maar door naar Rotterdam.…

De spatieregel die volgt drukt een gaspedaal en scheurend rukt de eerste regel mij volledig weg uit het fatsoen. Hier maakt de taal mij snel en licht, een carrosserie van voortbestaan: gelast, genageld en gedicht.…

Alleen geestelijk is weinig te beleven wat bij geen wezen lukt, blijft maar even, onbeschrijfelijk rukt de smart aan ons vel, de essentie van verliefdheid, aangeboren, tussen aarde en de hel, paradigma van een streven, wat ziel en lijf niet scheidt, meer kon Descartes ons niet geven.…

Vandaag wil ik niet om je huilen maar ik weet nog niet of me dat lukt wanneer de nacht met haar minuten mijn hart weer uit m'n lichaam rukt Niet de tranen zijn ondraaglijk maar de nacht die in mij is en haar bedrukkende angst bang voor het komende niets waarin zwart leegte en mijn verdriet ondeelbaar is…

Niets in het opengeslagen achtergebleven boek is duidelijk De wind bladert zoekt zachtjes naar een hoofdstuk van herkenning RUKT! Vol achterdocht als alles vreemd blijkt en van een ander jaargetijde De wind maakt storm raakt bladzijden lang in uiterste verwarring…