Alle inzendingen over ruzies

Ik schipper tussen de ruzies van pap en mam -- Zelf ben ik er niet.…

Boven een tafel waar ruzies zijn bijgelegd hangt een scheve lamp…

of het herstelbaar is moet nog blijken de onuitputtelijke liefde bleek verzadigd we begonnen dwars door elkaar heen te kijken Met boze woorden scheidden onze wegen ik weet nu niet waar jij uithangt ik weet wel wat ik van jou heb gekregen en dat mijn hart nog steeds naar jou verlangt Ons leven is echt niet langer voor te stellen zonder ruzies…

Nog niets van de ruzies die komen zouden, Nog niets van de dag dat hij weg zou gaan...…

De gemoederen raken oververhit, bij deze temperaturen delft ’s mens bewustzijn het onderspit, de ruzies worden intenser, gevloekt, geketterd, niet gepraat. De andere ochtend bij de kater, weet men niet meer waar het over gaat...…

De politieke ruzies zijn verstomd. Op televisie slechts nog de vertoning Van beelden van de ongekroonde koning En positieve dingen opgesomd. Toen hoorde ik de stem van Kok en wist, Dat ik die echt ontzettend heb gemist.…

Een pareltje licht in een donkere kamer, een stralend gezicht en een vriendelijk woord, een droom in de ochtend en rode gloed het zijn van die dingen die alles weer goed en verheven maken, de ruzies doen staken en vrede ontwaken.…

dromen herinneringen een beeld voor mijn gezicht gedachtes flarden alles aan het licht beloftes die mij zijn beloofd waarin ik vroeger heb geloofd ruzies situaties gesprekken in mijn hoofd filosofische gedachtes die mij hebben verblijd gelukzalige eenzaamheid…

De ruzies die we hadden, door anderen gehoord. Het steeds opnieuw proberen, de kans werd erg klein. Doordat we bij elkander onszelf niet konden zijn.…

In de natuur waarin ik voor je viel Op het gras van de liefde Soms ruzies tijdens de regen Maar het werd vrede in de maneschijn Onze liefde als een enorme eik Waar langzaam de bladeren van af vielen En niet meer terug aan groeiden De eik die stierf…

hun handen voeten en hun oren alles is groot zo veel groter dan ik hun monden ogen en hun ruzies alles is hard zoveel harder dan ik er is één ding dat ik beter veel beter kan dan jij ik kan zoveel zachter huilen zo zacht dat jij me niet horen kan zoveel zachter huil ik dan…

genoeg heb ik van die ruzies. genoeg is genoeg. genoeg jij bent weg genoeg, ja... jammer genoeg…

Zal ik haar volgen Als ze gaat Zou ze willen Dat ik meeloop Al die twijfels of ze wil Gaan haar dromen over mij Ziet ze een toekomst In mij En haar Al die nachtmerries over haar Kijkt ze naar mij als ik roep Starende ogen Door mij Of het verleden Al die ruzies om mij Zou ze blijven Als ik het vraag Of harder wegrennen Van…

Nu loop je door het lege huis met vele herinneringen ouder en getekend je voetstappen nieuw de pot met verf die zwaar voelt in jouw hand Straks beweeg je de roller over muren die liefkozingen weerkaatsten, haar schaterlach en de pijnlijke ruzies je bedekt ze in stilte achter wit…

Ik ben een schaduw wacht op de dag en verdwijn in de nacht overdag volg ik de lokroep van mensen het spel van de kinderen de ruzies van echtgenoten s'nachts verberg ik mij ongezien in haar gesloten ogen zij geven mij de rust ik word even zichtbaar als ze haar nachtlampje aandoet haar ogen bewegen en ze slaapt verder.…

De oorlogen en ruzies maken het bijzonder lastig, om Pasen te vieren op deze aarde. Paasfeest, hopelijk met oog voor een ander, die liefde en gezelligheid nodig heeft.…

Ze zou je ruzies moet sussen. Met jou naar feestjes moeten gaan, en met schoolreisjes op je te wachten moeten staan. Als je ziek bent, over je waken. Samen met jou een cadeautje voor je juf moeten maken. Ze is veel te vroeg uit je leven gegaan. Maar ze zou al die dingen zo graag met je hebben gedaan.…

De zonsopgang en de avond, lente en zomer en alles wat keert, de ruzies en de lieve woorden, de orchidee en de mestvaalt, de liefde en de haat, - we zien en horen het, we maken het mee, maar dwars doorheen dit alles, eronder en erboven, ervan doordrongen en doordrenkt het zachte suizen van eeuwigheid, het grote waaien van de geest, het…

Want ondanks onze ruzies - overigens erg dom - ben je de moeite om van te houden... dus troost ik me maar weer dat er betere tijden komen... en dat ik er weer van leer.…

Na eindeloos gesteggel over normen Veel ruzies en steeds wantrouwen naar Bos Lijkt onze natie straks toch weer de klos Als hij opnieuw een kabinet gaat vormen Maar wie ’t vertrouwen weigert te verliezen Mag daar natuurlijk toch voor blijven kiezen …na veel geruzie is ook het vierde kabinet Balkende gevallen.…

bliksemstralen en donderdagen wachten op de wind die onweer zal razen wanneer Thor hem vindt ‘t is tijd voor kale takken zwiepend langs de muur het splijten van spanten in de schrankende schuur knetterende ruzies in de zwaarbeladen lucht kokhalzende meeuwen holbewoners op de vlucht platgeslagen helmgras gezandstraalde brillenglazen…

Elke vredes-slam werd vredes-lam nu elke gesprek te gronde liep op oeverloze ruzies over wie gelijk had en wie niet en wie er eerst begonnen was met schelden en waar de eerste klap gevallen was die de vrede neersloeg met de wil om... Ja met welke wil eigenlijk?…

ik zag nog hoe je was je boog jezelf overgaf woorden hoorde je niet meer je koos voor stilte deze keer in zwijgen gaf je opening ogen tekenden voor schuld je schouders waren al gebogen je houding was in straf gehuld voor mij was alles klaar een kus een aai over je haar ruzies waren snel vergeten bij jou bleef er iets…

Vriendschap in de ruzies die je maakt. Vriendschap in de dingen die je afkraakt. Vriendschap in het gevecht. Vriendschap in de nare dingen die je zegt. Vriendschap in de liefde voor mens en dier. Vriendschap in het maken van plezier. Vriendschap in de eenzaamheid. Vriendschap in dat wat je verleidt. Vriendschap in je hart.…

Naar de oorzaak wordt gegist dat houdt ruzies vaak in stand. Ik draag die vloek zolang ik leef, en zij werkt telkens als ik praat. Zelfs als ik juist naar vrede streef. Het lijkt of vrede niet bestaat. Het intrigeert mij waar zij bleef want ik was altijd diplomaat.…

Ze lacht als altijd, zoekt vast d ruzies op in haar hoofd. Gumt zijn naam van de verjaardagskalender. ---------------------------------------- Uit: 'Zover', 2013.…

gemompel in mijn kop herrie in gedachten ik schreeuw al donder op denken moet maar wachten emoties vlammen rood woede zit achter mijn ogen ik wil veel liever dood dan steeds die ruzies te gedogen nooit is het stil soms rustig aan als ik weer met mijn hoofd tegen de muur ga slaan met pijn en bloed voel ik mezelf leven dan zijn ze…

Geen woorden wil ik meer horen, Geen ruzies wil ik meer zien. Geen pijn wil ik meer voelen, Geen leven wil ik meer lijden. Alles is aan mijn neus voorbijgegaan, Het geluk, de hoop, het verleden. Omringd door mijn tranen, Gravend naar de zin.. De zin van het leven. De put wordt gevuld met vocht. Zout vocht, uit mijn ogen.…

Een ietwat eenzijdig belichte gang van zaken tijdens de besprekingen van de ruzies tijdens de formatie... __________________________________ Ik zie in haar meer een VVD-lijder Die enkel voorwaarts denkt, als Max Verstappen Niet kappen wil maar Piet erbij wil lappen Die heel slim op de rem trapt, als een leider Dat 'extraparlement…

En al de ruzies tot nu toe, en al die domme dingen die ik nogal eens doe. Ook voor de tranen die je soms eens laat, als het door mij soms niet zo goed meer gaat.…